Πριν από τέσσερα χρόνια, άλλαξα τις βιβλιοθήκες μου γιατί χτυπήθηκαν από το σαράκι. Πέντε χρόνια ανέβαλα το έξοδο, ώσπου κάποια στιγμή, με τον κίνδυνο να γκρεμιστούν όλα τα ράφια, έκανα την ανάγκη φιλοτιμία και το αποφάσισα.
Στη συζήτηση που είχα με τον επιπλοποιό, έμαθα ότι, τα σπίτια, δεν παραγγέλνουν πια βιβλιοθήκες. Μπορεί να παραγγέλνουν μπουφέδες, κομό, βιτρίνες για ποτήρια… ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς, αλλά βιβλιοθήκες… μόνο στη χάση και στη φέξη.
Να, που ένας επιπλοποιός, αποτελεί το βαρόμετρο της αναγνωσιμότητας βιβλίων στην Ελλάδα. Είναι ο μεγαλύτερος μάρτυρας της αλλαγής του πώς αντιλαμβάνονται οι συμπολίτες μας, σήμερα, τα βιβλία. Όχι γιατί ο κόσμος προτιμάει τα e-books που διαβάζονται σε ταμπλέτες και υπολογιστές, αλλά γιατί ο κόσμος βαριέται να διαβάσει βιβλία! Πόσο δε μάλλον, να τα φυλάξει με αγάπη και ευλάβεια στη βιβλιοθήκη.
Και γιατί βαριέται; Υποθέτω γιατί έχει συνηθίσει στη γρήγορη εναλλαγή και στις εικόνες. Το βιβλίο θέλει χρόνο για να απορροφηθεί γράμμα-γράμμα, λέξη-λέξη, κεφάλαιο-κεφάλαιο ως τις 300, 400, 500 σελίδες του. Θέλει υπομονή, περιέργεια και ενδιαφέρον. Αν τα νιώθεις αυτά, θέλεις να διατηρήσεις τα βιβλία σου σε – έστω – ράφια. Όπως διατηρείς τις αναμνήσεις σου σε φωτογραφικά αρχεία, σε μουσικά αρχεία, σε αρχεία των mail σου, έτσι και η βιβλιοθήκη σου. Θεώρησέ την σαν ένα ογκώδες αρχείο πνευματικής απόλαυσης.
Τα τετραγωνικά στα σπίτια δεν μειώθηκαν. Αντιθέτως, ακόμα και οι ανακαινίσεις των σπιτιών στο χωριό, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, οδήγησαν σε ανοικοδόμηση με περισσότερα τετραγωνικά. Ο αριθμός και τα τετραγωνικά των δωματίων αυξήθηκαν, οι τοίχοι πολλαπλασιάστηκαν.
Πώς γίνεται να μειώθηκαν οι βιβλιοθήκες; Γιατί ο κόσμος δεν εκτιμά το αγαθό που λέγεται γνώση. Η πληροφόρηση μέσω υπολογιστών έγινε τόσο προσβάσιμη, τόσο εύκολη και πρόχειρη, που το βιβλίο – με το τελετουργικό του – βάζει στον αναγνώστη ένα βαθμό δυσκολίας. Ένα τίποτα, δηλαδή, όχι κάτι τόσο δύσκολο, μπροστά σε όσα του προσφέρει.
Ονειρεύομαι τη στιγμή που οι βιβλιοθήκες θα γεμίσουν τα σπίτια, εγκυμονώντας δυνατές συγκινήσεις, χαρές και παράθυρα στο άγνωστο, για εκείνον που είναι ανοιχτός να τα συναντήσει. Το μόνο που θα χρειαστεί να προσφέρει είναι έναν τοίχο.
Φωτό από: www.beautifulhomes–gardens.co.uk
