Αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του και ίσως είναι ο πιο πρόσφατος –πραγματικά- μεγάλος Έλληνας ποδοσφαιριστής. Αδικήθηκε βάση των τίτλων που κατέκτησε, ωστόσο η καταξίωση στα μάτια των Ελλήνων φιλάθλων ήταν μοναδική. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος αποχαιρέτησε την ενεργό δράση το καλοκαίρι και ο λόγος που το αφιέρωμα προς το πρόσωπό του άργησε να γίνει, οφείλεται στο ότι δεν ανακοίνωσε ποτέ επίσημα την αποχώρησή του. Πρωταγωνιστής με την Εθνική ομάδα, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό.
Γεννήθηκε στα Φιλιατρά το 1975 και έπαιζε ποδόσφαιρο στην τοπική Εράνη. Ξεχώριζε από πολύ μικρός παρουσιάζοντας συνεχή βελτίωση και γρήγορα έγινε πρωταγωνιστής στα τοπικά πρωταθλήματα.
Κύρια χαρακτηριστικά του, η αίσθηση του γκολ, η άριστη τεχνική και κυρίως η ταχύτητα σκέψης του μυαλού του που αντιστάθμιζε το γεγονός πως δεν ήταν ιδιαίτερα γρήγορος. Τον Δεκέμβρη του 1993, κάνει το άλμα στην καριέρα του και μετακινείται στην Καλαμάτα με την οποία θα ζήσει μεγάλες στιγμές οδηγώντας την στην πρώτη Εθνική.
Σκοράροντας 20 φορές το 1995 έγινε το Μήλο της Έριδος ανάμεσα σε Ολυμπιακό-Παναθηναϊκό και ΑΕΚ το καλοκαίρι του 1996. Αποφασίζει να πάει στους «πράσινους» που δημιουργούσαν μια ομάδα με νέους ποδοσφαιριστές, από τους οποίους πολλοί έλαμψαν στην μετέπειτα ποδοσφαιρική ιστορία.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Μπασινάς, Καραγκούνης, Γκούμας που ηγήθηκαν μελλοντικά της Εθνικής μας ομάδας. Ο «Λύμπε», όπως ήταν το διαχρονικό παρατσούκλι του, αγαπήθηκε αμέσως από τους πράσινους οπαδούς ξεκινώντας αρκετά νωχελικά, χάνοντας στο τέλος της χρονιάς το Κύπελλο από την ΑΕΚ του Πέτρου Ραβούση.
Η παρακμή του Παναθηναϊκού την διετία 97-99 συνδυάστηκε με μέτριες παρουσίες του Λυμπερόπουλου, ο οποίος όμως με παροδικές εκλάμψεις υπενθύμιζε την μεγάλη του αξία. Το καλοκαίρι του ’99, έρχεται στον Παναθηναϊκό ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας παρουσιάζοντας μια ομάδα που μνημονεύουν μέχρι σήμερα οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ως την εντυπωσιακότερη που έχει παρουσιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια. Γρήγορο ποδόσφαιρο, αυτοματισμοί και ένας Λυμπερόπουλος χάρμα οφθαλμών.
Το πρωτάθλημα δεν κατακτήθηκε, όμως οι μεγάλες νίκες και το όμορφο ποδόσφαιρο αποζημίωσε τους πάντες. Το 2001, ο Λυμπερόπουλος θα κάνει ίσως την ωραιότερη ντρίμπλα στη ζωή του, αδειάζοντας τον Τσίρο Φεράρα της Γιουβέντους με εκπληκτικό τακουνάκι εν κινήσει, πριν σταματήσει αντικανονικά από μαρκάρισμα του Βαν ντερ Σαρ κερδίζοντας πέναλτι. Η νίκη ήρθε με 3-1, ο Νίκος δεν σκόραρε, ωστόσο αυτή του η κίνηση των καθιέρωσε στους πιο ντελικάτους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Σε συνδυασμό με το απαράμιλλης ομορφιάς μονοκόματο σουτ του απέναντι στον Ολυμπιακό για το Κύπελλο, πραγματοποίησε την καλύτερη διετία στην μέχρι τότε καριέρα του.
