Ένα από τα πιο δύσκολα σημεία που αντιμετωπίζω μεγαλώνοντας το γιο μου είναι οι εκρήξεις θυμού, οι παράλογες απαιτήσεις και τα “όχι”.
Είναι απίστευτο πώς μπορεί να στυλώνει ένα δίχρονο τα πόδια στο πάτωμα, πόσο ξεροκέφαλο μπορεί να γίνει δοκιμάζοντας τα όριά μας και τα νεύρα μας.
Κατέληξα ότι υπάρχουν κάποιες φράσεις – κλειδιά που προτείνουν οι “ειδικοί” που όντως έχουν αποτέλεσμα (όχι πάντα δυστυχώς).
Βασική προϋπόθεση: να κρατήσετε χαρακτήρα. Όταν λέτε όχι, να είναι όχι και να μην υποκύπτετε λίγο μετά. Τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι δεν εννοείτε αυτό που λέτε και ότι μπορούν να σας ρίξουν και το εκμεταλλεύονται.
Ποιες είναι αυτές οι φράσεις και πως μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε;
- Με ρώτησες και απάντησα
- Το έχουμε συζητήσει
- Αυτή η συζήτηση έχει τελειώσει
- Η απόφαση έχει ληφθεί, αν συνεχίσεις θα έχει συνέπειες.
- Μην επιμένεις.
Όλες οι παραπάνω φράσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν μία-μία ή να συνδυάσετε πάνω από μια ή να χρησιμοποιήσετε και τις 5 ανά περίπτωση. Σημαντικό είναι να λάβετε υπόψη σας την ηλικία του παιδιού σας.
Παραδείγματος χάριν:
- Μαμά, να πάρουμε σοκολάτα;
- Όχι μωρό μου, έχουμε σπίτι σοκολάτες .
- Μα δεν έχουμε τέτοια σοκολάτα.
- Με ρώτησες και απάντησα.
- Δε μου παίρνεις ποτέ ό,τι σου ζητάω!!
- Μην επιμένεις.
- Μα τη θέλω!!!!!!!!!
- Η απόφαση έχει ληφθεί. Αν συνεχίσεις θα υπάρξουν συνέπειες.
Όσο και να επιμένει, ό,τι και να πει ή κάνει, συνεχίζετε ρομποτικά και ψύχραιμα να δίνετε τις απαντήσεις σας.
Μην περιμένετε αποτελέσματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται χρόνος, επιμονή και υπομονή.
Κρατώντας χαρακτήρα, θα κερδίσετε το σεβασμό του παιδιού σας. Θα καταλάβει ότι εννοείτε αυτό που λέτε και σιγά-σιγά θα συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να πετύχει αυτό που θέλει με εκρήξεις και πείσματα.
Σκοπός δεν είναι να το κάνετε να σωπάσει αυτή τη φορά για να μην σας ακούν οι άλλοι ή επειδή ντρέπεστε αλλά μακροπρόθεσμα να αλλάξετε τις ακραίες αυτές συμπεριφορές και να χτίσετε μια ουσιαστική σχέση με το παιδί σας.
Φωτό από: www.parents-space.com
