Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού καθιέρωσε το 1970, την 27η Σεπτεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού, έχοντας ως κύριο στόχο την ενίσχυση και την ανάδειξη της συμβολής του τουρισμού σε όλο τον κόσμο. Ο τουρισμός συμβάλει στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ευδαιμονία της εκάστοτε χώρας και φυσικά δίνει στον καθένα μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε νέα μέρη.
Σύμφωνα με τον Σ.Ε.Τ.Ε (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων), παρόλο που τα τελευταία χρόνια η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση και η ανεργία αποτελεί μεγάλο πρόβλημα στη χώρα μας, ο τουρισμός ήταν ένας από τους ελάχιστους – αν όχι ο μοναδικός – τομέας που επέδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή, φθάνοντας μάλιστα το 2011 σε επίπεδα ρεκόρ τόσο για τις διεθνείς αφίξεις, όσο και τις εισπράξεις. Οι εξελίξεις αυτές καθιέρωσαν τον τουρισμό στη συνείδηση της κοινωνίας ως τη «βαριά» βιομηχανία της χώρας, βασικό πυλώνα ανάπτυξης και δημιουργίας απασχόλησης. Όσον αφορά τη γενικότερη εικόνα της Ευρώπης για το 2011, με βάση τα στατιστικά στοιχεία της Eurostat, οι Ευρωπαίοι πραγματοποίησαν 5 εκατομμύρια περισσότερα ταξίδια αναψυχής, αλλά περιόρισαν το χρόνο παραμονής τους.
Δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα με «βαριά» βιομηχανία, ο τουρισμός είναι ένα από τα ατού της. Εξακολουθώ όμως να μην καταλαβαίνω, ακόμα και τώρα που έφτασε ο κόμπος στο χτένι, γιατί και αυτό το καλοκαίρι δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα. Τα ξενοδοχεία δεν μείωσαν τις τιμές τους και μάλιστα πολλές φορές η τιμή δεν ανταποκρινόταν καν στις παροχές του ξενοδοχείου, τα ακτοπλοϊκά μπορεί να ήταν ελαφρώς πιο φθηνά, αλλά και πάλι μια τετραμελής οικογένεια έπρεπε να ξεπουληθεί για να πάει πχ. Μυτιλήνη, ο λογαριασμός στα εστιατόρια ήταν πλαφόν στα 25 ευρώ το άτομο, ακόμα και αν δεν είχες πάρει κυρίως πιάτο, οι παραλίες ήταν γεμάτες αποτσίγαρα και σκουπίδια and the list goes on.
Για ακόμη μια φορά άκουσα από φίλους «εγώ προτιμώ να πάω εξωτερικό, παρά να πληρώσω διπλά στην Ελλάδα». Βέβαια, ανέκαθεν οι Έλληνες δεν βρισκόντουσαν στο target group του «τουρίστας στην Ελλάδα», ίσως γιατί δεν μπορούσες να τους χρεώσεις πατάτες τηγανιτές-χωριάτικη και μπύρα 30 ευρώ!
Παρόλα αυτά, δεν ισχύει παντού το ίδιο. Υπάρχουν αρκετά μέρη, όπου δεν χρειάζεται να πληρώσεις ακριβά ούτε τον ήλιο, ούτε τη θάλασσα, ούτε το δροσερό αεράκι.
Σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού ας σκεφτούμε πώς νιώθουμε εμείς όταν είμαστε τουρίστες σε ένα ξένο μέρος, ας κρατήσουμε τα καλά και ας παραδειγματιστούμε από όσα δεν μας αρέσουν, ώστε όλοι μαζί και ο καθένας μόνος του να ενισχύσουμε τον ελληνικό τουρισμό. Αν μη τι άλλο ο ήλιος και η θάλασσα δεν αγοράζονται!
