Η χώρα μας, συνδυάζει μια αξιοζήλευτη αντίθεση που καθιστά το γεωφυσικό της περιβάλλον να είναι μοναδικό! Βουνό και θάλασσα, θάλασσα και βουνό…Στον ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδας, δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις αγέρωχα βουνά και μαγικά ορεινά τοπία. Όποτε σκεφτώ το μαγικό δίπτυχο «βουνό και θάλασσα» και βγάλω από το μυαλό μου τα νησιά, θα σκεφτώ τη Μαγνησία και το βουνό των Κενταύρων. Πιο συγκεκριμένα, το Πήλιο! Χαρακτηρισμούς και «δυνατά» επίθετα, μάλλον γίνονται περιττά όταν πρέπει να περιγράψεις αυτήν την περιοχή. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι λόγοι που ίσως σε πείσουν να πας, χειμώνα ή καλοκαίρι!
Το καλοκαίρι…από την πλευρά του Παγασητικού!
Η χερσόνησος του Πηλίου, βρέχεται ανατολικά από το Αιγαίο και νότια από τον Παγασητικό Κόλπο. Δύσκολα θα βρεις σε ολόκληρη την Ελλάδα τόσες πολλές παραλίες αλλά και μεγάλη ποικιλία. Ενδεικτικό της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος, αποτελεί το γεγονός ότι αρκετές από τις παραλίες της περιοχής είναι βραβευμένες με τη Γαλάζια Σημαία της Ευρώπης. Μια παραλία που βρίσκεται στην πλευρά του Παγασητικού Κόλπου, που φέρει τέτοιο βραβείο, είναι αυτή των «Καλών Νερών». Στην παραλία αυτή απολαμβάνεις πεντακάθαρα και δροσερά νερά, ενώ κατά μήκος της παραλίας, τα πλατάνια και οι ευκάλυπτοι θα σε κάνουν να προσθέσεις και άλλους συνειρμούς στη σκέψη του Πηλίου…Στην περιοχή «Άφησσος», υπάρχουν πολλές υπέροχες παραλίες. Μεταξύ άλλων, η «Καλιφτέρη», η οποία έχει ψιλή άμμο!Άλλη μια εξαίσια παραλία, ονομάζεται «Αμποβός».
Με προοπτική το Αιγαίο…
Για όσους αγαπάτε εκείνα τα αθλήματα που με 2 λέξεις τα ονομάζουμε «extreme sports», είναι μια πολύ καλή ιδέα να πάτε στην παραλία της περιοχής «Καστρί». Και σε αυτήν, κυριαρχεί…η αμμουδιά και επειδή εκεί κολυμπάς στο Αιγαίο, μπορείς να επιδοθείς σε wind surfing. Στο πρώτο μαγαζί που θα κάτσεις στο Βόλο ή και σε κάποιο χωριουδάκι του Πηλίου, με το που ρωτήσεις για το ποιά παραλία να προτιμήσεις, θα σου απαντήσουν πριν καν βάλεις το ερωτηματικό. «Μυλοπόταμος!». Δύσκολο να βάλει κανείς τις λέξεις σε σειρά για τον Μυλοπόταμο. Βράχια και «χρυσή» άμμος; Ναί! Καταγάλανα νερά με θερμοκρασία που σε λυτρώνει από τη ζέστη χωρίς να παγώνεις; Πάλι ναι! Απλά, σκέτη απόλαυση…Εννοείται πως υπάρχουν και άλλες παραλίες. Αν θέλεις να απολαμβάνεις πράσινο και οξυγόνο, μπορείς να πας στην παραλία «Φακίστρα». Παραλίες που βρίσκονται κοντά στην «Τσαγκαράδα», είναι η «Νταμούχαρη», η «Παπά Νερό», η «Πλάκα» και ο «Λημνιώνας». Προς την περιοχή της «Ζαγοράς», αξίζει να επισκεφθείς την παραλία «Μπάνικας» και τις αντίστοιχες των «Αγίων Σαράντα» και του «Χορευτού». Σε σχετικά μικρή απόσταση από τον «Κισσό», βρίσκεται το χωριό «Μούρεσι», λίγα χιλιόμετρα από το οποίο, υπάρχει μια πανέμορφη παραλία Στην περιοχή «Ποτιστικά», απλώνεται μια πανέμορφη παραλία. Γαλήνη, ομορφιά και απόλαυση. Διακοπές, με μία λέξη!
Άγιος Ιωάννης!
Μία ώρα περίπου με το αυτοκίνητο από τον Βόλο, ο «Άγιος Ιωάννης», είναι ένα από τα πιο διάσημα παραθαλάσσια χωριά του Πηλίου. Το καλοκαίρι, μαζεύονται πολλοί τουρίστες για να απολαύσουν ό,τι τους χαρίζει ο Άγιος Ιωάννης. Η βοτσαλωτή παραλία, νομίζεις πως δεν τελειώνει, ότι συνεχίζει για πολλές εκατοντάδες μέτρα, πέρα από τη ματιά σου. Μόλις νυχτώσει, το μικρό χωριό έχει να σου προσφέρει επιλογές για να διασκεδάσεις, περισσότερες από όσες σκέφτηκες όταν άκουσες τη λέξη «χωριό». Το πρωί, η ανατολή του ηλίου θα σε κάνει να σκεφτείς για πρώτη φορά «Γιατί να φύγω από εδώ;».