Την αγωνιστική περίοδο 2001-2002, ο Παναθηναϊκός έφθασε στους «8» του Τσάμπιονς Λίγκ αποκλειόμενος «στα σημεία» από την Μπαρτσελόνα. Κατά την ταπεινή μου άποψη, εκείνη ήταν η περίοδος που φανερώθηκε το απίστευτο ταλέντο του ποδοσφαιριστή καθώς όποιον παρτενέρ είχε στην επίθεση, απλώς τον εκτόξευε ποδοσφαιρικά. Είτε λεγόταν Κωνσταντίνου, είτε Βλάοβιτς, είτε Ολισαντέμπε. Με τον Βαζέχα, γνωρίζονταν από παλιά.
Το 2003, ο Παναθηναϊκός χάνει το πρωτάθλημα στον περιβόητο «αγώνα της Ριζούπολης». Ένα ματς σαλούν, με προκλήσεις, πέτρες, προπηλακισμούς και μια καθολική υπεροχή του Ολυμπιακού εντός των τεσσάρων γραμμών, επηρεασμένη όμως φανερά από το τι συνέβαινε εκτός αυτών. Το μάρμαρο για την ήττα με 3-0 και το χαμένο πρωτάθλημα θα πληρώσει και ο Λύμπε, έχοντας την στάμπα «λούζερ» από την τότε διοίκηση του ΠΑΟ.
Τότε, θα βρει καταφύγιο στην ΑΕΚ με προσωπική εξωδιοικητική παρέμβαση του Δημήτρη Μελισσανίδη που θα τον φέρει στον Δικέφαλο. Η ομάδα θα απογοητεύσει με την παρουσία της στο πρωτάθλημα και ο Λυμπερόπουλος θα δει τους πρώην συμπαίκτες του να το κατακτούν μετά από επτά χρόνια. Ο Λύμπε δεν θα πανηγυρίσει μαζί τους και θα δει την Εθνική ομάδα με την οποία πρωταγωνιστούσε να κατακτά το EURO. Ούτε εκεί συμμετείχε, μιας και παρασύρθηκε από την αγωνιστική κατρακύλα της Ένωσης χωρίς να βρεθεί στις επιλογές του Ρεχάγκελ.
Το καλοκαίρι του ΄04, βρίσκει την ΑΕΚ ως συνήθως σε «τεντωμένο σχοινί». Ο Λυμπερόπουλος πείθεται από τον Νικολαϊδη να στήσουν μαζί τη νέα ΑΕΚ και πλέον για τους ΑΕΚτζήδες ο Λυμπερόπουλος είναι απλά ο Νικόλας. Παίζει εκπληκτικά σε όλες τις θέσεις, σκοράρει, μαρκάρει, πασάρει, ηγείται και χάνει το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική. Βλέπει την ΑΕΚ να κερδίζει για πρώτη φορά στο Τσάμπιονς Λιγκ με δικό του γκολ και όπως μου εκμυστηρεύτηκε θεωρεί αυτήν, ως την πιο ωραία του μεμονωμένη ποδοσφαιρική στιγμή.
Χάνει το πρωτάθλημα του ’08 «στα χαρτιά» παρά το γεγονός πως η ΑΕΚ έχει τερματίσει πρώτη στη βαθμολογία και απογοητευμένος φεύγει για την Γερμανία και την Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Κάθεται δυο χρόνια με αξιοπρεπέστατες εμφανίσεις και επιστρέφει στην ΑΕΚ με την οποία κατακτά επιτέλους τον πρώτο ομαδικό του τίτλο, το Κύπελλο Ελλάδος του 2011 ως αρχηγός και σκόρερ του πρώτου τέρματος.
Έκλεισε την καριέρα του φέτος συμμετέχοντας στον αγώνα με την Γερμανία για το EURO.
Ο Λύμπε με αριθμούς:
Συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και κατηγορίες : 652
ΓΚΟΛ: 254
Πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος : 2 φορές (2002-2003, 2006-2007)
