Μου πήρε κάποιο διάστημα για να συνειδητοποιήσω ότι δε χρειάζεται να είμαι η τέλεια μαμά.
Είμαι σίγουρη ότι όλες μας κάποια στιγμή πέσαμε σε αυτό το τριπάκι. Να δουλεύουμε το πρωί, να γυρίζουμε το απόγευμα να έχουμε το τέλειο σπίτι, το τέλειο φαγητό και φυσικά να είμαστε τέλειες μαμάδες.
Κι όμως:
- Με το να προσπαθούμε να είμαστε τέλειες χωρίς να επιτρέπουμε λάθη στον εαυτό μας, μεταφέρουμε αυτή τη φιλοσοφία ζωή και στα παιδιά μας. Δεν τους επιτρέπουμε τα λάθη, δεν περιμένουμε τίποτα λιγότερο από το τέλειο. Και έτσι τα αγχώνουμε, δημιουργούμε υπερβολικές προσδοκίες και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
- Βάλτε τα δυνατά σας για το καλύτερο δυνατό και αυτό θα είναι αρκετό. Όλοι θα εκτιμήσουν την προσπάθεια χωρίς να περιμένουν οπωσδήποτε το τέλειο αποτέλεσμα.
- Το τέλειο δεν υπάρχει πουθενά και σε τίποτα, πολύ περισσότερο στους ανθρώπους. Ο σύντροφός σας και τα παιδιά σας σας αγαπάνε για αυτό που είστε και όχι για το τέλειο και ιδανικό πρότυπο που έχετε στο μυαλό σας.
- Το παιδί σας θέλει να είστε δίπλα του, να κάνετε πράγματα μαζί του, να είστε χαρούμενη και χαλαρή, να περνάτε ευτυχισμένες στιγμές δημιουργώντας μαζί αναμνήσεις. Κανείς δε θυμάται το τέλειο παρκέ, τα καθαρά τζάμια, το τέλειο δείπνο, τα κολλαριστά τραπεζομάντηλα, την άψογη γιορτή που οργανώσατε, το άψογο μανικιούρ σας, ή ό,τι άλλο επιδιώκετε με τελειότητα.
- Προσπαθώντας για το τέλειο, χάνετε το σημαντικό. Και αυτό είναι να περνάτε χρόνο με τα παιδιά σας και τους ανθρώπους σας, βελτιώνοντας την καθημερινότητα της οικογένειάς σας.
Ευχαριστηθείτε την μητρότητα με τα λάθη σας, τα προβλήματα και τα αρνητικά, προσπαθώντας απλά και μόνο για το καλύτερο.
Φωτό από: www.japalangblog.com
