Η παρέα
Πολλοί είναι οι άντρες που έχουν συγκεκριμένη παρέα στο γήπεδο την οποία σπανίως συναντούν εκτός αυτού. Με εφαλτήριο την κοινή αγάπη τους για την ομάδα, επισκέπτονται το γήπεδο προκειμένου να απελευθερωθούν νοητικά, λεκτικά και να ξεσπάσουν ενδεχομένως από πολλά προβλήματα της καθημερινότητας.
Τα γούρια
Ιδίως σε μεγάλα παιχνίδια, πολλοί είναι οι φίλαθλοι που εναποθέτουν τις ελπίδες τους για νίκη σε μεταφυσικές ιδιότητες. Η αλλαγή θέσεων, η συγκεκριμένη παραγγελία από την καντίνα, η ίδια θέση παρκαρίσματος του αυτοκινήτου, η σύνθεση της παρέας είναι μερικά από τα πολλά που έχουν σκαρφιστεί οι φίλαθλοι. Λίγοι τα πιστεύουν πραγματικά, ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που τα κάνουν για να γελάσουν και σε περίπτωση μάλιστα επιτυχίας να νοιώσουν μια προσωπική ευχαρίστηση εμπλοκής στο τελικό αποτέλεσμα.
Γιατί γινόμαστε προπονητές
Συχνά ακούμε τον όρο «προπονητής της εξέδρας». Πολλοί ενσαρκώνουν πλήρως αυτό το ρόλο και όντας ακόμα και 50 μέτρα μακριά από τον αγωνιστικό χώρο, καθοδηγούν τους παίκτες, δίνουν εντολές, συμβουλεύουν τον προπονητή δείχνουν πως πρέπει να επιτεθεί η ομάδα, πώς να αμυνθεί και τι πρέπει να αποφύγει.
Για το απίστευτο συναίσθημα της επίτευξης του γκολ
Όποιος έχει υποστηρίξει στη ζωή του μια ομάδα και έχει βρεθεί έστω και μια φορά στο γήπεδο καταλαβαίνει επακριβώς τι εννοώ. Για αυτούς που δεν έχουν βρεθεί στην εν λόγω κατάσταση, τους συνιστώ να μην απορήσουν αν τους αγκαλιάσει κάποιος άγνωστος, αν νοιώθουν ένα σφίξιμο στο λαιμό από τα χέρια του φιλάθλου της πίσω καρέκλας, αν πέσουν τα γυαλιά του κάτω, αν αλλάξει θέση από τα πολλαπλά σπρωξίματα, ή αν λερωθεί από το ρόφημα κάποιου ανθρώπου που εκσφενδονίστηκε στον αέρα. Είναι η στιγμή του «όλα επιτρέπονται και όλα συγχωρούνται».
Μάρτυρες της Ιστορίας
Στις τάξεις των φιλάθλων, συχνά γίνονται αναφορές για παλαιότερες ιστορικές αναμετρήσεις στις οποίες η ομάδα τους πραγματοποίησε μια μεγάλη νίκη, επιτεύχθηκε ένα ωραίο γκολ, αγωνίστηκε για πρώτη φορά ένας μεγάλος παίκτης κλπ. Σε αυτές τις συζητήσεις, ένας φίλαθλος αισθάνεται περήφανος και χαρούμενος που ήταν μάρτυρας των εξελίξεων εντός γηπέδου και ακόμα πιο χιουμοριστικό, είναι το γεγονός πως συνήθως θυμάται την εν λόγω ημέρα από το πρωί ως το βράδυ. Το κράμα των ετερόκλητων δηλώσεων αποτελεί τη «μαγιά» του γηπέδου.
Η ατμόσφαιρα
Είναι πολύ σπάνιο να ενώνονται οι φωνές πολλών ανθρώπων κάτω από τους ίδιους στίχους. Κάτι τέτοιο μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο σε μουσική συναυλία, σε διαδήλωση και στο γήπεδο. Το συναίσθημα του να τραγουδάς για κάτι που σε εκφράζει μαζί με 5, 10, 20, 50 χιλιάδες κόσμου είναι μαγικό. Δεν σε ενώνει τίποτα μαζί τους προσωπικά αλλά τραγουδάς μαζί του το ίδιο πράγμα που λίγο ως πολύ εκφράζει τους πάντες τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Η έλλειψη ενδυματολογικών κανόνων
Ποτέ στο γήπεδο δε θα κριτικάρεις τις ενδυματολογικές συνήθειες κάποιου εκ των παρευρισκομένων. Είτε εμφανιστεί με κουστούμι και γραβάτα, είτε με φόρμα αθλητική, είτε με βερμούδα. Όλα επιτρέπονται. Και ναι, επιτρέπεται ακόμα και το κακόγουστο πράσινο φούτερ, κίτρινο παντελόνι και κόκκινο παπούτσι που έχουμε αντικρύσει κάποια στιγμή στα τόσα χρόνια. Ακόμα το θυμάμαι!
