Ο χαμός ενός κατοικίδιου είναι μια επώδυνη διαδικασία για όλη την οικογένεια. Ακόμη κι αν δεν είναι η πρώτη φορά, η στενοχώρια είναι πάντα η ίδια και χρειάζεται χρόνος για να επουλωθούν οι πληγές. Για τα παιδιά είναι ακόμη πιο δύσκολο, αφού σε πολλές περιπτώσεις είναι και η πρώτη φορά που έρχονται αντιμέτωπα με το θάνατο και την απώλεια.
Σε αυτή την άσχημη περίσταση, είναι σημαντικό να σταθείς δίπλα τους και να τα βοηθήσεις να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό;
Να είσαι ειλικρινής. Είτε πρόκειται να γίνει ευθανασία στο ζώο είτε πεθάνει ξαφνικά, εξήγησε στο παιδί τι συμβαίνει ανάλογα πάντα με την ηλικία του. Εξηγήσεις του τύπου «κοιμάται» μπορεί να μπερδέψουν το παιδί. Προτίμησε να του πεις ότι το ζώο δεν θα υποφέρει πια και ό,τι δεν μπορούσατε να κάνετε κάτι. Επίσης, μην προσπαθήσεις να φανείς δυνατός/ή για το παιδί, αφού μπορεί να θυμώσει βλέποντάς σε να μην στενοχωριέσαι για το αγαπημένο σας κατοικίδιο. Δείξε τα πραγματικά σου συναισθήματα.
Να είσαι κοντά του. Μετά το θάνατο του ζώου πολλά παιδιά έχουν απορίες, ενώ κάποια άλλα κλείνονται στον εαυτό τους. Όποια κι αν είναι η αντίδραση του παιδιού σου, είναι σημαντικό να γνωρίζει ότι είσαι δίπλα του όποια στιγμή θελήσει να σου μιλήσει. Αν το παιδί σου δεν μιλάει για τα συναισθήματά του, σαν γονιός προσπάθησε να βρεις την κατάλληλη στιγμή για να κουβεντιάσετε.
Κάντε μία τελετή. Όταν έχασα το σκύλο μου, τον βάλαμε σε ένα κουτί, τον τυλίξαμε με το αγαπημένο του σεντόνι και η αδερφή μου τού έβαλε μαζί του το αγαπημένο του παιχνίδι και ένα κλωναράκι βασιλικό. Τον θάψαμε κάτω από ένα δέντρο στο εξοχικό μας και βάλαμε διάφορες πετρούλες γύρω γύρω. Το ίδιο έχουν κάνει και αρκετοί φίλοι για τα κατοικίδιά τους. Ακόμα κι ένα είδος τελετής χρειάζεται για να αποχαιρετήσεις το ζωάκι σου. Είναι κάτι που θα θυμάσαι αργότερα και θα σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα.
Επίτρεψε την επούλωση. Η θλίψη δεν είναι μεμονωμένο γεγονός, αλλά μια διαδικασία. Το παιδί σου μπορεί να συνεχίσει να εκφράζει απορίες και συναισθήματα για αρκετές ημέρες, εβδομάδες ακόμα και μήνες μετά το θάνατο του ζώου. Ενθάρρυνε το παιδί σου να μιλήσει, να φτιάξει μία ζωγραφιά για το ζώο ή να γράψει ένα γράμμα.
Μην υιοθετήσεις αμέσως άλλο ζώο. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αν πάρουν αμέσως κατοικίδιο, το παιδί θα αφοσιωθεί σε αυτό και θα τελειώσει η θλίψη. Καταρχήν, ένα κατοικίδιο που έχει πεθάνει δεν μπορεί να «αντικατασταθεί». Πώς λοιπόν να περιμένουμε από το παιδί να ξεπεράσει τη θλίψη και την απώλεια με υγιή τρόπο, αν δεν του δώσουμε χώρο και χρόνο να το επεξεργαστεί όλο αυτό; Κάθε οικογένεια λειτουργεί διαφορετικά και δεν υπάρχει κάποιος κανόνας για το πότε πρέπει να μπει ένα καινούριο κατοικίδιο στο σπίτι. Παρόλα αυτά, καλό θα ήταν πριν πάρεις την απόφαση να έχει δοθεί χρόνος σε όλα τα μέλη της οικογένειας να θρηνήσουν και να τιμήσουν τον εκλιπόντα φίλο τους.
Φωτό από: www.xestok.gr
