Για άλλους, γιορτές σημαίνει μελομακάρονα και κουραμπιέδες, Χριστούγεννα σημαίνει γαλοπούλα και Πρωτοχρονιά… το χαρτάκι.
Για μένα, Χριστούγεννα είναι το Παραμύθι, η Μαγεία των γιορτών. Και σαν ενήλικας, ποια μεγαλύτερη ευκαιρία για παραμύθι από τη μαγεία των μπαλέτων; Κάθε χρονιά, όταν έρχονται οι γιορτές, προσπαθώ να βλέπω οπωσδήποτε την παράσταση του “Καρυοθραύστη”, που με βάζει στο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Φέτος, λοιπόν, κατάφερα να παρακολούθησω, μαζί με τον “Καρυοθραύστη”, τρεις παραστάσεις:
- “Καρυοθραύστης” στο Μπάντμιντον με τα μπαλέτα Μπολσόι
Το παραμύθι “Ο Καρυοθραύστης και ο Βασιλιάς των Ποντικών” σε μουσική του μοναδικού Τσαϊκόφσκι, αναφέρεται στο δώρο που έκανε στη μικρή Κλάρα ο νονός της: ένα παιχνίδι, ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Μετά τη γιορτή, η Κλάρα αποκοιμιέται και μεταφέρεται στον κόσμο των παραμυθιών, στα πέρατα του κόσμου.Μαγικό, μοναδικό, παραμυθένιο.
- “Δον Κιχώτης”, στο Μέγαρο Μουσικής, με τα Κρατικά μπαλέτα της Μόσχας σε συνεργασία με σολίστες των Μπολσόι
Η ιστορία στηρίζεται σε μια από τις περιπέτειες του γνωστού Δον Κιχώτη, όπου περιγράφεται το θυελλώδεις ειδύλλιο του φτωχού κουρέα Μπαζίλιο με την πανέμορφη κόρη του πανδοχέα Λορέντζο, την Κίτρι.Σπιρτόζικο, κωμικό, δυναμικό, απολαυστικό!
- Εύθυμη Χήρα, οπερέτα, στο Μέγαρο Μουσικής με τη Λυρική Σκηνή.
Η υπόθεση της οπερέτας διαδραματίζεται στο κοσμοπολίτικο Παρίσι. Εκεί καταφθάνει η χήρα ενός δισεκατομμυριούχου γέρου, προερχόμενη από ένα φανταστικό κρατίδιο των Βαλκανίων (σαν το Μαυροβούνιο, ας πούμε). Ο αρχηγός του κρατιδίου δυσανασχετεί μήπως η χήρα ξοδέψει την αμύθητη περιουσία της στη Γαλλία, ενώ ο μακαρίτης σύζυγός της την χρησιμοποιούσε για να βοηθήσει τη χώρα του. Έτσι, ο αρχηγός του κρατιδίου, αναθέτει στο γραμματέα της πρεσβείας στο Παρίσι να κατακτήσει τη χήρα και να την παντρευτεί, ώστε τα χρήματά της να παραμείνουν στη χώρα.Αισθηματικό, κωμικό, σοφό!
Και με τα τρία ενθουσιάστηκα γιατί , με τα χρόνια, προσπαθώ να κρατήσω το πνεύμα των Χριστουγέννων και να μην σκέφτομαι σαν κριτικός τέχνης.
Γιατί το λέω αυτό; Γιατί κάθε χρόνο, παρατηρώ ότι, προφανώς για λόγους κόστους, τα διεθνή σχήματα που έρχονται, αν και, είναι υπερ-παραγωγές, κάνουν “εκπτώσεις” στην παραγωγή ή επίσης κάνουν “διασκευές” αλλάζοντας το πρωτότυπο.
Μέσα στις εκπτώσεις είναι και η έλλειψη ζωντανής ορχήστρας όταν τα μπαλέτα έρχονται στη χώρα μας. Η μουσική είναι ηχογραφημένη και ακούγεται playback από τα μεγάφωνα. (Ευτυχώς αυτό δεν συνέβη στην “Εύθυμη Χήρα” ελληνική παραγωγή με μουσική ορχήστρα live).
Όμως, και οι τρεις παραστάσεις είχαν αυθαίρετες παραλήψεις ή “σύγχρονες διασκευές” της ιστορίας ή των ηρώων… δεν ξέρω αν οι σκηνοθέτες το κάνουν για να δείξουν τη δημιουργικότητά τους ή επειδή νομίζουν πως εμείς βαρεθήκαμε να βλέπουμε το πρωτότυπο έργο του δημιουργού. Λες και το βλέπουμε κάθε μέρα!
Παρόλα αυτά, δεν αλλάζω με τίποτα τη μαγεία αυτών των παραστάσεων που, με τη μουσική τους, την ερμηνεία τους, τα κουστούμια τους και τη χορογραφία τους, σε απογειώνουν σε κόσμους παραμυθένιους!
Χαίρομαι όταν βλέπω τις αίθουσες αυτών των παραστάσεων γεμάτες με κόσμο, ο οποίος εκτιμάει την ποιότητα στο θέαμα!
Και του χρόνου, αν και… τι λέω; και στις επόμενες μαγικές παραστάσεις!
Φωτό από: Κατερίνα Τσεμπερλίδου
