Έχουμε ένα πολύ συμπαθητικό χώρο στο ημιυπόγειο που βλέπει στον κήπο και που τελικά αποφάσισα να τον διαμορφώσω σε γραφείο μου.
Στο σπίτι, παρότι δωμάτια δεν μας λείπουν, έχουν καταληφθεί, πραξικοπηματικά θα έλεγα, από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας με αποτέλεσμα να είμαι σαν τον περιπλανώμενο Ιουδαίο.
Αξιοποίησα έπιπλα που περίμεναν μια δεύτερη ευκαιρία και το έφτιαξα στα μέτρα μου δίνοντας ταυτόχρονα παράταση ζωής και στον πρόσφατα αποσυρθέντα τετραετίας υπολογιστή.
Πιο μεγάλη χαρά μου έδωσε η εγκατάσταση του παλιού μου στερεοφωνικού που συνεχίζει να κελαηδάει.
Δεν δένομαι με τα πράγματα αλλά χάρηκα πολύ που τα αξιοποίησα με αυτό τον τρόπο. Ο μεγάλος μου φόβος τώρα είναι μην αρχίσουν οι πολλές επισκέψεις.
Kατέβασα και αρκετές μουσικές για καλή παρέα. Αυτό που έβαλα πρώτο πρώτο να ακούσω ήταν το The Koln Concert του Keith Jarrett μια παλιά, του 1975, ζωντανή ηχογράφηση από μία συναυλία του. Μαγεία. Αν αρχίσεις και προσέχεις την μουσική, προσηλώνεσαι και δεν θέλεις να κάνεις τίποτα άλλο.
Το πιάνο είναι ένα μεγαλειώδες μουσικό όργανο που στα χέρια κάποιων μπορεί να προσφέρει στιγμές μεγάλης απόλαυσης.
Ο Keith Jarrett μπαίνει συνήθως κάτω από το τίτλο της Jazz, αν και μουσική όπως αυτή που προανέφερα σίγουρα δεν μπορείς εύκολα να την κατατάξεις και ίσως είναι το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού αυτό που την φέρνει πιο κοντά στην Jazz.
Η Jazz που παρότι έχει ένα φανατικό κοινό και αρέσει σε αρκετούς θεωρείτε από τους περισσότερους σαν μια αν μη τι άλλο παράξενη μουσική.
Σίγουρα μορφές της Jazz όπως η free, η acid…δεν είναι εύκολες και αρεστές σε όλους αλλά αυτός ο μοναδικός συγκερασμός και μίξη των διάφορων μουσικών ειδών που εμπεριέχει εκτελεσμένων με ένα πιο ελεύθερο τρόπο δίνει μοναδικά αποτελέσματα.
Το καλό είναι ότι αρκετά γνωστά κομμάτια που αρέσουν είναι κάτω από την ομπρέλα της Jazz και δίνουν την δυνατότητα σε όποιον θέλει να αρχίσει σιγά σιγά να την εξερευνά.
Το Take Five του Dave Brubeck, To take the A Trane του Billy Strayhorn, τα blues της Billy Holiday, το minor swing του Django Reinhardt είναι όλα Jazz.
Άναψα το λαμπατέρ, μου το έκανε δώρο η μάνα μου, είναι του ‘30 και το πήρε 2 € στο μοναστηράκι, ισχυρίζεται δε ότι δεν το παζάρεψε αρκετά, και τότε συνειδητοποίησα πόσο είχε περάσει η ώρα. Κάτι έπρεπε να γράψω.
Μια και ξεκινήσαμε με τον Keith Jarrett σκέφτηκα να αναφερθώ σύντομα σε κάποιους πιανίστες συνθέτες της Jazz που ο καθένας με τον ιδιαίτερο τρόπο του μπορεί να μας χαρίσει ξεχωριστές στιγμές.
