Ο Κάφκα κρατούσε μία από τις πιο ποιοτικές πένες του 20ου αιώνα. Πολλές φορές στα έργα του, είναι αρκετά δυσνόητος και «σκοτεινός». Έτσι είναι βέβαια, όσοι ασχολούνται με την ανθρώπινη ψυχή. Και ο Κάφκα προσπάθησε να ασχοληθεί με αυτήν. Εδώ όμως, δεν είναι δυσνόητος. Κάθε άλλο, είναι ξεκάθαρος. Βγάζει ένα πόρισμα σχετικά με το μεγαλύτερο αγαθό που μπορεί να έχει ο άνθρωπος και που δυστυχώς, δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να το απολαύσουν, κυρίως γιατί δεν το επιθυμούν πραγματικά.
Ελευθερία και Εξάρτηση.
Σύμφωνα με τις Γραφές, όταν ο Χριστός απάντησε σε κάποιον πλούσιο που τον ρώτησε τι πρέπει να κάνει για να τον ακολουθήσει πως, θα έπρεπε να πουλήσει ό,τι είχε και να τα δώσει στους φτωχούς, συνέχισε να του εξηγεί πως «δεν μπορείς να έχεις δύο θεούς. Το χρήμα και τον αληθινό». Έτσι περίπου μπορούμε να πούμε οτι ισχύει και με την ελευθερία και την εξάρτηση. Παντός είδους εξάρτηση, υλική και συναισθηματική. Δεν μπορείς να λες πως θέλεις να είσαι ελεύθερος και ταυτόχρονα, να έχεις και το νου σου να διατηρήσεις μια «βολική» εξάρτηση. Η ολική ανεξαρτησία, δεν υπάρχει.
Ένας ολοκληρωτικά ανεξάρτητος άνθρωπος θα ήταν και ανεξέλεγκτος. Υπάρχουν ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν και έτσι υπάρχουν και πράγματα που πρέπει να κάνουμε για να τις καλύψουμε. Ωστόσο, αν φύγεις από το όριο των αναγκών και βάλεις μέσα και τις επιθυμίες, τότε η κατάσταση αλλάζει. Θα μπορούσες να έκανες τα πάντα για τις επιθυμίες σου, και χαίρεσαι; Ακόμη και το να κατέφευγες κάπου ανελεύθερα, μόνο και μόνο για να είσαι δίπλα σε αυτές;
Ο Φραγκλίνος, οι επιλογές και η ευθύνη.
Τις πιο δύσκολες λέξεις (ελευθερία, αγάπη, ευτυχία κτλ) τις χρησιμοποιούμε και πιο συχνά. Δεν μπορούμε μάλλον να καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι να γίνουν κομμάτι της πραγματικότητας. O Βενιαμίν Φραγκλίνος, υποστήριζε πως όποιος είναι έτοιμος να παραχωρήσει την ελευθερία του για χάρη της ασφάλειάς του, τότε σε λίγο καιρό δε θα έχει τίποτε από τα δύο. Η ελευθερία είναι δύσκολα επιτεύξιμη, ακριβώς γιατί είναι ΕΥΘΥΝΗ. Αν μπορείς να είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου, τότε μπορείς να λες πως είσαι τόσο ελεύθερος, όσο σου επιτρέπει η υπευθυνότητα που έχεις. Η αλήθεια είναι πως όσο έχεις την ευθύνη των περισσότερων πραγμάτων που σε αφορούν, τότε έχεις και τον έλεγχο αυτών. Ο έλεγχος, δε σου δίνει τίποτε άλλο παρά επιλογές. Δεν είναι λίγο πράγμα. Η ελευθερία, μας δίνει επιλογές, μας απομακρύνει από τα πολλά «πρέπει». Αν τηρούμε τα δικά μας «πρέπει», τότε απομακρύνουμε των άλλων και έτσι αποκτούμε την ασφάλεια που εμείς θέλουμε…
Ζώντας ελεύθερα.
Από τα πιο μεγάλα τραύματα που υπάρχουν για την ανθρώπινη ψυχή, είναι όταν καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί πλέον να εξαρτάται και να δέχεται «προφύλαξη» ακόμη και από τους ανθρώπους από τους οποίους λάμβανε και συνεχίζει να λαμβάνει αγάπη. Κάποια στιγμή, η φωλιά είναι μικρή καθώς μεγάλωσες και χρειάζεται να πετάξεις. Εκεί, ανακαλύπτεις πως τα όνειρα που έκανες για το πότε επιτέλους θα είσαι ελεύθερος, δεν είναι και τόσο λαμπρά όσο τα φανταζόσουν. Τι να την κάνεις την ελευθερία, αν δεν ξέρεις να τη χρησιμοποιήσεις; Υπάρχουν πτηνά τα οποία μολονότι έχουν φτερά, δεν μπορούν να πετάξουν. Μεγαλύτερο δράμα και από το προσωρινό που βιώνει κανείς όταν αναγκάζεται να φύγει από την ασφάλεια και τη στοργή, είναι όταν έχει ελευθερία και δεν μπορεί να την μετατρέψει σε επιλογές. Δηλαδή, σε ζωή…
Φωτό από: helpwiththetoughquestions.com
