Χθες ήταν μια δύσκολη μέρα. Ξενύχτησα για να δω τον Θεοδωράκη και την συνέντευξη του Μιχαλολιάκου και έλαβα και ένα χαριτωμένο μήνυμα από το site που μου θύμιζε πολύ φιλικά τις εκκρεμότητές μου.
Το χειρότερο ήταν το πρώτο γιατί, ενώ φυσιολογικά και μένα με έλκει το κακό και το απαγορευμένο, μάλλον απογοητεύτηκα από όσα άκουσα και είδα με εξαίρεση κάπως τα σχόλια των καλεσμένων Π. Μάρκαρη, Δ. Σαββόπουλου και Στ.Κούλογλου αλλά στο σύνολο τίποτα το ιδιαίτερο.
Το χειρότερο ήταν ότι κατέληξα να κάνω ζάπινγκ μέχρι το πρωί όπου είχα ραντεβού με την μητέρα μου και την αδελφή μου και η συνάντηση μαζί τους με αποτέλειωσε.
Το δεύτερο με θορύβησε και μου δημιούργησε ενοχές – πλάκα κάνουμε- αλλά επί της ουσίας δίκιο είχε μια και η αναβολή για αύριο μου έχει γίνει επικίνδυνη συνήθεια.
Δεν ξέρω αν είναι οι δύσκολοι καιροί, (τι πρωτότυπο!), αλλά εκείνο που εμένα προσωπικά με έχει κουράσει είναι ότι από παντού εισπράττω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι γύρω μου ακόμα ψάχνουνε για σωτήρες και ενόχους, χωρίς ουσιαστική διάθεση για αυτοκριτική και προσπάθεια.
Τελικά, μέσα σε αυτό το πάνω-κάτω των συναισθημάτων που μας επιβάλουν, το να μπορέσεις να απενοχοποιηθείς και να νοιώσεις ισορροπημένος και-γιατί όχι; καλά με αυτό που έχεις δεν είναι απλά ανάγκη είναι υποχρέωση.
Βέβαια τα συναισθήματα δεν μας έρχονται κατά παραγγελία, αλλά θα πρέπει και εμείς να τα βοηθάμε να βγουν.
Και η μουσική; Όπως και άλλες τέχνες, ασχολίες hobby,….μας βοηθάνε και μας στηρίζουν. Δεν είναι λύσεις και καταναγκασμοί. Όπως με το άκουσμα ενός αγαπημένου τραγουδιού, την κουβέντα με ένα καλό φίλο, μια βουτιά στη θάλασσα αλλάζει η διάθεσή μας, πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες στον εαυτό μας να αναπνέει ελεύθερα.
Στο θέμα τι μουσικές ακούω αυτόν τον καιρό; Πρώτα να ξεκαθαρίσω ότι εδώ και αρκετό καιρό τώρα έχει πάει περίπατο η πρωτοκαθεδρία μου όσον αφορά τα μουσικά δρώμενα του σπιτιού. Οι τρεις πτέρυγες έχουν ανεξαρτητοποιηθεί. Η κόρη μου κλείνει την πόρτα και από μέσα ακούγεται ένα μόνιμο μπουμ μπουμ γιατί είχα την φαεινή ιδέα σαν καλός πατέρας να της αναβαθμίσω το στερεοφωνικό. Ευτυχώς δεν έχει βάλει κουδούνι στην πόρτα. Σάμπως θα το άκουγε.
Η γυναίκα μου, μου αναθέτει να της βρίσκω αυτά που της αρέσουν, συνήθως με ελάχιστα στοιχεία, οπότε είναι και λίγο κυνήγι του θησαυρού και εγώ έχω συμβιβαστεί με την ιδέα ότι και άλλοι έχουν άποψη. Καλό μου κάνει.
Στα ηχεία του σπιτιού αυτόν τον καιρό ακούγονται :
Σε κοινή αποδοχή όλων:
Ο Gotye με το “Somebody that I used to know ”
http://www.youtube.com/watch?v=8UVNT4wvIGY
Από εμένα και την κόρη μου:
Οι Foo Fighters με το “These days”
http://www.youtube.com/watch?v=zPHzknP7jNQ
Mε την ανοχή όλων:
Οι Kasabian με το “GoodbyeKiss”
http://www.youtube.com/watch?v=vZarE8_M3fc&ob=av2e
Oι Verve με το “Bitter Sweet Symphony”
http://www.youtube.com/watch?v=1lyu1KKwC74&feature=fvsr
O Moby μετο “Lift me up”
http://www.youtube.com/watch?v=Dw17-BEFb3Y&feature=related
Οι Snow Patrol μετο “Just say yes”
http://www.youtube.com/watch?v=vW1hv37imjw&feature=fvsr
Οι The Fray με το “Never say never”
http://www.youtube.com/watch?v=Aihu16RyYp8&ob=av2e
Σε ποιο ήρεμες στιγμές ανακαλύψτε τον Μαυροβούνιο MilosKaradaglic που φαίνεται να αναβιώνει το ενδιαφέρον για την κλασική κιθάρα και όχι μόνο με τον θαυμάσιο δίσκο του Mediterraneo που κυκλοφόρησε η DeutcheGramophone το 2011 και το καινούργιο του το Latino που βγήκε τον Απρίλιο.
Ακούστε το “Granada” του Albeniz.
http://www.youtube.com/watch?v=yuyxhXwTvgU&feature=related
H Norah Jones κυκλοφόρησε το “Little broken hearts ” και μας δείχνει μια άλλη πλευρά του ταλέντου της.
Ακούστε το “Happy pills”
http://www.youtube.com/user/norahjones?feature=results_main
O Βασίλης Τσαμπρόπουλος είναι ένας πολυτάλαντος μουσικός πιανίστας και συνθέτης που ηχογραφεί για την ECM. Ακούστε το “Secret garden” και ανακαλύψτε τον.
http://www.youtube.com/watch?v=WJjV9RB_ZfM&feature=related
Αυτό το διάστημα με έπιασε πάλι μια μανία με τον Rachmaninoff και τον Mozart . Δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω αλλά πιστεύω ότι το δεύτερο κονσέρτο για πιάνο του SergeiRachmaninoff είναι σαν τον πρωινό ήλιο.
Εδώ με την Helene Grimaud στο πιάνο υπό την διεύθυνση του Claudio Abbado
http://www.youtube.com/watch?v=pc7DqpPoBMI
Στον Mozart αποδίδεται ένα από τα ωραιότερα κομάτια για κλαρινέτο αν και υπάρχουν κάποια ερωτηματικά αφού για ένα μεγάλο μέρος της αρχής του δεν έχουν βρεθεί οι παρτιτούρες.
Η πιο διάσημη εκτέλεση του κονσέρτου είναι από τον βασιλιά του swing τον Benny Goodman. Απολαύστε το http://www.youtube.com/watch?v=OFo6h16A0ZY.
Κλείστε την τηλεόραση, μην ασχολείστε με τα EFSF, IMF, Spreads, Haircut ….και κάντε κανένα μπάνιο στην θάλασσα, μια βόλτα στην Ακρόπολη ή ό,τι άλλο σας αρέσει και σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα.
