Η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα των μηχανών. Είναι η πόλη, όπου στους δρόμους δικτατορεύουν τα μηχανάκια, οι βέσπες και οι μηχανές. Αυτές είναι ο Γολιάθ και τα ΙΧ είναι ο Δαυίδ. Άσχετα αν καλλιεργούν την αντίθετη εντύπωση και εικόνα.
Σε περίπτωση ατυχήματος, πάντα κλαίγονται ότι είναι οι μικροί, ότι οι ΙΧδες είναι αναίσθητοι και αδιάφοροι.
Και βέβαια είναι αλήθεια ότι οι οδηγοί μηχανών είναι απροστάτευτοι και εκτεθειμένοι από παντού, πράγμα επικίνδυνο για τη σωματική τους ασφάλεια και ακεραιότητα. Όμως, με αφορμή την ευελιξία και ταχύτητα, αιτία για την οποία αγόρασαν τη μηχανή εξ αρχής, κάνουν ό,τι θέλουν τρομοκρατώντας τους ΙΧήδες. Έχουν γίνει κράτος εν κράτει στους δρόμους, θεωρώντας, όχι μόνο ότι έχουν δίκιο να αυθαιρετούν αλλά και ότι οι άλλοι είναι ενοχλητικοί και εμπόδιο στις αυθαιρεσίες τους.
Πρώτα πρώτα θεωρούν λωρίδα τα 40 εκατοστά που μένουν ελεύθερα ανάμεσα στα αυτοκίνητα, δηλαδή την απόσταση ασφαλείας που σχηματίζεται ανάμεσα στα οχήματα. Στο μέσον των 40εκατοστών υπάρχει η διαχωριστική γραμμή που χωρίζει τις λωρίδες. Δεν είναι σχοινί για ακροβάτες ούτε μονοπάτι για αγριοκάτσικα.
Είναι η γραμμή ανάμεσα στις λωρίδες -δεν είναι λωρίδα- που έχει χαράξει το Υπουργείο για την ασφάλεια των οδηγών ώστε να οδηγείς ή αριστερά της λωρίδας ή δεξιά της. Αλλά όχι πάνω της.
Και όμως. Αυτή η γραμμή, στο κέντρο των 40 εκατοστών, θεωρούνται ένα ανεξάρτητο έδαφος, το ανεξάρτητο κράτος των μηχανών. Οι μηχανές όχι απλά περνάνε ανάμεσά μας, αλλά ενοχλούνται κιόλας. Έχουν επιθετικό ύφος, στην πλειοψηφία τους, για την υποστήριξη του δικαιώματος αυτής της ανύπαρκτης μεν, κατά φαντασίαν δε, λωρίδας.
Τους ενοχλείς που δεν ακουμπάς στη νησίδα της Κηφισίας ώστε να χωράνε να περάσουν ανάμεσα από σένα και το φορτηγό. Τους ενοχλείς αν δεν τους αφήνεις χώρο να περνάνε ανάμεσα σε σένα και το τρόλεϊ, σου κορνάρουν οργισμένοι, ότι και καλά είσαι απαράδεκτος που τους εμποδίζεις (εσύ!) να κάνουν το προφανές. Τους ενοχλεί ο καθρέφτης σου. Τους ενοχλεί που είσαι πρώτος στο φανάρι. Πρέπει τουλάχιστον 11 μηχανές να μπουν μπροστά σου για να φύγουν πρώτοι.
Τους ενοχλείς στην Αττική οδό και κάνουν slalom ανάμεσα στα αυτοκίνητα για να προσπεράσουν. Τους ενοχλεί που θέλεις να στρίψεις. Πώς τολμάς; Αγνοούν το φλας που βγάζεις για να αλλάξεις λωρίδα ή για να στρίψεις και σε προσπερνούν από την πλευρά του φλας. Δεξιά, ας πούμε. Ή και αριστερά (ανάμεσα σε σένα και στο κράσπεδο του πεζοδρομίου).
Αν θέλεις να αλλάξεις λωρίδα και να πας δεξιά –πράγμα απαραίτητο σε κάποιες στιγμές- πρέπει να βγάλεις φλας χιλιόμετρα νωρίτερα και να περιμένεις να σε προσπερνούν και 10 και 11 μηχανές από την δεξιά πλευρά, αγνοώντας προκλητικά το σήμα σου.
Μάλιστα, αν συμβεί ατύχημα, επανάσταση! Θα σε κατηγορήσουν ότι εσύ φταις, ότι εσύ προκάλεσες το ατύχημα . Γιατί εκείνοι είναι μικροί και απροστάτευτοι, ενώ οι ΙΧήδες γαϊδούρια. Όσες αυθαιρεσίες κι αν κάνουν αυτοί, εσύ θα φταις.
Γενικά τους ενοχλείς που δεν καβαλάς το μπροστινό σου αυτοκίνητο για να προχωρήσεις. Είσαι αργός, εκτός κι αν τρέχεις με διακόσια. Το καλοκαίρι, στα νησιά, γίνονται πολλά ατυχήματα με τους νεαρούς τουρίστες που νοικιάζουν μηχανάκια και σπρώχνουν ανυπόμονοι να προσπεράσουν όσους βρίσκονται μπροστά τους. Από το πλάι, από δίπλα, ανεβαίνοντας στα πεζοδρόμια, κόντρα στους μονόδρομους, τι δεν έχουν δει τα μάτια μας.
Για να μην πω για όσους δεν νοιάζονται να φορέσουν κράνος μην και χαλάσουν το μαλλί.
Δεν εννοώ ότι οι οδηγοί ΙΧ είναι άγιοι και ότι όλοι σέβονται όλα τα σήματα της τροχαίας.
Απλά, θέλω να πω ότι επειδή οι μηχανές αγοράζονται με στόχο να φτάνουν γρηγορότερα στον προορισμό τους για τον ίδιο λόγο οι περισσότεροι οδηγοί τους, καταργούν κάθε μορφή ασφάλειας και νομιμότητας, βάζοντας σαν προτεραιότητα την ταχύτητα και το ρίσκο παρά την ασφάλεια και την ακεραιότητά τους. Και, όταν προκληθεί ατύχημα, φταίνε οι οδηγοί ΙΧ, γιατί δεν προσέχουν τους καημένους τους μοτοσικλετιστές.
Σαν την Αθήνα, δεν έχω δει καμιά πρωτεύουσα της Ευρώπης, να έχει τόση κυκλοφοριακή αναρχία λόγω μηχανών. Τόση ασφυξία. Τόσο θυμό. Τόσο στρίμωγμα.
Κάπως χρειάζεται να συμβιώσουμε όλοι. Και όταν βγάζεις φλας δεξιά, δεν μπορεί να σου απαγορεύουν με τη συμπεριφορά τους να στρίψεις.
