9 ελληνικές βιομηχανίες που άντεξαν στο χρόνο και στην κρίση!

Πρόκειται για σπουδαίες εταιρείες οι οποίες με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, άντεξαν στο χρόνο! Εταιρείες του κλάδου της «βαριάς βιομηχανίας» και της βιομηχανίας τροφίμων, κατάφεραν να επιβιώσουν. Άλλες, σώθηκαν από το brand name που είχαν ήδη δημιουργήσει και έτσι μπόρεσαν να αλλάξουν χέρια και να σωθούν. Άλλες, κατάφεραν να επιτύχουν πρωτοποριακές μεθόδους παραγωγής και να ανταγωνιστούν διεθνείς κολοσσούς! Ορίστε κάποιες από αυτές…

1. Τιτάν.

Η τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν, διανύει το 112^ο έτος της! Ιδρύθηκε το 1902 και συνεχίζει να είναι βασική μονάδα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας. Η μεγέθυνσή της, δικαιολογεί απόλυτα το όνομα που της δόθηκε. Διαθέτει εργοστάσια παραγωγής στις Η.Π.Α, στην Αίγυπτο και στα Βαλκάνια, ενώ έχει δικά της ορυχεία και λατομεία! Πρόσφατα, διακρίθηκε με διεθνές βραβείο για την διοικητική της λειτουργία και την ποιότητα των εργαζομένων της. Ο Τιτάν, συνεργάζεται με διεθνείς γίγαντες του κλάδου!

2. ΙΟΝ.

Πολύ μεγάλη ιστορία και σίγουρα, «γλυκιά»! Όπως οι περισσότερες ελληνικές βιομηχανίες και μεγάλες εταιρείες, ιδρύθηκε πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1930). Ακόμη και σήμερα, η ΊΟΝ, αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές ελληνικές επιχειρήσεις με αξιοζήλευτο οικονομικό μέγεθος. Η σοκολάτα αμυγδάλου, πρωτοκυκλοφόρησε το 1947 και υπήρξε τεράστια επιτυχία για την σοκολατοποιία. Οι μεταγενέστερες επιχειρήσεις τροφίμων ακολούθησαν σε μεγάλο βαθμό, το πρότυπο την ΙΟΝ.

3. Μπισκότα Παπαδοπούλου.

Το 1920 στην Κωνσταντινούπολη, ξεκίνησε μια όμορφη και πολύ νόστιμη ιστορία. Ξύλινη σφραγίδα ήταν εκείνη που σφράγισε το πρώτο μπισκότο της -μικρής τότε- εταιρείας Παπαδοπούλου. Η Μικρασιατική καταστροφή, με όλα της τα τραύματα, έδωσε μαζί και μια ευκαιρία στην οικογένεια του Ευάγγελου Παπαδόπουλου. Να μπει το μπισκότο στη ζωή της Ελλάδας! Μέχρι το 1935, είναι έτοιμα προς διάθεση τα «Μιράντα», τα «cream crackers» και τα «Γεμιστά». Η επιτυχία των μπισκότων, φέρνει τη δημιουργία του πρώτου εργοστασίου στην Αθήνα, το 1938. Στα χρόνια της Κατοχής, ο ελληνικός στρατός εφοδιάστηκε με ξηρά τροφή από το εργοστάσιο που παρήγε πλέον και τα θρυλικά «Πτι Μπερ». Το 1952, ολοκληρώνεται το ιστορικό εργοστάσιο που βρίσκεται στην Π. Ράλλη της Αθήνας. Τις επόμενες δεκαετίες, η βιομηχανία Παπαδοπούλου, επεκτείνεται και εισάγει νέα προϊόντα. Ακόμη και στις δύσκολες μέρες της οικονομικής κρίσης, η βιομηχανία Παπαδοπούλου εξάγει σε 40 χώρες τα προϊόντα της.

