Υπάρχουν μυστικά για μια μακροχρόνια φιλία στον αιώνα της φιλίας τύπου Facebook; Άλλο «φιλία», άλλο «λυκοφιλία», άλλο «κολλητός ή κολλητή», άλλο «άνθρωπός μου».
Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου χωρίς φίλους;
Όχι, δεν θέλεις να είσαι κοινωνικά αποκομμένος, χρειάζεσαι τους άλλους, ειδικά στην εφηβεία, η πίεση που υφίστασαι από ανάγκη να ανήκεις σε μια ομάδα φίλων είναι ανυπόφορη.
Θα υποστείς πολλά προκειμένου να σε εγκρίνει η παρέα: ποιες λέξεις χρησιμοποιείς, πώς μιλάς, τι φοράς, τι βλέπεις στην tv, τι ακούς από μουσική, πού συχνάζεις, είναι το εισιτήριό σου για να είσαι μέσα και όχι έξω από την παρέα.
Μεγαλώνοντας ξέρεις να ξεχωρίζεις το φίλο από την «παρέα». Διαφοροποιούνται τα κριτήριά σου από την εποχή που γελούσες με σαχλαμάρες τύπου «φίλος έδωσε σε φίλο τριαντάφυλλο με φύλλο!»
Έχεις ανάγκη να σε στηρίζουν στα δύσκολα και να μοιράζεσαι μαζί τους τα ευχάριστα («Δεν ξέρω σε ποιον να το πρωτοπώ από τη χαρά μου!»)
Απλά και μόνο το να σε ακούει ένας φίλος όταν πνίγεσαι ή όταν νιώθεις απελπισία, είναι μεγάλη δύναμη και ανακούφιση.
Όμως πώς κρατάς έναν αξιόλογο φίλο για πάντα;
Αν ήμουν 14 ετών, θα ήθελα κάποιος να μου πει:
«Σκέψου τι σημαίνει για σένα φίλος. Όχι επειδή βρέθηκες τυχαία στο ίδιο σχολείο, στο ίδιο φροντιστήριο ή στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Όταν μεγαλώνεις στην ίδια γειτονιά και πας στο ίδιο σχολείο με τα γειτονόπουλα, η φιλία είναι μέλι – γάλα, εύκολη συνήθεια, είναι θέμα ρουτίνας. Αυτούς βλέπεις καθημερινά. Μετά όμως; Όταν οι δρόμοι χωρίζουν; Έχει ο φίλος σου πνευματικές ικανότητες που να σου προσφέρουν ερεθίσματα; Σε αγαπάει με όλη του την καρδιά χωρίς να σε κρίνει; Είναι ειλικρινής μαζί σου (για το καλό σου;)
Αν ναι, καλλιέργησε τη φιλία σας όπως θα πρόσεχες ένα φυτό: πότιζέ την με ενδιαφέρον, φροντίδα και αγάπη όχι κάπου κάπου αλλά συνέχεια.
Δίνε προσωπικό χρόνο στο φίλο σου. Ακόμα και σε περιόδους που πνίγεσαι στη δουλειά, πάρε ένα τηλέφωνο ή στείλε ένα sms ή ένα οποιοδήποτε γραπτό μήνυμα για να ξέρει ότι είσαι εκεί. Ότι δεν έχεις εξανεμιστεί στο διάστημα, ότι υπάρχεις και στο σήμερα του φίλου σου.
Δείχνε ενδιαφέρον για τη ζωή του άλλου. Μερικές φορές πνιγόμαστε να εξιστορήσουμε τα δικά μας ξεχνώντας να ρωτήσουμε την εξέλιξη των προβλημάτων του άλλου. Δώσε ένα πρόθυμο αυτί για να ακούσεις, πρόσφερε τον ώμο σου, δώσε μια συμβουλή αν ερωτηθείς. Αν είσαι φίλος, θα δώσεις, δεν θα πάρεις μόνο.
Πρόσεχε τα λόγια σου. Το ότι ο άλλος είναι φίλος σου δεν σημαίνει ότι μπορείς να του μιλάς ωμά, να του προσβάλεις ή να τον θίγεις. Αντιθέτως, ένας λόγος παραπάνω. Θα κρατήσεις το φίλο σου αν είσαι ευγενικός και προσεκτικός στο πώς εκφράζεσαι, ανεξάρτητα από τα χρόνια της φιλίας σου»
Θα ήθελα να τα ακούσω αυτά από νωρίς, γιατί η φιλία είναι υπέροχη όμως δεν είναι αυτονόητη, ούτε εύκολη, ούτε λειτουργεί με αυτόματο πιλότο. Αυτό δεν το είχα καταλάβει όταν ήμουν παιδί. Δεν είχα καταλάβει πως η καθημερινότητα εύκολα απομακρύνει ή παγώνει μια φιλία.
Επειδή αξίζει να κρατάς τους καλούς σου φίλους για χρόνια, ανεξάρτητα από το πόσα χιλιόμετρα ή ωράρια εργασίας υπάρχουν ανάμεσά σας, μιας και οι αληθινοί φίλοι είναι θησαυρός, καλλιέργησε τις φιλίες σου με την αγάπη, το χρόνο, το ενδιαφέρον και τη θετική σου παρουσία.
Ανάπτυξη του άρθρου μου που είχε δημοσιευθεί συνοπτικά στις 14/01/2012. Διαβάστε το άρθρο: 60+1 πράγματα που θα έλεγα στο νεότερο εαυτό μου
Φωτό από: www.freedigitalphotos.net