Φεστιβάλ Πηλίου…
Καθ’όλη τη διάρκεια του Ιουλίου και για τις πρώτες δέκα μέρες του Αυγούστου, η περιοχή του Πηλίου, γιορτάζει το καλοκαίρι με το «Φεστιβάλ του Πηλίου». Πάμπολλες εκδηλώσεις και μάλιστα πολλές από αυτές κάνουν τη διαφορά. Πέραν από τις μουσικές εκδηλώσεις, τις θεατρικές παραστάσεις και τα διάφορα πανηγύρια, γίνονται υπαίθριες εκδηλώσεις που συνοδεύονται από συζητήσεις για πληθώρα ζητημάτων, κυρίως ανθρωπιστικού και περιβαλλοντικού περιεχομένου. Για σένα, θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, να ταξιδέψεις σε όσο γίνεται περισσότερα χωριά του Πηλίου. Κάποια από τα χωριά που μπορείς να επισκεφθείς για να «νιώσεις» το Πήλιο, είναι ο «Άγιος Λαυρέντιος», ο «Αλμυρός», η «Αμαλιάπολη», η «Αργαλαστή», η «Βυζίτσα», το «Καμάρι», το «Νεοχώρι» και τα παραθαλάσσια «Πλατανιάς» και «Πηγάδι».
Πορταριά και Μακρυνίτσα: Ο νους σου στο χειμώνα…
Με το που φτάσεις στο Βόλο, θα δεις απέναντί σου να υψώνεται το Πήλιο. Θα σκεφτείς: «Σε λίγη ώρα εκεί θα είμαι;». Μόλις 13 χιλιόμετρα από το Βόλο, βρίσκεται η «Πορταριά». Κατά τη δική μου γνώμη, εκεί θα γνωρίσεις τί θα πει χειμώνας, τουλάχιστον στο Πήλιο. Το χωριό, είναι γραφικό και βρίσκεται στα 650 μέτρα από το έδαφος. Κάποια στιγμή, περπατάς γύρω στο χωριό και παντού βλέπεις θέα. Νιώθεις ότι περπατάς κατά μήκος μιας τεράστιας βεράντας. Σπίτια στην άκρη βράχων, μικρές πλατείες με βρυσούλες, ζεστά ροφήματα σε παραδοσιακά μαγαζιά και υπέροχες ταβέρνες, δημιουργούν την εντύπωση ενός τέλειου χειμερινού προορισμού. Ανάλογα με το πόσες μέρες θα μείνεις, μπορεί να είσαι τυχερός και να δεις χιόνι. Όχι να χιονίσει απλά. Να είναι όλα καλυμμένα από στρώμα χιονιού μισού μέτρου και το θερμόμετρο να γράφει 6 και 7 βαθμούς κάτω από το μηδέν…Το φαγητό, είναι απλά υπέροχο. Ειδικά τα κρεατικά και τα τυροκομικά που θα φας, είναι μοναδικής ποιότητας. Υπάρχει ένα εστιατόριο που λέγεται «Κρίτσα». Να πας οπωσδήποτε!
Μακρινίτσα…Απλά υπέροχη!
Η Μακρινίτσα, θα μπορούσε να είναι το μέρος για να γυριστεί μια ταινία της κατηγορίας του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Δεν υπερβάλλω. Ειδικά λίγο πριν τη δύση του ηλίου και ενώ έχουν αρχίσει να ανάβουν τα πρώτα φώτα, θα δεις μικρές λιθόστρωτες πλατείες με τεράστια πλατάνια στο κέντρο, δίπλα κάποιο παραδοσιακό οίκημα και από κάτω…το χάος. Δίπλα σε μια τέτοια εικόνα, υπάρχει μαγαζί που μπορείς να φας σε πήλινα πιάτα, μοναδικής ποιότητας φαγητό. Το όνομα του μαγαζιού, λέγεται «Α Β». Στη Μακρινίτσα, πας και με τα πόδια από την Πορταριά, καθώς είναι 2-3 χιλιόμετρα. Πέραν από τα σουβενίρ που μπορείς να αγοράσεις στα υπέροχα μαγαζάκια των δύο χωριών, μην ξεχάσεις να πάρεις…γλυκά του κουταλιού!
Στα χνάρια των Κενταύρων…
Τέτοιου βεληνεκούς ομορφιά και να μην την ακολουθεί η μυθολογία, δε γίνεται…Καθώς πηγαίνεις από το Βόλο στην Πορταριά, κάπου στη μέση του υπέροχης διαδρομής, θα δεις ένα άγαλμα Κενταύρου. Στην Πορταριά, υπάρχει ολόκληρο μονοπάτι…Το «Μονοπάτι των Κενταύρων», είναι παραδεισένιο. Τρεχούμενα νερά, γύρω τους δέντρα, μικρές ξύλινες γέφυρες ανάμεσα στα ρυάκια και στις πέτρες. Καθώς θα περπατάς σε αυτήν την απείρου κάλλους στενωπό, θα παρακαλάς να περάσει και κάποιος Κένταυρος…έτσι για να «δέσει» η εικόνα! Το δέος, είναι το λιγότερο που θα νιώσεις. Αν πας κιόλας με χιόνι…Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι θεοί επέλεξαν το Πήλιο σαν εξοχική τους κατοικία. Αν πάτε στο Πήλιο θα τους δικαιολογήσετε…
Φωτό από: greekbeaches.blogspot.com
