Από το άρθρο 60 + 1
Βάλε όριο πόσο θέλεις να σε πλησιάσει ο άλλος. Βάλε όρια στον εαυτό σου. Βάλε όρια μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής.
Τα όρια, σου δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας. Όπως στα μονοπάτια. Περπάτα ως εδώ, από κει κινδυνεύεις να πέσεις στο γκρεμό. Ή στις στροφές. Οδήγησε μέχρι τα 80 χλμ. Αν περάσεις το όριο, κινδυνεύει η ζωή σου ή παραβιάζεις το νόμο.
Στον εαυτό μας βάζουμε όριο μέχρι πόσο θα φάμε, μέχρι πόσο αντέχουμε να ξενυχτήσουμε, μέχρι πόσες ώρες μπορούμε να δουλέψουμε σκληρά με το μυαλό μας καθαρό. Όριο επίσης θέτουμε στα πόσα χρήματα μπορούμε να ξοδέψουμε για τις ανάγκες ή για τις επιθυμίες μας. Υπάρχει ένα όριο στις δυνάμεις μας, στις αντοχές μας, στις υπερβολές μας, στις ταλαιπωρίες μας που επιβάλλουμε στον εαυτό μας, και – γιατί όχι; – όριο στο «καλόπιασμα», στη «χαλαρότητα», στο «ωχ αδελφέ» του εαυτού μας.
Γύρω μας, ετοιμάζουμε ένα ανάχωμα για να προστατευτούμε από τους άλλους. Αν μας πλησιάζουν πολύ, τους δίνουμε τη δυνατότητα και να μας πληγώσουν. Τη δύναμή τους τη δίνουμε εμείς που μειώνουμε την απόσταση καταργώντας κάθε ανάχωμα.
Θα ήθελα στα 14 κάποιος να μου το εντοπίσει αυτό.
Ότι είναι στο χέρι μας να κρατήσουμε τους άλλους σε απόσταση μέχρι να τους εμπιστευτούμε. Ότι αν πληγωνόμαστε εύκολα ή αν τα παίρνουμε όλα προσωπικά, ίσως θα ήταν καλύτερα να κρατήσουμε για όλους μια απόσταση ασφαλείας. Και ότι, τέλος, δεν κρατάμε για όλους μια νόρμα. Άλλους τους αφήνουμε να μας πλησιάσουν λιγότερο κι άλλους περισσότερο. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Ούτε οι τωρινοί θα πρέπει να πληρώνουν για τα σφάλματα των χτεσινών. Μπορεί τους προηγούμενους φίλους, αγαπημένους, συναδέλφους να τους εμπιστευθήκαμε χωρίς να το αξίζουν. Με την εμπειρία αυτή, προχωράς αναγνωρίζοντας ποιους να εμπιστεύεσαι και πόσο πολύ, βήμα – βήμα, σταδιακά.
Έχει ρίσκο να λες τα μυστικά σου σε μια νέα σου γνωριμία. Έχει ρίσκο να μοιράζεσαι μια ιδέα σου σε αρχικό στάδιο, μπορεί να επωφεληθεί άλλος. Έχει ρίσκο να εκμυστηρεύεσαι τις αδυναμίες σου σε σχέσεις που δεν έχει δοκιμάσει ο χρόνος. Έχει ρίσκο να δίνεις τα συναισθήματά σου άνευ όρων, περιμένοντας ότι και ο άλλος θα σου τα δώσει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Έχει ρίσκο να είσαι γενναιόδωρος πιστεύοντας ότι οι άλλοι αναγνωρίζουν τη συνεισφορά σου. Έχει ρίσκο να δημιουργείς ανθρώπινες, φιλικές σχέσεις στη δουλειά και να ελπίζεις ότι έτσι «λύεται» ο επαγγελματικός ανταγωνισμός. Έχει ρίσκο να αποκαλύπτεις πληροφορίες για το παρελθόν σου που μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναντίον σου. Έχει ρίσκο να παραμελείς τον εαυτό σου ή την οικογένειά σου εξ αιτίας των καθηκόντων σου.
Αν αντιλαμβάνεσαι το ρίσκο και, παρ’ όλα αυτά παίρνεις την ευθύνη, είσαι ώριμος και το αποτέλεσμα μπορεί να σε δικαιώσει ή να σε διαψεύσει.
Αλλά, αφού έχεις ενσυνείδητα πάρει αυτή την απόφαση, δεν θα πληγωθείς. Ή, τουλάχιστον, μπορεί να πληγωθείς, αλλά δεν θα έχεις τύψεις, μετανιώνοντας για τη λάθος απόφασή σου. Την πήρες ενσυνείδητα, γνωρίζοντας τα ρίσκα σου.
Αλλιώς, φτιάξε ένα όμορφο ανάχωμα ασφαλείας, τόσο κοντά σου, όσο να νιώθεις άνετα ότι δεν απειλείσαι. Κάπου – κάπου, άφηνε και κανέναν να το περάσει, έτσι για δοκιμή.
Ανάπτυξη του άρθρου που είχε δημοσιευθεί συνοπτικά στις 14/01/2012
Διαβάστε το άρθρο: 60+1 πράγματα που θα έλεγα στο νεότερο εαυτό μου
Φωτό από: www.freedigitalphotos.net
