Το ιταλικό πρωτάθλημα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου. Μάλιστα, κατά τη δεκαετία του 1990, ήταν αναμφίβολα το καλύτερο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, το ιταλικό πρωτάθλημα αντιμετωπίζει μια κρίση. Πολλές ιστορικές ομάδες, έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Το ζήτημα της κατασκευής νέων γηπέδων, είναι κάτι που επίσης προβληματίζει τους παράγοντες, όπως και το ζήτημα της διαφάνειας. Παρόλα αυτά, διατηρεί ακόμη το μεγαλείο του. Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στα τελευταία 20 χρόνια του ιταλικού πρωταθλήματος…
1993-1999: Το τρόπαιο, αγάπησε τη διαδρομή Μιλάνο-Τορίνο.
Αναμφίβολα, οι τρείς μεγαλύτερες ομάδες της Ιταλίας, βρίσκονται σε αυτές τις πόλεις της Βόρειας Ιταλίας. Η επταετία, βρίσκει της δύο ομάδες κυρίαρχες. Μάλιστα, σε αυτήν την επταετία, πρωταγωνιστούν σε ολόκληρη την Ευρώπη κερδίζοντας Τσάμπιονς Λιγκ και πηγαίνοντας συνεχώς σε τελικούς της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Η Μίλαν, κερδίζει τα πρωταθλήματα του 1993 και 1994 και η Γιουβέντους την αποτρέπει από το να φτάσει τα 4 συνεχόμενα (είχε κατακτήσει και αυτό του 1992) και φέρνει στο Ντέλε Άλπι το πρωτάθλημα του 1995. Με διακοπή ενός χρόνου, η Μίλαν ξαναπαίρνει τη σκυτάλη και τερματίζει πρώτη για το 1996. Τα επόμενα δύο χρόνια, (1997 και 1998) η Γιουβέντους γίνεται το «απόλυτο αφεντικό» στην Ιταλία, ενώ τον επίλογο αυτής της επταετίας, τον γράφει η Μίλαν, κερδίζοντας το πρωτάθλημα του 1999. Σαβίσεβιτς, Μαλντίνι, Μπαρέζι, αποτελούν παίκτες μεγάλης κλάσης για αυτήν την εποχή της Μίλαν ενώ ο Ντελ Πιέρο, ο Ραβανέλι, ο Βιάλι, ο Ζιντάν και ο Ντάβιτς, κάνουν ένα αξέχαστο πέρασμα από τη Γιουβέντους.
2000-2001: Τα σκήπτρα…στην Αιώνια Πόλη.
Ήδη από το 1998, η Λάτσιο και η Ρόμα προσπαθούσαν με όσες δυνάμεις είχαν, να αμφισβητήσουν την κυριαρχία των ομάδων της Βόρειας Ιταλίας. Το 2000, πρώτη ήταν η Λάτσιο, η οποία παίζοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο κατέκτησε το πρωτάθλημα Ιταλίας. Οι «Λατσιάλι», καθοδηγούμενη από τον Έρικσον και έχοντας παίκτες παγκόσμιας κλάσης, όπως ήταν ο Νέστα, ο Βερόν, ο Νέντβεντ, ο Σάλας και ο Μπόκσιτς, κατάφεραν να κάνουν τη Λάτσιο πρωταθλήτρια Ιταλίας, για δεύτερη φορά στην ιστορία της.Η Ρόμα, η μισητή της αντίπαλος (το ντέρμπι Ρόμα-Λάτσιο είναι το άλλο μεγάλο ντέρμπι της Ιταλίας και ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι της Ευρώπης) τη διαδέχτηκε αμέσως μετά στο θρόνο. Το 2001, υπό τις οδηγίες του Φάμπιο Καπέλο, οι «Ρωμαίοι» έπαιξαν ένα ποδόσφαιρο πολύ διαφορετικό από αυτό που συνηθίζεται στην Ιταλία. Επιθετικογενή σχήματα, με ποδόσφαιρο που στόχευε στα πολλά γκολ και στο ωραίο θέαμα, κέρδισαν πολλούς φίλους του ποδοσφαίρου και εκτός Ιταλίας. Ο Φρανσέσκο Τότι, ο Μοντέλα, ο Καντελά, ο Μπατιστούτα και άλλοι σπουδαίοι παίκτες της ομάδας της Ρώμης, έγραψαν ιστορία το 2001 με τη Ρόμα.
