Καιρό είχε να με τιμήσει με την παρουσία του. Έχω πάθει ίλιγγο πολλές φορές για διαφορετικές αιτίες.
-
– Κυρίως από το αυχενικό μου (στρες, αλλαγή καιρού)
-
– Μερικές φορές από το στομάχι ( σαν αλλεργία)
-
– Σπάνια από ίωση
-
– Από ορθοστατική υπόταση (στην αλλαγή των εποχών)
Αυτή τη φορά προσγειώθηκε στην καθημερινότητά μου την ώρα που ξάπλωνα στο κρεβάτι. Μετά επεκτάθηκε στην ώρα που άλλαζα πλευρό στο κρεβάτι, στην ώρα που σηκωνόμουν, όταν έσκυβα να πλύνω το πρόσωπό μου στο νιπτήρα, όταν γύριζα απλά το κεφάλι μου δεξιά.
Αν δεν το έχεις πάθει, δεν ξέρεις το συναίσθημα του να χάνεις τον κόσμο (και να γυρίζει και το στομάχι σου μαζί). Θα προσπαθήσω να σας το εξηγήσω. Είναι σαν να κατεβαίνεις στο παρκινγκ του Μεγάρου Μουσικής με 180 χιλιόμετρα ταχύτητα. Όταν το βλέπεις σε καρτούν να γυρίζουν όλα σβούρα, είναι αστείο. Σε σένα, είναι επικίνδυνο.
Πας σιγά – σιγά στο κρεβάτι να ξαπλώσεις, ξέροντας ότι θα περάσεις από τη διαδικασία του ιλίγγου, αλλά, τουλάχιστον θα πέσεις στα μαλακά.
Πόσες φορές στο παρελθόν, όταν εργαζόμουν στη διαφήμιση, έχω οδηγήσει προσεκτικά και καθημερινά στο γραφείο, έχω κάνει meetings, παρουσιάσεις, ακόμα και ολόκληρο Φεστιβάλ Δημιουργικότητας στο Μέγαρο, έχοντας ιλίγγους, έχω ταξιδέψει στο εξωτερικό. Μια φορά, ξάπλωσα στον καναπέ του γραφείου, όπου ήρθε ο πελάτης για να με παρηγορήσει και να δει την πρόοδο της ζαλάδας μου.
Μη μπορώντας να κάνεις τίποτα πώς περνάς την ώρα σου; Τι σκέφτεσαι για να νιώσεις χαρά; Πάρτυ; Ταξίδια; Ρούχα; Όχι.
Απολύτως τίποτα. Το μόνο που σκέφτεσαι με απίστευτη χαρά είναι πώς θα γίνεις καλά. Αναπολείς τις μέρες που απλά σηκωνόσουν από το κρεβάτι σαν κατσικάκι. Τώρα το εκτιμάς σαν πολύτιμο προσόν σου.
Το να σηκώνεσαι από το κρεβάτι το έχω εκτιμήσει και άλλη μια φορά μετά από εγχείρηση, όταν μου έπαιρνε είκοσι λεπτά να αποφασίσω και να σηκωθώ (βογκώντας), οπότε συνειδητοποίησα πως οι κοιλιακοί έχουν σημαντική συμβολή σε αυτή την απλή καθημερινή κίνηση.
Επιθυμείς πώς και πώς τη δυνατότητα να μπορείς να πηγαίνεις το βράδυ στο μπάνιο όταν ξυπνάς, χωρίς να βλέπεις τη διαδρομή ως εκεί σαν ένα ριψοκίνδυνο γεγονός. Και επομένως να μπορείς και να πίνεις όσο νερό θέλεις, χωρίς να φοβάσαι μήπως χρειαστείς αυτή τη διαδρομή.
Νιώθεις ευτυχία με τη σκέψη να μπορείς απλά να πας ως τη μπαλκονόπορτα και να ανοίξεις τα πατζούρια, να γυρίσεις απότομα το κεφάλι δεξιά, να λουστείς και να κάνεις μπάνιο χωρίς τρόμο και ακόμα καλύτερα, να πας στο κομμωτήριο και να σε λούσουν στο λουτήρα (όνειρα, όνειρα, όνειρα).
Και μόνο να στέκεσαι στα πόδια σου ελεύθερα, σου είναι αρκετό, σαν επιθυμία. Και μόνο να γίνεις καλά είναι ένα υπέροχο όνειρο, αφού και το να ξαναγυρίσεις στην καθημερινότητα – την απλή καθημερινότητα – είναι προς το παρόν, ο προσωρινός σου στόχος και σκοπός.
Καλά λένε όλοι οι σοφοί ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ακόμα και το να αλλάζεις πλευρό στο μαξιλάρι σου.
Και, για να εντοπίσουμε και το θετικό, σε ό,τι ανάποδο συμβαίνει στη ζωή, μέσα σε λίγες μέρες, έχασα τα κιλά που πήρα μέσα στο χειμώνα (αφού, σε ένα στομάχι βουρλισμένο, μπορούσα να κατεβάσω μόνο φρυγανιές, βραστές πατάτες, ρύζι και μήλα, μόνο ουδέτερες γεύσεις χωρίς σάλτσες ή μυρωδιές). Ας το θεωρήσουμε σαν ένα πρόγραμμα detox που μας προσγειώθηκε άθελά μας.
Η υγεία είναι ευτυχία αλλά προσαρμόζεσαι τόσο γρήγορα που το ξεχνάς.
