Είναι αναμφισβήτητα ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του πλανήτη. Με μεγάλο κύρος και απίστευτη εμπορικότητα. Στο αγγλικό πρωτάθλημα, έχουν αγωνιστεί –και συνεχίζουν να αγωνίζονται- παίκτες που ανήκουν στην αφρόκρεμα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Τα τελευταία 20 χρόνια, το αγγλικό πρωτάθλημα έχει ανέβει πάρα πολύ, όμως υπάρχει μια «μονοτονία» όσων αφορά την κατάκτηση του τροπαίου. Στην Αγγλία, γίνονται εκπλήξεις από παιχνίδι σε παιχνίδι, όμως η τελευταία «έκπληξη» που αφορά κατάκτηση του τροπαίου, τοποθετείται χρονικά, στο 1995…
1) Η μεγάλη έκπληξη του 1995.
Η ομάδα του Λάνκασάϊρ, με γήπεδο το «Ίντγουντ Πάρκ», είναι η μεγάλη εξαίρεση σε έναν ισχυρό κανόνα του αγγλικού πρωταθλήματος. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, φαινόταν πως κάτι μεγάλο ετοιμάζεται στους «Ρόβερς», αλλά κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει πως αυτή η ομάδα θα άφηνε πίσω της ομάδες, όπως τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ, τη Λίβερπουλ και την Έβερτον. Με τον θρύλο της Λίβερπουλ, Κένι Νταγκλίς στη θέση του προπονητή και με παίκτες, όπως τον μεγάλο Άλαν Σίρερ και τον Κρις Σάτον, κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1995 και διαδέχτηκε την Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ που είχε κατακτήσει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (1993 και 1994).
2) Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» της…20ετίας.
Το αγγλικό πρωτάθλημα, την τελευταία εικοσαετία, γνώρισε μια πραγματική «δυναστεία». Αυτή η δυναστεία, έχει όνομα. Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ. Μετά από μια παράξενη ιστορία, γεμάτη τραγωδίες (ατύχημα του Μονάχου), μεγάλες επιτυχίες (Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1968) και χαμηλές πτήσεις που έφεραν το σύλλογο στα πρόθυρα της διάλυσης. Η ανοικοδόμηση των «Μπέμπηδων», έφερε την υπογραφή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, του μεγαλύτερου προπονητή στον κόσμο. Επτά χρόνια μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας, η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ κατακτά δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (1993 και 1994). Μετά από ένα «διάλειμμα», η ομάδα του Μάντσεστερ κατακτά τα πρωταθλήματα του 1996 και του 1997. Το μεγαλύτερο επίτευγμα των «Κόκκινων Διαβόλων», ήταν τα 3 συνεχόμενα πρωταθλήματα (1999, 2000 και 2001). Πάλι, μια χρονιά απουσίας από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, κατακτά το πρωτάθλημα του 2003. Όσα χρόνια έκανε να πάρει πρωτάθλημα από το 2003 και μετά, άλλα τόσα πήρε συνεχόμενα η Γιουναϊτεντ η οποία ισοφάρισε το ρεκόρ της, φέρνοντας στο Όλντ Τράφορντ τα πρωταθλήματα του 2007, του 2008 και του 2009. Πιο πρόσφατα, τις χρονιές 2011 και 2013, η Γιουνάϊτεντ φτάνει τα 13 πρωταθλήματα μέσα σε 20 χρόνια. Πραγματικά, απίστευτο..
3) Οι «Κανονιέρηδες» που αγάπησαν το γρασίδι…
Η Άρσεναλ, είναι μια από τις μεγαλύτερες ομάδες του Λονδίνου. Η «κακή» συνήθεια που είχε ο σύλλογος να προτιμά προπονητές και παίκτες που ήταν θιασώτες του κλασικού βρετανικού ποδοσφαίρου, έλαβε τέλος με την πρόσληψη του Αρσέν Βενγκέρ ο οποίος άλλαξε την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας η οποία μέχρι τότε στηριζόταν σε βαθιές μπαλιές, που οι Άγγλοι αποκαλούσαν «σύστημα καμινάδων». Για να γίνει πιο ελκυστικό το ποδόσφαιρο της Άρσεναλ, ο Βενγκέρ έφερε ουκ ολίγους συμπατριώτες του. Το 1998, η Άρσεναλ καταφέρνει να αποδείξει ότι το ποδόσφαιρό της δεν ήταν μόνο ελκυστικό, αλλά και ουσιαστικό, καθώς κατέκτησε το πρωτάθλημα Αγγλίας. Το 2002, η Άρσεναλ ήταν η καλύτερη ομάδα από όσες δημιούργησε ο Βενγκέρ στον λονδρέζικο σύλλογο και κατέκτησε για ακόμη μια φορά το πρωτάθλημα. Με διαφορά ενός έτους, η Άρσεναλ έφερε πάλι στο Χάϊμπουρι το πρωτάθλημα. Έκτοτε, η πρωτιά, αγνοείται. Μοναδικό αρνητικό στοιχείο για την ομάδα του Βενγκέρ, ήταν ότι δεν μπόρεσε ποτέ να βρει την κατάλληλη χημεία μεταξύ νεαρών ταλέντων και έμπειρων παικτών, που μαζί θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν την Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ σε διάρκεια χρόνου.