4. Βιοχάλκο Α.Ε

Η Βιοχάλκο Α.Ε είναι μια από τις πιο σημαντικές βιομηχανίες στην ιστορία της Ελλάδας. Το όνομά της, συνδέθηκε με τη λεγόμενη βαριά βιομηχανία. Αλουμίνιο, χαλκός και καλώδια, αποτέλεσαν την παραγωγική αιχμή της «Βιοχάλκο». Η βιομηχανία ιδρύθηκε το 1937 και έφτασε να αποτελείται από 80 θυγατρικές μεταξύ των οποίων είναι η «ΣΙΔΕΝΟΡ», η «ΕΤΕΜ», η «ΕΛΒΑΛ» και τα «Ελληνικά Καλώδια». Στην ακμή της, η «Βιοχάλκο», έφτασε να έχει ποσοστό 12% επί του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών. Η κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα το 2009, είχε ως αποτέλεσμα την ύφεση του κατασκευαστικού τομέα και έτσι αρκετές από τις θυγατρικές της «Βιοχάλκο», υπέστησαν ζημιές. Σενάρια φυγής της κραταιάς δύναμης της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας λόγω του δυσχερούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα, υπήρχαν από το 2011 με τον Νίκο Στασινόπουλο να προσπαθεί να κρατήσει με κάθε τρόπο την έδρα της βιομηχανίας του στην Ελλάδα. Το Νοέμβριο του 2013, οι μέτοχοι της βιομηχανίας, συμφώνησαν να μεταφερθεί η έδρα της «Βιοχάλκο» στο Βέλγιο. Η έδρα της, μπορεί να μεταφέρθηκε στις Βρυξέλλες, όμως από τις πρώτες μέρες του 2014, οι μετοχές της επέστρεψαν στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

5. ΔΕΛΤΑ.

Πρόκειται για μια από τις πιο ιστορικές εταιρείες που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Ο Αριστείδης Δασκαλόπουλος, το 1952, ιδρύει μια -οικογενειακού τύπου- επιχείρηση, η οποία έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη γαλακτοβιομηχανία της Ελλάδας! Η παστερίωση γάλακτος και η εμφιάλωσή του με πλαστικά μπουκάλια, αποτέλεσαν τεράστιες επενδύσεις για την εποχή (δεκαετία 1960’). Η πλαστική εμφιάλωση, σταμάτησε όταν ξεκίνησε η ομογενοποίηση του φρέσκου γάλακτος που συσκευάστηκε σε χάρτινα κουτιά το 1987! Ήδη από το 1985, άρχισε να παράγει ένα προϊόν με απίστευτη επιτυχία, το Milko. Από εκεί και μετά, η Δέλτα διανύει μια περίοδο απογείωσης τόσο στο εύρος προϊόντων που άρχισε να παράγει, όσο και στις μονάδες παραγωγής. Το 2006, η Δέλτα Συμμετοχών, μετονομάζεται σε Vivartia με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη διεθνή δυναμική της εταιρείας.

6. ΦΑΓΕ.

Μεγάλη η ιστορία και αυτής της γαλακτοβιομηχανίας. Τόσο μεγάλη ώστε να έχει καταναλωτές από όλον τον κόσμο. Το γιαούρτι, ήταν το πρώτο της προϊόν και συνεχίζει να είναι το σήμα κατατεθέν της. Ιδρύθηκε το 1926 από την οικογένεια του Αθανάσιου Φιλίππου.To 1964, κατασκευάστηκε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής και μετά το 1974 η εταιρεία πωλούσε το γιαούρτι της με το σήμα «ΦΑΓΕ». Η ΦΑΓΕ, έκανε το ελληνικό γιαούρτι γνωστό σε πάνω από 35 χώρες. Στο Johnstown των Η.Π.Α, η ΦΑΓΕ δημιούργησε μια μονάδα παραγωγής που ξεκίνησε να λειτουργεί το 2008 με το γιαούρτι «Total», να είναι η αιχμή του δόρατος της παραγωγής. Η κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα μετά το 2009, ανάγκασε τη ΦΑΓΕ να χωρίσει τον Όμιλο σε δύο τομείς. Εκείνος που απευθύνεται στο ελληνικό καταναλωτικό κοινό, παρέμεινε στην Ελλάδα ενώ ο αντίστοιχος εξαγωγικός, εδρεύει πλέον στο Λουξεμβούργο.

