-
Υπάρχει κάποιο βιβλίο (ή βιβλία) που να επηρέασε σημαντικά τη ζωή σου; Και αν ναι, ποιο;
Είναι πολλά τα βιβλία που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του αναγνωστικού και κατ’ επέκταση του συγγραφικού μου προφίλ. Ενδεικτικά σας αναφέρω τον «Γιούγκερμαν» του Καραγάτση, το «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκομ Λόουρυ και γενικότερα τον συγγραφικό κόσμο του Στάινμπεκ, του Τζακ Λόντον και του Ίταλο Καλβίνο.
-
Ποιο βιβλίο υπάρχει στο κομοδίνο σου αυτή τη στιγμή;
Το «Χάλκινο γένος» της Μαρίας Σκιαδαρέση
-
Ποιο βιβλίο θα ήθελες να έχεις γράψει εσύ;
Συμβαίνει πολύ συχνά να ζηλεύουμε βιβλία που έχουμε διαβάσει, θυμάμαι χαρακτηριστικά το «Και με το φως του λύκου επανέρχονται» της Ζυράννας Ζατέλη ή το αριστουργηματικό «Η μητέρα του σκύλου» του Παύλου Μάτεσι, θα ήθελα να τα έχω γράψει εγώ, όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι…
-
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ήρωας βιβλίου; Γιατί;
Ο Γιάννης Αγιάννης από τους Άθλιους του Ουγκώ, σταθερή αγάπη από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να κρατάει στο χέρι ένα βιβλίο. Το γιατί είναι νομίζω αυτονόητο και δεν χρειάζεται αιτιολόγηση.
-
Ποια φράση από βιβλίο έχεις αγαπήσει;
Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα στο σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε.
Είναι η αρχή από την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη, όταν ο συγγραφέας διέκρινε καθαρά το τέλος του να πλησιάζει. Είναι λόγια που με συγκίνησαν βαθιά και δε θα τα ξεχάσω ποτέ.
-
Ποιο βιβλίο θα ήθελες να ξαναδιαβάσεις;
Το « Ο Ιωσήφ και οι αδελφοί αυτού» του Τόμας Μαν, ανοικονόμητο αλλά μεγαλειώδες!
-
Αν ήσουν βιβλίο, ποιο βιβλίο θα διάλεγες να είσαι;
Μα, η αυτοβιογραφία μου, αν κάποτε την γράψω, και η οποία θα συνοδεύεται φαντάζομαι από βαθιά χασμουρητά.
-
Πότε κατάλαβες ότι ήθελες να γίνεις συγγραφέας;
Από νωρίς, για την ακρίβεια από τότε που η ανάγνωση κάθε βιβλίου δεν ήταν από μόνη της αρκετή για να κορέσει ένα μόνιμο αίσθημα πείνας και δίψας.
