Στα μαθητικά μου χρόνια το παγκάκι είχε την τιμητική του. Καθισμένοι σε ένα παγκάκι περιμέναμε το λεωφορείο για Κηφισιά, ρίχναμε μία τελευταία ματιά στην ύλη πριν το διαγώνισμα, τρώγαμε γρανίτες το καλοκαίρι, δίναμε τα πρώτα μας ραντεβού και καπνίζαμε κρυφά. Όσο μεγαλώναμε, τη θέση μας έπαιρναν οι μικρότεροι. Πεταμένες σχολικές τσάντες, μπουφάν, φωνές, χαραγμένες καρδιές…