7. Φιξ

Πολύ παράξενη ιστορία της συγκεκριμένης ζυθοποιίας! Η ίδρυσή της, έλαβε χώρα το 1864 από τον Βαυαρό Fuchs. Στον ομώνυμο σταθμό του μετρό, χτίστηκε το πρώτο εργοστάσιο της ζυθοποιίας το 1893. Η ποιότητά της διατηρήθηκε σε πολύ υψηλό επίπεδο για πάρα πολλά χρόνια. Παρόλα αυτά, εσφαλμένες οικονομικές αποφάσεις που συνοδεύτηκαν από τη δημιουργία μεγάλου ανταγωνισμού στη ζυθοποιία, (για πολλά χρόνια η Φιξ κατείχε το μονοπώλιο) οδήγησαν τη Φιξ σε μαρασμό και τελικά στην πτώχευση (1983). Το brandname της όμως, ήταν αυτό που τελικά επέζησε. Για 13 χρόνια η φίρμα, δεν έχει βρει στέγη! Η εταιρεία «Δ.Κουρτάκης», προσπάθησε το 1995 να δώσει στη Φιξ ξανά μια πνοή ανόδου, αλλά δεν τα κατάφερε. Το 2009, ο Γιάννης Χήτος και οι αδελφοί Γκρέκη, εξαγόρασαν την «Ολυμπιακή Ζυθοποιία», η οποία είχε τα δικαιώματα του σήματος της «Φιξ». Οι επενδύσεις των τριών επιχειρηματιών ήταν πολύ μεγάλες. Σήμερα, η «Φιξ» έχει κατακτήσει ένα σημαντικό μερίδιο της αγοράς.

8. Πίτσος.

Το 1859, είναι το έτος ίδρυσης της βιομηχανίας οικιακών συσκευών «Πίτσος», που αρχικά κατασκεύαζε σόμπες πετρελαίου. Προσπαθώντας να παρακολουθήσει τις εφευρέσεις που γίνονταν κατά τη διάρκεια της τεχνολογικής επανάστασης, από τα μισά του 20^ου αιώνα και μετά, κατασκευάζει όλες τις ηλεκτρικές συσκευές, συμπεριλαμβανομένων και των τηλεοράσεων! Η Πίτσος, κατασκεύαζε και τρίκυκλα! Ναι! Αυτά που βλέπουμε στις ελληνικές ταινίες να τα οδηγά ο γαλατάς ή ο ιχθυοπώλης! Το brand name της επιβίωσε καθώς αγοράστηκε το 1977 από δύο τιτάνες των οικιακών ηλεκτρικών συσκευών, την BSH και τη Siemens (αγόρασαν συνολικά το 60% του μετοχικού κεφαλαίου της Πίτσος Α.Ε).

8. Σαρακάκης.

Η αυτοκινητοβιομηχανία στην Ελλάδα, υπήρξε διαχρονικά πονεμένη ιστορία! Λίγοι τόλμησαν να ασχοληθούν με έναν κλάδο που ανέστησε οικονομικά χώρες, πολύ μεγαλύτερες της Ελλάδας. Ένας από αυτούς, ήταν ο Ιωάννης Σαρακάκης που το 1923 στη Θεσσαλονίκη, ξεκινά μια πρώτη προσπάθεια δημιουργίας αυτοκινητοβιομηχανίας. Η έλλειψη τεχνογνωσίας και η μικρή αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960, οδήγησε την εταιρεία στο να εξειδικευτεί στην παραγωγή λεωφορείων (μόνο τα αμαξώματα) και συνεργάστηκε με τον σουηδικό κολοσσό Volvo για την κατασκευή μηχανών. Η εξειδίκευση, βοήθησε την εταιρεία να εξάγει λεωφορεία σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή!

Φωτό από: www.energia.gr