2002-2004: Οι δυνάμεις…της συνήθειας.
Οι «αιώνιες» ομάδες της Ρώμης, δεν κατάφεραν να παρατείνουν την παραμονή του τροπαίου της Σέριε Α νοτιότερα του Τορίνο και του Μιλάνο. Άλλωστε, η πάγια κατάσταση του ιταλικού ποδοσφαίρου βρίσκεται μεταξύ αυτών των δύο πόλεων (Μίλαν, Ίντερ και Γιουβέντους). Ο Ανιέλι και η Φίατ, ο Μπερλουσκόνι, τα κανάλια και η κυβέρνηση, ο Μοράτι και τα πετρέλαια, εγγυήθηκαν με την οικονομική τους δύναμη τις τύχες των ομάδων τους. Μετά από μια δεκαετία, η Μίλαν κατάφερε να οικοδομήσει πάλι μια ομάδα-φόβητρο και για την Ευρώπη πηγαίνοντας συνεχώς σε τελικούς και κατακτώντας μέσα στην πενταετία 2003-2008, δύο Τσάμπιονς Λιγκ, ένα εκ των οποίων, απέναντι στη Γιουβέντους. Το 2002 και το 2003 ανήκε στην αναμορφωμένη «Γιούβε». Με παίκτες όπως ο Τουράμ, ο Μπουφόν, ο Νέντβεντ, ο Ντελ Πιέρο, λίγα μπορούσαν να κάνουν οι επίδοξοι διεκδικητές της…Παρόλα αυτά, η Μίλαν κατόρθωσε να βάλει – προσωρινά- τέλος στην κυριαρχία της Γιουβέντους και κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2004. Ο Νέστα, ο Ζέεντορφ, ο Πίρλο, ο Κακά και ο Σεβτσένκο ήταν οι παίκτες που έκαναν τη διαφορά στη Μίλαν.
2006-2013: Η δικαίωση της…αδικημένης Ίντερ και η επάνοδος της «Μεγάλης Κυρίας».
Ο βαθύπλουτος ιδιοκτήτης της Ίντερ, Μάσιμο Μοράτι, για πολλά χρόνια θεωρούσε πως κάτι δεν πήγαινε καλά στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Η αποκάλυψη του σκανδάλου «Καλτσιόπολι», έστειλε τη Γιουβέντους στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας και της αφαιρέθηκε και το πρωτάθλημα του 2005. Η ομάδα του Μιλάνο, αγνοούσε το πρωτάθλημα Ιταλίας για 17 χρόνια. Τελικά, από το 2006 μέχρι και το 2010, η Ίντερ κατέκτησε 5 συνεχόμενα πρωταθλήματα. Με τον Μουρίνιο στον πάγκο της, το 2010 κατάφερε να κατακτήσει και το Τσάμπιονς Λιγκ. Σάμουελ Ετόο, Ντιέγκο Μιλίτο, Εστεμπάν Καμπιάσο και ο μεγάλος αρχηγός Χαβιέ Ζανέτι, οδήγησαν την Ίντερ στην πιο λαμπρή σελίδα της ιστορίας της.
Η «μισητή» συμπολίτισσα της Ίντερ, κατέκτησε το πρωτάθλημα την ακριβώς επόμενη σεζόν. Έχοντας τους Ροναλντίνιο, Πίρλο, Ρομπίνιο και Ιμπραχίμοβιτς σε εξαιρετική κατάσταση, η Μίλαν κατέκτησε το 17ο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Όλα αυτά, ενώ ο γάτος…έλειψε. Τη μία χρονιά που η Γιουβέντους βρέθηκε στην Σέριε Β, διαδέχτηκαν 5 χρονιές σταδιακής ανασυγκρότησης. Τα δύο τελευταία πρωταθλήματα, ανήκουν και πάλι στη «Μεγάλη Κυρία» και πλέον, στοχεύει να κατακτήσει και την Ευρώπη.
