Στον απόηχο των βραβείων Όσκαρ, λέμε να κλείσουμε την εβδομάδα στις σκοτεινές αίθουσες. Καλή παρέα, βουτυρένια ποπ κορν και τραγανά νάτσος είναι ό,τι χρειάζεσαι για μία ολοκληρωμένη κινηματογραφική βραδιά. Α ναι, και μία καλήπρόταση για ταινία. Με ένα εξαιρετικό καστ και με έναν αέρα άλλης εποχής, η ταινία του WesAnderson, «Ξενοδοχείο GrandBudapest», η οποία έχει βραβευθεί με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Βερολίνου (Αργυρή Άρκτος), αποτελεί μία πολύ καλή επιλογή.
Κατά τα τέλη της περιόδου του Μεσοπολέμου, σε κάποια γωνιά της Γηραιάς Ηπείρου και μέσα από τις ανοιχτές πόρτες του Ξενοδοχείου «GrandBudapest», συναντάμε τον Γκουστάβ Χ. (Ρέιφ Φάινς), ο οποίος είναι η ψυχή του ξενοδοχείου. Το ξεχωριστό αυτό οίκημα φιλοξενεί, διακριτικά, τα καπρίτσια και τις ιδιαιτερότητες της Ευρωπαϊκής αφρόκρεμας.
Concierge από τους πιο ξακουστούς και αρμόδιος για την εύρυθμη λειτουργία του ξενοδοχείου, ο Γκουστάβ απολαμβάνει της βοήθειας του πιο αφοσιωμένου θυρωρού, του Ζίρο Μουσταφά (Τόνι Ρεβολόρι), ενός μετανάστη που προσπαθεί να επιβιώσει, ξεπερνώντας στις αντιξοότητες της εποχής και που σταδιακά κερδίζει τη θέση του καλύτερου φίλου του Γκουστάβ.
Το ιδιαίτερο αυτό ξενοδοχείο φιλοξενεί την κλοπή και την ανάκτηση ενός ανεκτίμητου αναγεννησιακού έργου τέχνης. Παράλληλα, ένα σουρεαλιστικό παρατράγουδο που προκλήθηκε με αφορμή μια αμύθητη οικογενειακή περιουσία, αλλά και η γέννηση ενός έρωτα συμπληρώνουν την ιστορία, ενώ στο υπόβαθρο έχουμε μια ήπειρο, στην οποία όλα αλλάζουν ξαφνικά και δραματικά. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης, παραδίδει ένα διαχρονικό, κωμικό και περιπετειώδες παραμύθι για τη φιλία, την ανθρώπινη τιμή και τις εκπληρωμένες υποσχέσεις, το οποίο περιλαμβάνει «μια μείξη έμπνευσης και αναφορών των κωμικών ταινιών της δεκαετίας του 1930 και των απομνημονευμάτων του Βιεννέζου συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ», όπως δήλωσε άλλωστε και ο ίδιος ο Anderson.
