Τι κι αν η πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων παρακολουθεί το ποδόσφαιρο και φαίνεται να το προτιμά σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο άθλημα, το εθνικό μας σπορ, ήταν και παραμένει το μπάσκετ. Εκεί, η Εθνική μας ομάδα, είναι υπερδύναμη παγκόσμιας εμβέλειας. Με αφορμή το Ευρομπάσκετ του 2013 της Σλοβενίας που θα ξεκινήσει στις 4/9 και θα τελειώσει στις 22/9, θυμόμαστε πάλι το μπασκετικό μας μεγαλείο!
Με τον Γκάλη, το Γιαννάκη…
Έτος 1987: Η χρονιά που το ελληνικό μπάσκετ αποκτά το ισχυρότερό του θεμέλιο, που θα αποδειχθεί ως ένδοξη αρχή για τα μελλούμενα! Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η ομάδα του Κώστα Πολίτη, μετά από έναν συγκλονιστικό ημιτελικό με τη σχεδόν ανίκητη ομάδα της Ενωμένης –τότε- Γιουγκοσλαβίας, προκρίνεται στον τελικό για να αντιμετωπίσει το άλλο μπασκετικό μεγαθήριο της εποχής, την ΕΣΣΔ. Στις 14 Ιουνίου 1987, ξεκινά το ένδοξο ημερολόγιο του ελληνικού μπάσκετ. Με μια απίστευτη εμφάνιση από τον πρώτο σκόρερ του τουρνουά, Νίκου Γκάλη (σκόραρε 40 πόντους) και την Ολύμπια ψυχραιμία του σέντερ της εθνικής, Αργύρη Καμπούρη που κάνει το 103-101 με βολές, 4’’ πριν το τέλος.
Από Δαβίδ, Γολιάθ…
Η απόδειξη ότι ο πρώτος δεν είναι ποτέ τυχαία πρώτος, ήρθε 2 έτη μετά. Στο επόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1989, που έγινε στη Γιουγκοσλαβία, η Εθνική μας, προκρίνεται πάλι στον τελικό του τουρνουά, κερδίζοντας πάλι την ΕΣΣΔ με 81-80. Στον τελικό, αντιμετωπίζει τη Γιουγκοσλαβία και χάνει σχετικά εύκολα, από την ίσως καλύτερη Γιουγκοσλαβία όλων των εποχών. Η θέση της ομάδας του Κιουμουρτζόγλου, βάζει την Ελλάδα για τα καλά στις μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στο επόμενο Ευρωμπάσκετ (1991) η Ελλάδα κατακτά την 5η θέση, η οποία είναι η χειρότερη θέση της καθώς το 1993, το 1995 και το 1997, προκρίνεται στις τελικές 4άδες των τουρνουά, κατακτώντας την 4η θέση. Το 1998, η Επίσημη Αγαπημένη, κατακτά την 4η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας, αφού αποκλείστηκαν στην παράταση από τους Πλάβι.
Και ξανά…προς τη δόξα τράβηξε.
Στα Ευρωμπάσκετ του 1999 και 2001, η Εθνική μας έδειξε σημάδια –φυσιολογικού- κορεσμού και έτσι ήταν απούσα από τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϋ (2000) και από το Παγκόσμιο του 2002. Το 2004, κατέκτησε την 5η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες (όπως και σε αυτούς του 1996). Το 2005, 18 χρόνια μετά, η Εθνική ομάδα κατακτά και πάλι το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κερδίζοντας τη Γερμανία στον τελικό του Βελιγραδίου. Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη, έχει την τύχη να έχει στους κόλπους της παίκτες που άφησαν και συνεχίζουν να αφήνουν τη δική τους εποχή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όπως τον Διαμαντίδη, τον Παπαλουκά και το Σπανούλη.
Η ασημένια και ταυτόχρονα πλατινένια σελίδα του ελληνικού αθλητισμού.
Το ρητό αμερικανικής προέλευσης «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος, τίποτα», δεν αφορά σίγουρα την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, η Εθνική μας ομάδα, γράφει την ενδοξότερη σελίδα, όχι μόνο του ελληνικού μπάσκετ αλλά και του ελληνικού αθλητισμού. Η έκπληξη που έλαβε χώρα στην Ιαπωνία, έγινε πρώτη είδηση στο CNN και προκάλεσε σοκ και δέος σε όλον τον φίλαθλο κόσμο. H Εθνική Ελλάδας, δίδαξε για ένα βράδυ μπάσκετ…την Ντριμ Τιμ και οι Τζέϊμς, Ουέιντ και οι λοιποί αστέρες του μαγικού κόσμου του ΝΒΑ, έχασαν με 101-95, με την Ελλάδα να προκρίνεται πανηγυρικά στον τελικό της διοργάνωσης, χάνοντας όμως από την Ισπανία. Παρόλα αυτά, και μόνο που οι ΗΠΑ αποκλείστηκαν από την Ελλάδα, η επιτυχία αυτή, καθιστά την Εθνική μια παγκόσμια μπασκετική δύναμη που ανήκει σε ένα κλειστό κλαμπ 5-6 χωρών. Το έτος 2006, είναι το δεύτερο έτος ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ, μετά το 1987.
Σταθερά…υψηλές πτήσεις και ένα παρόν μεταβατικό.
Στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας του 2007, η Εθνική ομάδα πέρασε και πάλι στην τετράδα, όμως αποκλείστηκε από την Εθνική Ισπανίας, σε έναν ημιτελικό, όπου θα θυμόμαστε πολύ…τη διαιτησία. Η Εθνική κατακτά τη 4η θέση. Η 5η θέση ήταν και πάλι η θέση της Εθνικής στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, χάνοντας με 80-78 από την Αργεντινή. Στο Ευρωμπάσκετ του 2009, η Εθνική της μετάβασης, κατακτά την 3η θέση και μαζί, το χάλκινο μετάλλιο. Το 2011, η Εθνική πλήρωσε τις πολλές απουσίες και τερμάτισε 6η, ανοίγοντας πάλι έναν κύκλο κορεσμού που άνοιξε στο Μουντομπάσκετ του 2010 στην Τουρκία. Στο περυσινό προλυμπιακό τουρνουά, η Εθνική έχασε από τη Νιγηρία και δεν προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.
Ευχόμαστε το φετινό Ευρωμπάσκετ να είναι η αρχή του νέου κύκλου ακμής της Επίσημης Αγαπημένης και με τον Τρινκέρι στον πάγκο να δούμε την εθνική ψηλά, γιατί όχι και στα μετάλλια. Ραντεβού στην πρεμιέρα με τη Σουηδία, στις 4/9/2013…
