Όλοι αναστοχάζονται τα άσχημα πράγματα που τους συμβαίνουν. Είτε πρόκειται για έναν άσχημο χωρισμό, μια ντροπιαστική αποτυχία ή απλά όταν κάποιος σας φέρεται με κακία, μπορεί να είναι δύσκολο να σταματήσετε να σκέφτεστε τι συνέβη και γιατί. Για τους ανθρώπους που μηρυκάζουν πολύ, αυτό το αρνητικό μοτίβο σκέψης μπορεί να προκαλέσει μόνιμα προβλήματα στην ψυχική υγεία τους.
Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής το Κέντρο Νου και Εγκεφάλου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Ντέιβις διαπίστωσε ότι τα έφηβα κορίτσια που έχουν μεγαλύτερη τάση να μηρυκάζουν παρουσιάζουν διαφορετικά μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας όταν αντιμετωπίζουν κοινωνική απόρριψη.
Όλοι βιώνουν την απόρριψη, αλλά δεν την βιώνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο, δήλωσε η Αμάντα Γκούβερ, αναπληρώτρια διευθύντρια του Κέντρου «Νους και Εγκέφαλος» και καθηγήτρια ανθρώπινης οικολογίας στο UC Davis. Εντοπίζοντας ποιες είναι εκείνες οι εγκεφαλικές διεργασίες που προκαλούν διαφορές στην τάση για μηρυκασμό, μπορούμε να παρέχουμε στους ανθρώπους καλύτερους τρόπους για να αποφύγουν τη μακροπρόθεσμη αρνητική επίπτωση στην ψυχική υγεία τους.
Εμφάνιση απόρριψης κατά τη διάρκεια μιας σάρωσης εγκεφάλου.
Η άμεση εμπειρία της κοινωνικής απόρριψης αφήνει διακριτά δακτυλικά αποτυπώματα στον εγκέφαλο που μπορούν να μετρηθούν με λειτουργική μαγνητική τομογραφία ή fMRI. Αυτός ο τύπος σάρωσης μπορεί να εντοπίσει μικρές αλλαγές στη ροή του αίματος και την ηλεκτρική δραστηριότητα σε διάφορα μέρη του εγκεφάλου. Το ευρύ φάσμα των όσων νιώθει και σκέφτεται είναι ορατό σε μια σάρωση fMRI σε πραγματικό χρόνο.
Σε αυτή τη μελέτη, 116 κορίτσια ηλικίας από 16 έως 19 ετών συμμετείχαν σε δύο μελέτες για να μετρήσουν πώς ο εγκέφαλός τους ανταποκρίθηκε στην κοινωνική απόρριψη.
Πώς τα αρνητικά συναισθήματα μπορούν να δημιουργήσουν μια αυτοεικόνα.
Η fMRI έδειξε ότι η απόρριψη αύξησε τη δραστηριότητα στα μέρη του εγκεφάλου που είναι γνωστό ότι παίζουν ρόλο στο πώς ορίζουμε ποιοι είμαστε.
Αυτά τα μέρη του εγκεφάλου είναι όλα ενεργά με αυξημένη ροή αίματος και ηλεκτρική δραστηριότητα όταν σκεφτόμαστε τον εαυτό μας ή τις συναισθηματικές μας καταστάσεις και όταν ανακτούμε τις αναμνήσεις μας.
Η πεποίθηση ότι ένας συνομήλικος δεν ήθελε να συνομιλήσει μαζί τους, θεωρήθηκε σαν μια μορφή κοινωνικής απόρριψης και αυτή η απόρριψη εμφανιζόταν στις σαρώσεις εγκεφάλου σε διαφορετικό βαθμό για κάθε κορίτσι. Ωστόσο, τα κορίτσια που ανέφεραν μόνα τους την τάση να μηρυκάζουν είχαν την υψηλότερη δραστηριότητα στις σαρώσεις του εγκεφάλου τους.
Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι τα κορίτσια που τείνουν να μηρυκάζουν βιώνουν κάτι περισσότερο από μια στιγμιαία θλίψη μετά την απόρριψη, είπε η Γκούβερ. Εσωτερικεύουν βαθιά αυτή την αρνητική ανατροφοδότηση στην αυτοαντίληψή τους.
Πώς αλλάζουν οι σκέψεις για να σταματήσει ο μηρυκασμός;
Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι διαδραματίζονται μοναδικές διεργασίες στον εγκέφαλο μετά την απόρριψη στα κορίτσια με υψηλή τάση για μηρυκασμό. Αυτή η γνώση καθιστά δυνατή τη στόχευση παρεμβάσεων που μπορούν να αντιμετωπίσουν τον μηρυκασμό, ώστε να μην προκαλούν μεγαλύτερα προβλήματα αργότερα.
Η μελέτη μας δείχνει ότι μπορούμε να αναδιατυπώσουμε τις αρνητικές μας εμπειρίες με τρόπο που να μας κάνει να αισθάνονται καλύτερα στη συνέχεια αντί για χειρότερα, είπε η Γκούβερ.
Πηγή: PsychologyNow / eirinika.gr
Φωτό από: https://depositphotos.com/gr/
