Η Αγγλία θεωρείται (και είναι) η γενέτειρα του ποδοσφαίρου. Τα πρώιμα στοιχεία του παιχνιδιού παρέπεμπαν σε ένα σπορ βαρβαρότητας το οποίο απαγορευόταν από την Μοναρχία.
Η εξέλιξή του στην χώρα που το γέννησε το έχει καταστήσει ένα σπορ που απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις ηλικίες, σε άνδρες και γυναίκες.
Η μόνιμη κουβέντα τα τελευταία χρόνια στους ποδοσφαιρόφιλους ήταν το αν πρέπει η τεχνολογία να εισαχθεί στο χώρο του αθλήματος. Οι «αντιμαχόμενες» πλευρές είχαν ισχυρά επιχειρήματα υπερασπιζόμενες τις θέσεις τους. «Καταργώντας την αμφιβολία, χάνεται η μαγεία του αθλήματος» έλεγαν οι μεν. «Δεν θα υπάρχει πλέον αδικία», έλεγαν οι δε.
Μετά τις πρώτες διαφωνίες η συζήτηση πήγαινε ένα βήμα παραπέρα ως προς την κανονική ροή του παιχνιδιού και το αν θα ήταν φρόνιμο να διακόπτεται το παιχνίδι προκειμένου να αποσαφηνιστεί μια αμφισβητούμενη φάση.
Ύστερα πυροδοτήθηκε μια επιπλέον κόντρα ανάμεσα στην FIFA και την UEFA, που είχαν έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης ως προς το τι έπρεπε να συμβεί. Η FIFA υποστήριζε πως δεν πρέπει να υπάρχει εξέλιξη σε αυτόν τον τομέα, καθώς θα καταργείτο η βασική αρχή του ποδοσφαίρου, δηλαδή το ανθρώπινο λάθος και η γενικότερη ελευθερία του. H UEFA, τόνιζε πως τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται είναι πολύ υψηλά για να γίνονται τέτοιου είδους λάθη. Σε ελεύθερη μετάφραση, μια κόντρα ανάμεσα στους πρόεδρους της παγκόσμιας και της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Σε απλά Ελληνικά, ο Μισέλ Πλατινί που ήθελε να αντικαταστήσει τον Σεπ Μπλάτερ στον προεδρικό θώκο της παγκόσμιας ομοσπονδίας.
Η Αγγλική λίγκα δεν συμμετείχε σε αυτή την κόντρα και ούσα πρωτοπόρα όπως επιτάσσει και το γεγονός πως η χώρα είναι ο εμπνευστής του αθλήματος, αποφάσισε να εισάγει την τεχνολογία γραμμής στο πρωτάθλημα της, με την διαδικασία να μοιάζει με αυτή του Τένις που με ένα virtual replay αποδεικνύεται αλάνθαστα το που βρισκόταν η μπάλα. Συνεπώς, τελεσίδικα δεν θα υπάρξει ξανά αμφιβολία για το αν «πέρασε» ή «δεν πέρασε» η μπάλα την γραμμή.
Οι πρώτες αγωνιστικές του αγγλικού πρωταθλήματος, έφεραν στο προσκήνιο στατιστικά που δεν έχουν ξαναφανερωθεί σε Live τηλεοπτική κάλυψη μιας ποδοσφαιρικής αναμέτρησης. Στην κόντρα της πρεμιέρας ανάμεσα σε Λίβερπουλ και Στόουκ, η φιλοξενούμενη ομάδα κερδίζει πέναλτι. Ετοιμάζεται να το εκτελέσει ένας ποδοσφαιριστής της. Στους τηλεοπτικούς δέκτες φανερώνεται μια κάρτα, που δείχνει το τέρμα και μερικές πράσινες και κόκκινες τελείες που απεικονίζουν το σημείο στο οποίο ο συγκεκριμένος παίκτης στέλνει την μπάλα όταν εκτελεί από την άσπρη βούλα. Με πράσινο, οι φορές που σκόραρε, με κόκκινο οι φορές που αστόχησε. Όλες οι εκτελέσεις είναι από την μία πλευρά. Ο ποδοσφαιριστής πράγματι στέλνει την μπάλα από την συγκεκριμένη, ο τερματοφύλακας πέφτει από εκεί και αποκρούει. Γίνεται ήρωας, και η στατιστική επανάσταση στο άθλημα είναι γεγονός.
Φέτος, από προσωπική εμπειρία κατάλαβα για ποιο λόγο επενδύονται τόσο μεγάλα ποσά στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα. Δουλεύοντας στον ίδιο χώρο με το OTE TV που έχει τα δικαιώματα του αγγλικού πρωταθλήματος, βλέπω έναν συνάδελφο μου εντυπωσιασμένο κρατώντας ένα πάκο με χαρτιά. Μου λέει, «κοίτα να δεις τι στέλνουν οι Άγγλοι». Παίρνω τον πάκο με τα χαρτιά, που περιλαμβάνει στοιχεία για μια αναμέτρηση ανάμεσα στην Νόριτς και την Έβερτον. Ήταν τόσο ενδελεχής η έρευνα και τα στοιχεία, που έδιναν την δυνατότητα σε έναν καλό δημοσιογράφο να ενημερώσει τόσο ολοκληρωτικά τον τηλεθεατή ή τον ακροατή, που με αυτόν τον τρόπο βοηθά στην πολύπλευρη ενημέρωση για το τι συμβαίνει εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο, όσον αφορά το ποιος είναι ο καλύτερος. Και στην προκειμένη περίπτωση, αποδεικνύεται ξεκάθαρα για ποιο λόγο η Αγγλία είναι τόσο μπροστά σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη χώρα όσον αφορά το ποδόσφαιρό της.
