στη Jo, την Αλεξία και τη Νεφέλη
και όλους μου τους φίλους (ξέρουν ποιοι είναι αυτοί)
Όταν ήμουν πιο μικρή θυμάμαι τους μεγαλύτερους να μου λένε ότι οι φιλίες δεν αντέχουν στον χρόνο, μιας και είναι η ίδια η ζωή αυτή που μπορεί να σε οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο να χαθείς με τους φίλους σου. Το θέμα όμως είναι ότι δεν ήμουν ποτέ “καλή” στα μαθηματικά.
Φτάνοντας στα τριάντα έχω δει σχέσεις να σβήνουν στον χρόνο κι ανθρώπους να χάνονται. Ναι, όσο μεγαλώνεις οι φιλίες γίνονται πιο δύσκολες. Δεν είναι ο χρόνος που λιγοστεύει, η προαγωγή που θα πάρεις, το παιδί που θα κάνεις, η μετακίνηση σε μία άλλη πόλη, αυτά που θα πλήξουν τις φιλίες σου, αλλά ο ίδιος σου ο εαυτός και το πόσο διατεθειμένος είσαι να δεχτείς τόσο τις δικές σου αλλαγές όσο και των φίλων σου. Αν υποθέσουμε ότι τα τριάντα είναι μια ηλικία σταθμός στη ζωή κάθε ανθρώπου, τότε ναι, οι βάσεις των σχέσεων με τους φίλους μας θα τρίξουν συθέμελα. Αλλά μπορούν να αντέξουν.
“Ο φίλος είναι ένας άνθρωπος που ξέρει ποιος είσαι, καταλαβαίνει από πού προέρχεσαι, δέχεται αυτό που έχεις γίνει, και πάλι, σού επιτρέπει ευγενικά να εξελιχθείς” έχει πει ο William Shakespeare. Για να αντέξει λοιπόν, μια φιλία θα πρέπει να υπάρχει ελευθερία και χώρος για εξέλιξη. Κανένας άνθρωπος δεν μένει σταθερός και αυτό επηρεάζει με τη σειρά του τις σχέσεις του με τους γύρω του. Έχοντας την απεριόριστη τύχη να κουβαλάω φιλίες από τα σχολικά μου χρόνια, έμαθα ότι αν δεν αποδεχτείς τις αλλαγές του ανθρώπου που θεωρείς φίλο σου – κι αυτός τις δικές σου – δεν μπορείς να προχωρήσεις. Η αποδοχή βέβαια δεν είναι κάτι εύκολο, ειδικά αν συνδυάζεται με εξωτερικές παραμέτρους (βλέπε ένας γάμος ή μια σχέση). Όσο κλισέ όμως κι αν ακούγεται, αν η φιλία είναι αληθινή και υπάρχει χώρος για εξέλιξη, τότε δεν υπάρχει λόγος να μην συνεχίζει να ανθίζει.
Η ελευθερία και η αποδοχή δεν είναι πάντα κάτι εύκολο, αφού στους περισσότερους ανθρώπους δεν αρέσουν οι αλλαγές. Κάθε φορά όμως που θα έρχεσαι αντιμέτωπος με τους δαίμονές σου, να θυμάσαι ότι οι φίλοι είναι θησαυρός που η αξία του γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όσο περνάνε τα χρόνια. Σε πείσμα λοιπόν, όλων αυτών που θα σε πουν ονειροπόλο ή αφελή, προστάτευσε και αγάπα τους φίλους σου. Δεν θα σου παραθέσω γιατί τους χρειάζεσαι, αυτό είναι κάτι που το γνωρίζεις ήδη. Αν δεν το ξέρεις είναι γιατί δεν έχεις βρει ακόμα τους αληθινούς σου φίλους ή τον εαυτό σου…
Φωτό από: Drew Selby/(CC BY 2.0)
