O απολαυστικός Μάικ Ρόμπινς, μας μιλά για ένα θέμα που μας απασχολεί. Και αν δεν μας απασχολεί, πολύ κακώς. Αυτό το θέμα, το έκανε…βιβλίο. «Να είσαι ο εαυτός σου» (Be yourself). Στο video, ο Ρόμπινς μας εξιστορεί αρχικά ένα «ευτράπελο» που τον έκανε μετέπειτα, να νιώσει άσχημα. Αλήθεια, εμείς νιώθουμε άσχημα γι’ αυτό που είμαστε; Όχι και καλά κάνουμε. Μήπως όμως νιώθουμε άσχημα επειδή κάνουμε αυτό που… δεν είμαστε; Ναι, και κάνουμε πολύ καλά…
Όταν βγήκε λοιπόν το βιβλίο του, ο Μάικ Ρόμπινς πήγε σε ένα βιβλιοπωλείο. Είδε το βιβλίο και από ντροπή να κάνει ό,τι του είπε ο ατζέντης του, (να αγοράσει δηλαδή πολλά βιβλία) στο ταμείο, υποκρίθηκε ότι δεν ήταν δικό του. Αφού είπε στο στη γυναίκα στο ταμείο πως «υποστηρίζει έναν τοπικό συγγραφέα», έφυγε τρέχοντας όταν του είπε εκείνη πως το βιβλίο πουλάει πολύ. «Πολύ ωραία, έγραψα βιβλίο για την αυθεντικότητα και είπα ψέμα την πρώτη μέρα που το πήρα», λέει με αρκετή δόση χιούμορ!
Εμείς άραγε, τι κάνουμε όταν σφίγγουμε τα δόντια και χαμογελάμε; Εμείς τι άραγε κάνουμε όταν κάνουμε παρέα με ανθρώπους που δεν θα τους θέλαμε ούτε για έναν καφέ αλλά «ανωτέρα βία» μας τους κάνει ακόμη και φίλους;;; «Δεν ξυπνάμε το πρωί λέγοντας ότι θέλουμε να πούμε ψέματα, να δείξουμε τον κακό μας εαυτό, απλά, προκύπτει», λέει ο Ρόμπινς. Το ψέμα, (μικρό ή μεγάλο ψέμα) όπως θα έχεις παρατηρήσει, το μισούν όλοι. Περισσότερο βέβαια το μισούν, όσοι το χρησιμοποιούν περισσότερο! Συνήθως επειδή θέλουν να έχουν το μονοπώλιο. Άρα το ψέμα, είναι κάτι κακό, αλλά καλό είναι… να υπάρχει. Στις δύσκολες στιγμές, εκεί που πρέπει να δείξουμε τον εαυτό μας και κάθε «κύτταρό» του, εμείς, επιλέγουμε να τον κρύψουμε. Δε θέλουμε να κάνουμε κακή κριτική, δε θέλουμε να πληγώσουμε άλλους και κυρίως, δε θέλουμε να πληγωθούμε οι ίδιοι.
Παρόλα αυτά, αν εκτιμήσεις τη δημιουργικότητα, το πάθος και τη χαρά του «παιχνιδιού», – όπως προσθέτει ο Ρόμπινς – περισσότερο από τα «στενά καθημερινά συμφέροντα», αντιλαμβάνεσαι ότι γίνεσαι πιο αυθόρμητος, πιο άνετος και ανακαλύπτεις αυτό που… κάλυπτες. Με λίγα λόγια, αν σε «καταπιεί το πρέπει» και ως «πρέπει» ονομάζεις τελικά το συμφέρον σου, το ψέμα θα συντροφεύει πάντα μια από τις τσέπες των ρούχων σου… Το ψέμα δεν είναι «κακό». Είναι βλαβερό, γιατί χάνεις την ευκαιρία που σου δόθηκε να αφήσεις το αποτύπωμά στη ζωή και εσύ… φοράς γάντια. Κρίμα δεν είναι;
