Η σαιζόν που τελείωσε συναντά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Την στιγμή δηλαδή που όλοι οι αθλητές Ολυμπιακών αθλημάτων προσμένουν ανά τετραετία. Οι φιλοδοξίες είναι αυξημένες μεν, ωστόσο δεν θα πρέπει να καλλιεργούμε φρούδες ελπίδες, ούτε να περιμένουμε μετάλλια αντίστοιχα με εκείνα των δικών μας αγώνων του 2004.
Εκ πρώτης όψεως, αυτό το γεγονός μοιάζει στενάχωρο… δεν είναι όμως! Είναι ευχάριστο, πάρα πολύ ευχάριστο, για δύο λόγους.
Αρχικά, η πλασματική σε πλήθος και επιτυχίες Ολυμπιακή Ομάδα είχε φτιαχτεί αποκλειστικά και μόνο για τους αγώνες του ’04, φανερώνοντας αρκετούς αθλητές πυροτεχνήματα.
Εν συνεχεία, η τωρινή φουρνιά προπονείται στα πλαίσια του αθλητισμού και του πρωταθλητισμού κατ’ επέκταση, με συνέπεια στις επιτυχίες και τους στόχους της. Αθλητές όπως ο Χονδροκούκης, ο Κοσμίδης, η Νιαγκουάρα, η Παπαχρήστου αλλά και οι παλαιοί Δρυμωνάκος, Μάρας, Γρηγοριάδης μας γεμίζουν αισιοδοξία προσφέροντας πολλές επιτυχίες σε αρκετά διαφορετικά αθλήματα.
Βλέποντας μάλιστα και τις πρόσφατες επιτυχίες τους, καμαρώνουμε για τη συμμετοχή τους σε όλους τους αγώνες.
Προσθέτοντας σε αυτές, τις περσινές επιτυχίες της ομάδας πόλο των γυναικών, τη σταθερότητα στο Μπάσκετ που επιδεικνύουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, τη μεγάλη στιγμή του Διομήδη Άργους, αλλά και της γυναικείας ομάδας πόλο της Βουλιαγμένης μπορούμε να πούμε πως ο ελληνικός αθλητισμός κρατά ακόμα τη σημαία της χώρας ψηλά σε πολλές περιπτώσεις και σε διαφορετικούς τομείς! Ας συνεχίσουμε έτσι και οι επιτυχίες που θα έρθουν θα είναι μια μεγάλη κατάκτηση βασισμένη σε στιβαρά αθλητικά πρότυπα!