Για να ολοκληρώσω με τον Keith Jarrett πάρτε μια γεύση από το εξαιρετικό the Koln Concert και αν μπορείτε βάλτε το στη δισκοθήκη σας.
Ξεκινήστε από αυτό και αν θέλετε κάτι στο ίδιο μοτίβο ψάξτε και για το εξίσου καλό Solo Concerts Bremen – Lausanne, όλα από την εταιρεία ECM.
Η δισκογραφία του KJ είναι πολύ μεγάλη και σίγουρα σε κάποια άλλη στιγμή θα ξανά επιστρέψουμε.
Τώρα θα πάμε σε κάποιον πιο παλιό αλλά εξίσου απολαυστικό και πιο κοντά στην mainstream jazz.
O Oscar Peterson έχεις την εντύπωση ότι μπορεί να παίζει ασταμάτητα να μην επαναλαμβάνεται και να είναι πάντα πρωτότυπος και ευρηματικός. Διάλεξα τρία κομμάτια για να σας φέρω πιο κοντά του.
Ας ξεκινήσουμε με το C jam blues
http://www.youtube.com/watch?v=NTJhHn–TuDY
το the Night Train
http://www.youtube.com/watch?v=Dvc5tSqak2Q
και το when your love has gone με τον Ben Webster
http://www.youtube.com/watch?v=IskmgNu-XkE
Ψάξτε να βρείτε τον δίσκο The Night Train καθώς και το Ben Webster meets Oscar Peterson και τα δύο από την Verve.
Ο τρίτος και ίσως λιγότερο γνωστός είναι ο Brand Mehldau που σήμερα αναγνωρίζεται σαν ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους πιανίστες.
Για απολαύστε το exit music
Και μια εκπληκτική εκτέλεση του μου my favorite things
http://www.youtube.com/watch?v=eFq8CA4dud4&feature=related
Όποιο CD του και να αγοράσετε είναι καλό. Ψάξτε για το τελευταίο του το 2011 με τίτλο modern music. Αν έχω πληροφορηθεί σωστά θα είναι εδώ στην Αθήνα, στο Παλλάς, στις αρχές Μαρτίου.
Αν δεν έχουν γίνει όλα συντρίμμια αξίζει να τον δείτε.
Για το τέλος άφησα την Diana Krall μια καταπληκτική Καναδέζα πιανίστρια και τραγουδίστρια που ερμηνεύει μοναδικά με την κοντράλτο φωνή της τόσο δικά της κομμάτια όσο και γνωστά jazz standards, και άλλα τραγούδια.
Η Diana Krall είναι ντίβα ωραία και διάσημη. Έχει παντρευτεί τον Elvis Costello και έχουν κάνει μια ωραία μουσική οικογένεια. Πολύ θα θελα να τους έχω φίλους.
Η DK παίζει εξαιρετικά τόσο το fly me to the moon
http://www.youtube.com/watch?v=-b8brVSAAQA
Ακούστε και το Just the way you are toy Billy Joel
http://www.youtube.com/watch?v=d8RYUZT57XA&ob=av2e
και βρείτε το CD live n Paris και αγοραστέ το.
Σίγουρα οι καλλιτέχνες που διάλεξα να παρουσιάσω δεν είναι ούτε οι μόνοι ούτε οι καλύτεροι, ό,τι και αν αυτό σημαίνει, ούτε και εξάντλησα το έργο τους. Πιστεύω όμως ότι γνωρίζοντας σιγά και άλλες πλευρές της μουσικής και της τέχνης όλοι μας μπορούμε να διευρύνουμε τα ενδιαφέροντά μας και τις πηγές ευχαρίστησης.
Για όσους, δεν είναι και πολύ οικείοι με τον υπολογιστή τους απλά με αριστερό κλικ στο ποντίκι φωτίστε τις διευθύνσεις που σας παραθέτω και μετά με δεξί κλικ ανοίξτε τις υπερσυνδέσεις και θα ακούσετε τα video clip.
Καλές ακροάσεις
The music doctor
