«Αν λες την αλήθεια, δε χρειάζεται να θυμάσαι τίποτα».
Μάρκ Τουαίην.
Ο συγγραφέας Μαρκ Τουαίην, δε χρειάζεται και πολλές συστάσεις. Βιβλία όπως «Οι Περιπέτεις του Τομ Σώγιερ» και «Οι Περιπέτειες του Χακμπερι Φιν», έχουν περάσει στην ιστορία σαν κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Συγγραφείς του βεληνεκούς του Τουαίην ήταν ταυτόχρονα, μεγάλοι στοχαστές. Αλήθεια και ψέμα λοιπόν. Πόλεμος ανάλογος του καλού με το κακό. Πόσα κηρύγματα, ηθικολογίες και άλλα πόσα έχουμε ακούσει για το πόσο καλό είναι να λέμε αλήθεια και πόσο βλαβερό είναι το ψέμα. Παρόλα αυτά, ξεχνάμε κάτι. Η αλήθεια, δεν είναι μόνο ηθική αλλά και… βολική.
Η ιστορία του ψέματος.
Είπαμε πως η αλήθεια, μπορεί να γίνει βολική. Όμως, πόσο βολική μπορεί να γίνει; Μπορεί να γίνει τόσο βολική όσο είναι το ψέμα; Το ψέμα, έχει τη δική του ιστορία και έχει πετύχει τις δικές του «νίκες» πάνω στον άνθρωπο. Επίσης, έχει και αρκετές μορφές. Υπάρχουν ολόκληρα επαγγέλματα που έχουν το ψέμα για στήριγμα και για καθημερινότητα. Βέβαια, το ψέμα έχει πολλά ψέματα. Πολλά περισσότερα από αυτά που μας δείχνει όταν απλά διαπιστώνεις πως κάποιος απάντησε «Όχι» σε κάτι που τελικά ήταν… «Ναι». Η πιο «καλοβαλμένη» μορφή του ψέματος είναι όταν φοράει ρούχα της αλήθειας. Όταν λες ένα ψέμα, μέσα σε πολλά αληθή. Αλήθεια, έχεις γνωρίσει κανέναν που να λέει «αγαπάω το ψέμα;». Τότε, γιατί λέμε όλοι ψέματα; Τι πιστεύεις οτι μας κάνει να λέμε ψέματα;
Πριν τις βολικές, οι άβολες…
Οι αλήθειες, θα πούμε γιατί είναι βολικές. Πριν όμως, πρέπει να πούμε και για τις «άβολες». Η αλήθεια, είναι η πραγματικότητα. Ποιός μας είπε πως είναι όμορφη μια πραγματικότητα; Πόσοι και ποιοί είναι αυτοί που αντέχουν την πραγματικότητα και πόσοι την απολαμβάνουν κιόλας, όποια και αν είναι αυτή; Στη ζωή, αναζητούμε πολύ περισσότερο την ομορφιά από ό,τι την αλήθεια. Αγαπάμε περισσότερο τις ευχές μας παρά τις παραδοχές μας. Αν βάλουμε στο τραπέζι και τον φόβο, τότε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί το ψέμα έχει τη δική του «γοητεία». Η αλήθεια, είναι συνήθως άβολη, όταν μιλάμε για σημαντικά πράγματα. Μην το κατηγορούμε αυτό. Σκεφτείτε αν κάθε φορά συμβιβαζόσασταν με την πραγματικότητα, σε τι θα υπήρχε πρόοδος; Σίγουρα πάντως, υπάρχουν αλήθειες που δε θέλουμε να τις γνωρίζουμε, να τις πιστεύουμε. Είναι ρούχα, που μας στενεύουν…
Καλό αλλά… δανεικό.
Είμαστε σε μέρες που ακούμε κυρίως οικονομικές ειδήσεις, επομένως είμαστε καλά εξοικειωμένοι με λέξεις όπως «δάνεια», «επιτόκια» κτλ. Το ψέμα, διαθέτει μια «τράπεζα», που κόβει όσο χρήμα μπορεί να βάλει ο νους σου. Άπειρο. Μπορείς να επισκεφτείς αυτήν την τράπεζα και να δανειστείς κάποια ψέματα. Το επιτόκιο όμως, είναι ιδιαίτερα υψηλό… Το ψέμα, θα σου καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες, όμως θα το πληρώσεις… και με το παραπάνω.
Και τώρα, ερχόμαστε στον Τουαίην… Μια από τις αιτίες που θα πληρώσεις αυτό το «επιτόκιο» πανάκριβα, είναι πως θα προδοθείς από το ίδιο σου το μυαλό. Η μνήμη που χρειάζεσαι για να λες ψέματα πρέπει να είναι αλάνθαστη. Ξέρεις κάτι που μπορεί να ονομαστεί «αλάνθαστο»; Δεν είναι μνήμη αποστήθισης… Πρέπει να θυμάσαι συνεχώς για κάθε ψέμα, πότε το είπες, τι είπες, που είπες π.χ οτι ήσουν, πώς κτλ. Ελπίζω, να μη σου βάζω ιδέες… Θα εκτεθείς ανεπανόρθωτα.
Η ζημιά μετά, είναι διπλή. Σχεδόν καταστροφική. Ψέματα, δε θα μπορείς να πεις, γιατί πολύ απλά, θα θεωρείσαι ψεύτης. Αλήθεια θα λες, και πάλι δε θα σε πιστεύει κανείς. Εκεί, θα έχεις φτάσει στο σημείο που τίποτε από ό,τι λες δε θα έχει καμία σημασία. Ούτε αληθινή, ούτε ψεύτικη. Με την αλήθεια, «καθαρίζεις» γρήγορα. Μιας και μιλούσαμε για «δανεικά ψέματα», θα μπορείς πάντα να εξοφλείς στην ώρα σου. Δε θα χρωστάς, ποτέ. Βεβαίως και δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα λέμε μόνιμα αλήθεια, ούτε καν για μέρα συνεχόμενα. Τουλάχιστον, να ξέρουμε πως αν θέλουμε να νιώθουμε λιγάκι πιο ελεύθεροι και να μην αγχωνόμαστε για το αν θυμόμαστε τι είπαμε, υπάρχει διέξοδος. Να λέμε λίγο περισσότερο την αλήθεια.
Φωτό από: theunboundedspirit.com
