Όχι τζατζίκια! Τζι-τζι-κια! Τα τζιτζίκια του καλοκαιριού έχουν χαρακτηριστικά όμοια με τους κατοίκους της χώρας που τα φιλοξενεί.
- Είναι φασαριόζικα. Από το πρωί μέχρι το βράδυ το εκκωφαντικό τραγούδι των τζιτζικιών στα 90 ντεσιμπέλ είναι ο πιο χαρακτηριστικός ήχος της καλοκαιρινής Ελλάδας. Μοιάζει με τους κατοίκους της, που εκφράζονται στη διαπασών χάρη στο εκρηκτικό τους ταπεραμέντο.
- Ξυπνάνε το καλοκαίρι. Όλη η χώρα αλλάζει εξολοκλήρου το καλοκαίρι. Οι δραστηριότητες του καλοκαιριού, η κοινωνικοποίηση του κόσμου, το “έξω” σε σχέση με το “μέσα” του χειμώνα, ξυπνάει τους Έλληνες και τους κάνει χαρούμενους. Τον ίδιο τρόπο ζωής ακολουθούν και τα τζιτζίκια. Λίγο καλοκαίρι να μυρίσει…
- Τους αρέσει το “έξω”. Τα τζιτζίκια σκαρφαλώνουν στα δέντρα και από εκεί τραγουδάνε. Υπάρχει τζιτζίκι που να τραγουδάει “μέσα”;
- Απολαμβάνουν τη ζέστη. Αν η θερμοκρασία δεν ανέβει στους 28οC ή 29οC, τζιτζίκι δεν ακούς. Άρα, συμφωνούν με όλους τους Έλληνες, που λατρεύουν τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, με το μοναδικό κλίμα της χώρα μας.
- Πάνε παραλία. Δεν υπάρχει παραλία για παραλία στην οποία να μην συνωστίζονται τζιτζίκια, λες και θέλουν να δροσιστούν. Μας μιμούνται στις συνήθειές μας.
- Αγαπάνε τη μουσική. Στη χώρα με το Συρτάκι, με τους σπουδαίους συνθέτες, με τα καλοκαιρινά πανηγύρια, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι πλανόδιοι τραγουδιστές των δέντρων!
- Είναι ερωτιάρικα. Όπως και οι Έλληνες αρσενικοί, με τους μυς τους, έτσι και τα αρσενικά τζιτζίκια προσκαλούν καλοκαιριάτικα με το τραγούδι τους – που παράγεται από δύο μυς στο σώμα τους – τα θηλυκά, για να τους εντοπίσουν και να ζευγαρώσουν (όχι, όχι, δεν τραγουδούν τα θηλυκά).
Αυτά τα ασχημούλικα “pets” των κήπων μας, σκαρφαλωμένα στα δέντρα και στους θάμνους της αυλής μας, είναι οι αγαπημένοι μας σύντροφοι, ένα από τα χαρούμενα σύμβολα του ελληνικού καλοκαιριού!
Φωτό από: kimoto.cc
