«Αυτός είναι ο τυχερός μου αριθμός, το λαγοπόδαρο το έχω πάντα μαζί μου, το πέταλο είναι πάντα κρεμασμένο στο σπίτι, το τετράφυλλο τριφύλλι είναι γούρι» είναι μερικές μόνο από τις εκφράσεις που τυχαία μου ήρθαν στο μυαλό και μιλάνε για την τύχη ή καλύτερα για το τι πιστεύουν κάποιοι άνθρωποι ότι τους φέρνει τύχη.
Είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο να πιστεύουμε στην τύχη. Γιατί, κατά τη γνώμη μου, τύχη είναι η πίστη μας για τη θετική έκβαση των πραγμάτων. Αν λοιπόν μας συμβαίνουν θετικά πράγματα, που είναι και το πλέον φυσιολογικό γιατί προσπαθούμε συνειδητά γι’ αυτά, κι εμείς το αποδίδουμε στο λαγοπόδαρο, ε τότε ναι, το λαγοπόδαρο μας φέρνει τύχη!
Αντί όμως να πιστεύουμε ότι το λαγοπόδαρο μας φέρνει τύχη, που δεν ξέρουμε και από ποιο λαγό προέρχεται, και να μεταφέρουμε αυτή τη δύναμη της πίστης για το θετικό σε κάτι έξω από εμάς, γιατί να μην πιστεύουμε ότι την τύχη μάς τη φέρνει ο ίδιος μας ο εαυτός; Ίσως μας βολεύει να μεταθέτουμε την ευθύνη σε αγνώστου ταυτότητος αόρατες δυνάμεις για να δικαιολογούμε ως ατυχίες τις όποιες αποτυχίες.
Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Έρευνας του Νου, στην Καλιφόρνια, συνδέουν την ατυχία με μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Όποιος περιμένει να του συμπεριφερθούν άσχημα, φέρεται αμυντικά και εριστικά. Μ’ αυτή τη στάση προκαλεί από μόνος του αντιπάθεια, με αποτέλεσμα η αρνητική του προσδοκία να επαληθεύεται.
Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει κανείς την τύχη του: να τη βρίσει σαν να φταίει αυτή για όλα και ουσιαστικά να ακυρώσει τον εαυτό του και τις ικανότητές του, να θεωρεί ότι του γύρισε την πλάτη κάνοντας την τύχη υποκείμενο και εκείνον ανήμπορο αντικείμενο των πράξεων, να πιστέψει ότι τον εγκατέλειψε δηλώνοντας την απόφασή του να εγκαταλείψει.
Υπάρχουν και αυτοί που παίρνουν ακόμα πιο ριζοσπαστικές αποφάσεις για να προβλέψουν και να ρυθμίσουν την τύχη τους. Την αναθέτουν σε έγκριτους επιστήμονες, αστρολόγους, χαρτορίχτρες και καφετζούδες με κληρονομικό χάρισμα και ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας 090. Και μετά; Πάλι ψάχνονται. Τυχαίο; Δε νομίζω.
Υπάρχει όμως, και μια ανεπανάληπτη ευκαιρία. Να αναθέσουμε την τύχη μας όχι στον πρώτο τυχαίο αλλά στον μοναδικό υπεύθυνο, τον εαυτό μας, και να πιστέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις ότι εμείς κάνουμε την τύχη μας.
Ο Ρίτσαρντ Γουάιζμαν, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Χερφορντσάιρ, κατέληξε στη διατύπωση των τεσσάρων βασικών αρχών του σχετικά με το προφίλ του τυχερού:
1) Είναι ευρηματικός, δημιουργικός, αρπάζει τις ευκαιρίες ακόμα κι αν πρέπει να αλλάξει τις συνήθειές του.
2) Εμπιστεύεται το ένστικτό του.
3) Είναι αισιόδοξος.
4) Λέει συχνά: “Και μη χειρότερα!”.
Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει κανένας ισχυρός εξωτερικός παράγοντας που καθορίζει την τύχη μας. Η ζωή είναι γεμάτη πιθανότητες και δυνατότητες. Όσο πιστεύουμε στον εαυτό μας και αξιοποιούμε συστηματικά το χρόνο μας για να κάνουμε τις επιθυμίες μας πραγματικότητα, η τύχη θα μας χαμογελάει.
Ο νόμος των πιθανοτήτων, η ιστορία και τα γεγονότα έχουν αποδείξει ότι όταν δουλεύουμε για το επιθυμητό και πιστεύουμε στη θετική έκβαση των πραγμάτων, τότε η τύχη θα είναι πάντα με το μέρος μας, γιατί εμείς την ορίζουμε.
Άλλωστε, όπως και η ευτυχία, έτσι και η τύχη και άλλες ανώτερες δυνάμεις είναι μέσα μας.
Φωτογραφία από: www.freedigitalphotos.net
