Μέσα στην οικονομική δυσπραγία, ο κόσμος ψάχνει να βρει τι να κατηγορήσει (πάντα τους άλλους). Τους φταίει και το χαμόγελο και η χαρά του άλλου. Και η – πιθανή – επιτυχία. Και η οικογενειακή αρμονία.
Και αρχίζει ο βομβαρδισμός από ενοχές. Πώς μπορείς να νιώθεις ευτυχισμένος όταν ο άλλος πεινάει; Πώς μπορείς να νιώθεις ευτυχισμένος όταν ο άλλος δεν έχει δουλειά; Πώς μπορείς να νιώθεις ευτυχισμένος όταν ο άλλος έχει χρέη; Πώς μπορείς να νιώθεις ευτυχισμένος όταν ο άλλος δεν έχει γάλα για τα παιδιά του;
Γιατί θα πρέπει κανείς να νιώθει ενοχές αντί να νιώθει ευτυχισμένος; Γιατί να νιώθει ενοχές αν δεν πειράζει κανέναν; Γιατί δεν δικαιούται να νιώθει ευτυχισμένος με όσα κι αν έχει; Κλέβει την ευτυχία από κάποιον; Είναι παράνομο να νιώθεις χαρούμενος που ζεις και που υπάρχεις; Είναι ενοχλητικό αν προσπαθείς να καλυτερέψεις τη ζωή σου, αν η εταιρία στην οποία εργάζεσαι δεν έκλεισε και διατηρείς τη δουλειά σου, αν το μαγαζί σου είναι ακόμα ανοικτό; Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις βάσανα, προβλήματα ή αναποδιές; Όχι! Σημαίνει ότι όλα σου τα προβλήματα είναι λυμένα; Όχι! Πρέπει όμως να μη νιώθεις χαρά, όχι εξαιτίας των δικών σου προβλημάτων αλλά εξαιτίας των άλλων;
Τόσα χρόνια , εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν στην Αφρική χωρίς νερό, ή μια μπουκιά ψωμί ή εμβόλια, αλλά ποιος ένιωσε ενοχές; Ποιος, ένιωσε σφίξιμο όταν αγόραζε αυτοκίνητο υψηλού κυβισμού, μεζονέτες, κινητό και τηλεόραση τελευταίας τεχνολογίας, ή είχε ενοχές για όσους πεινάνε λίγα χιλιόμετρα παρακάτω;
Τώρα, όμως να νιώσουν όλοι ενοχές γιατί το πρόβλημα ήρθε στην πόρτα μας, κοντά μας.
Κάθε άνθρωπος έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ευτυχία. Γιατί ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, για να είναι δυστυχής και να ευτυχήσει στην επόμενη ζωή; Αφού η ζωή είναι μια και μικρή.
Δικαιούμαστε να είμαστε ευτυχισμένοι με όσα λίγα ή πολλά κι αν έχουμε. Όπως δικαιούμαστε να είμαστε ελεύθεροι, να μιλάμε ελεύθερα.
Όπως δικαιούμαστε να είμαστε υγιείς και όρθιοι, ενώ υπάρχουν σε όλο τον κόσμο χιλιάδες, εκατομμύρια άνθρωποι στα νοσοκομεία.
Σε τι βοηθούν οι ενοχές; Γιατί η κοινωνία τις καλλιεργεί; Τι κερδίζει κάποιος όταν ο συνάνθρωπός του είναι δυστυχής; Παρέα;
Δικαιούμαστε κάθε ευτυχίας χωρίς ενοχές. Ακόμα και με τα πιο απλά πράγματα. Έχουμε δικαίωμα να γελάμε, να αγαπάμε όσους είναι κοντά μας και όλους μας τους φίλους. Έχουμε δικαίωμα να έχουμε στόχους, να προσπαθούμε για την επιτυχία και να απολαμβάνουμε κάθε της σκαλοπάτι. Έχουμε δικαίωμα να έχουμε ψυχική και πνευματική ικανοποίηση από τα γεγονότα, τους ανθρώπους και τα επιτεύγματα της ζωής μας.
Βέβαια, εξαρτάται τι εννοεί ο καθένας μας με τη λέξη ευτυχία. Δεν την εννοώ με την επικούρεια αντίληψη «φάε, πίνε και ευφραίνου», δηλαδή τα υλικά αγαθά, την εννοώ με τη συνολική θεώρηση της ζωής και των επιτευγμάτων μας.
Για τη σύντομη και μοναδική εμπειρία μιας ζωής, δικαιούμαστε να νιώθουμε ευτυχία.
Μπορεί κανείς να σταματήσει τα νεαρά παιδιά από τη χαρά που νιώθουν όταν ανταλλάσσουν αστεία με τους φίλους τους; Μπορείς να σταματήσεις τη χαρά από τις οικογενειακές συγκεντρώσεις; Μπορείς να σταθείς εμπόδιο στην ικανοποίηση του αθλητή ή του εργαζόμενου που προσπαθεί και πέτυχε μια οποιαδήποτε μικρή επιτυχία; Μπορείς να ακυρώσεις την χαρά κάποιου που οδηγεί το πρωί και τραγουδάει επειδή απλά ακούει ένα αγαπημένο τραγούδι;
Μπορείς να στερήσεις από οποιοδήποτε πλάσμα το δικαίωμα στην ευτυχία; Αφού το έχεις και εσύ.
