Μια αχνή ροζ γραμμή σε ένα τεστ εγκυμοσύνης και ήρθαν τα πάνω κάτω.
Ένα μωρό! Επιτέλους! Ήταν κάτι που θέλαμε από καιρό. Και τώρα;
Τι αισθανόμουν; Χαρά, ευτυχία, ανακατεμένη με φόβο, αγωνία, λαχτάρα, δεύτερες σκέψεις.
Και τώρα; Θα πάνε όλα καλά; Αγοράκι ή κοριτσάκι; Θα γίνω καλή μαμά; Θα τα καταφέρει ο μπαμπάς; Θα αντέξει η σχέση μας την αλλαγή; Πω, πω! Μπορώ τώρα να αλλάξω γνώμη;
-
Και μετά να αισθάνομαι τόσο άσχημα. Μήπως δε χαίρομαι όσο πρέπει; Μήπως είναι λάθος τα συναισθήματά μου; Κι όμως τελικά είναι τόσο φυσιολογικά όλα αυτά.
Όταν προσπάθησα να σκεφτώ ψύχραιμα, συνειδητοποίησα πρώτον ότι οι ορμόνες μάλλον είχαν αρχίσει ήδη να χορεύουν πεντοζάλη στο σώμα μου, οι ευθύνες που έχει ένα παιδί είναι τόσες που λογικά φοβίζουν και οι μόνιμες μεγάλες αλλαγές αγχώνουν τον καθένα. Όμως κάθε φορά που έπιανα την κοιλιά μου και σκεφτόμουν ότι μέσα μου μεγαλώνει το παιδί μου, όλοι οι προβληματισμοί εξαφανιζόντουσαν.
-
Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μια πολύ όμορφη περίοδο. Και προτείνω σε όσες ανακάλυψαν πρόσφατα την εγκυμοσύνη τους να το ευχαριστηθούν και να το ζήσουν ως το μεδούλι γιατί πιστέψτε με θα σας λείπει μετά.
-
Καταρχάς όλοι σας καλομαθαίνουν, να φάτε ό,τι τραβάει η ψυχή σας, να μην σας κακοκαρδίσουν, να σας δώσουν τη θέση τους, να μην κουραστείτε. Όλοι δικαιολογούν τα νεύρα σας, τις εκρήξεις σας, τα σκαμπανεβάσματα στη διάθεσή σας. Νομίζω ότι δεν υπήρξε άλλη στιγμή στη ζωή μου που να είχα τόσο κατανόηση από τους γύρω μου. Και οφείλω να ομολογήσω ότι το εκμεταλλεύτηκα λιγουλάκι.
-
Το μόνο που θέλει προσοχή είναι η υπερπληροφόρηση. Με το που έμαθα την εγκυμοσύνη μου άρχισα να ψάχνω στο internet. Και δεν υπάρχουν μόνο ευχάριστα. Έμαθα για όλες τις «κακοτυχίες» και παρενέργειες που μπορεί να συμβούν και φυσικά όλα τα προσωποποιούσα. Προλάβαινα την κουβέντα του γιατρού μου πριν μου πει κάτι. Στο τέλος αγχώθηκα τόσο πολύ, που απαγόρευσα στον εαυτό μου να ξαναψάξει στο διαδίκτυο ο,τιδήποτε ιατρικό.
Προσοχή, προσοχή μην παραμορφωθείτε!! Μείνετε μόνο στα απαραίτητα.
Φωτό από: pigandrabbit.com