4) Οι «Μπλε» και το καλωσόρισμά τους στα μεγαλεία…
Η Τσέλσι, είναι η άλλη μεγάλη ομάδα του Λονδίνου. Μάλιστα, θεωρείται από τις πιο δημοφιλείς – σε πολλές δημοσκοπήσεις, η δημοφιλέστερη – ομάδες της Αγγλίας. Παρόλα αυτά, ο τελευταίος τίτλος πρωταθλητή που είχε κατακτήσει η Τσέλσι πριν την αγορά της ομάδας από τον Ρώσο μεγιστάνα Ρομάν Αμπράμοβιτς, ήταν το 1955. Κακά τα ψέματα, η Τσέλσι δεν ακολούθησε το βορειοευρωπαϊκό μοντέλο δημιουργίας μιας ομάδας. Δεν επένδυσε στις ακαδημίες και στο σκάουτινγκ. Ο Ρώσος πρόεδρος της Τσέλσι, έριξε πολύ «ρευστό» και αγόραζε σταδιακά, ό,τι καλύτερο κινούνταν στην αγορά, ή μάλλον…ό,τι του υποδείκνυε στις αρχές, ο Ζοζέ Μουρίνιο. Είτε μας αρέσει είτε όχι, -αυτός ο τρόπος δημιουργίας ομάδων- η Τσέλσι κατάφερε το 2005 να κατακτήσει το πρωτάθλημα Αγγλίας, μετά από 50 χρόνια. Μάλιστα, κατέκτησε και δεύτερο συνεχόμενο το 2006. Το 2010, η Τσέλσι απέδειξε πως τα λεφτά που για μια επταετία σκορπούσε ο Ρώσος «Κροίσος», έπιασαν τόπο, κατακτώντας το πρωτάθλημα, χωρίς τον Μουρίνιο.
5) Από «φτωχή συγγενής»…πρωταθλήτρια.
Το πώς αντιμετωπίζουν οι Άγγλοι φίλαθλοι – και όχι χούλιγκαν…- το ποδόσφαιρο, θα έπρεπε να ήταν οδηγός και για μας. Στην καρδιά κάθε φιλάθλου, η ομάδα του είναι η μεγαλύτερη, ανεξαρτήτως τίτλων. Στην Αγγλία, δε διαλέγουν οι φίλαθλοι ομάδες ανάλογα με το πόσους τίτλους έχουν. Αυτό, αποδεικνύεται από την πόλη του Μάντσεστερ. Ενώ η Γιουνάϊτεντ έχει περισσότερες επιτυχίες, η Μάντσεστερ Σίτυ, είναι εκείνη που έχει τους περισσότερους φιλάθλους στην πόλη. Αν θέλει κάποιος να ψάξει τους «Πολίτες» στη «χρυσή βίβλο», θα χρειαστεί να πάει στο 1968, όπου ήταν η τελευταία φορά που η ομάδα έγινε πρωταθλήτρια Αγγλίας. Το άνοιγμα του αγγλικού ποδοσφαίρου στον κόσμο και οι τεράστιες επενδυτικές ευκαιρίες, προσέλκυσαν μεγάλους επιχειρηματίας, όπως τον Σιναβάτρα αλλά και τον Άραβα «Κροίσο» Αλ Μουμπάρακ, οι οποίοι εδώ και 6 χρόνια, έχουν ξοδέψει πακτωλό χρημάτων για να φέρουν τη Σίτι σε υψηλό επίπεδο. Το πρωτάθλημα του 2012, ήταν μια τεράστια επιτυχία για τη Σίτι, αν αναλογιστεί κανείς πως το αγνοούσε για 44 χρόνια.
