«Πάντα είχα μακροπρόθεσμη στόχευση και πολύ μεγαλύτερα σχέδια για τις δραστηριότητές μου. Δε θα έμενα στο βιβλίο».
Άλλος ένας ελληνικής καταγωγής άνθρωπος που διέπρεψε, εκτός Ελλάδας. Ο Τζέφ Μπέζος, έχει χαρακτηριστεί με πολλά προσωνύμια. Άλλωστε, είναι γνωστή η λατρεία των Αμερικανών να αποδίδουν προσωνύμια και nicknames. «Ο βασιλίας του ηλεκτρονικού λαινεμπορίου», είναι ένας από τους πιο εύστοχους χαρακτηρισμούς. Ιδρυτής της Amazon, ο Τζεφ Μπέζος ξεκίνησε το 1995 για να δημιουργήσει ένα ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο, που θα πωλούσε κυρίως βιβλία που είναι σπάνια. Κατέληξε…σε κάποια δισεκατομμύρια.
Καλός εντοπισμός και καλή χρήση εργαλέιου…
Ένα από τα βασικά συστατικά μιας επιτυχίας, είναι αυτό που λένε πολλές φορές οι μάνατζερς, ο διαχωρισμός μέσων και στόχων δηλαδή. Μόλις έχεις βρει τί θέλεις να κάνεις, τότε ξεκινάς να ψάχνεις τα εργαλεία που αυτό χτίζεται. Θέλεις να φτιάξεις το Α ή Β φαγητό, παίρνεις τα κατάλληλα υλικά. Ο Τζεφ, διείδε το 1995 την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου, ακόμη και στον τομέα του λιανεμπορίου. Ακόμη καλύτερα, επένδυσε, ρίσκαρε σε αυτήν την αυξανόμενη σημασία του διαδικτύου. Το όπλο της τεχνολογίας, είναι η ταχύτητα και η ευκολία των συναλλαγών. Αυτά, εκτίναξαν τις πωλήσεις του. Έφτασε το Amazon, να ανταγωνίζεται σώμα με σώμα την Wal-Mart. Επομένως, η κατασκευή μιας καλής ιδέας, προαπαιτεί το μέσο/εργαλείο που θα χρησιμοποιήσεις. Επενδύεις στο εργαλείο, περισσότερο από ό,τι στην ιδέα. Είναι το αρχικό σου δεδομένο.
Η δοκιμή της ιδέας, με όσο μικρότερο κόστος γίνεται.
Ποιός μας είπε ότι δε γίνονται πειράματα μέσα στη δράση; Για να το πούμε όσο γίνεται πιο άμεσα, σταθερότητα –ειδικά όπως την εννοούμε- δεν υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη. Ειδικά στον τομέα των επιχειρήσεων, ο Ηράκλειτος θα μπορούσε να είναι το καθημερινό τιμώμενο πρόσωπο! Ρίσκο στο ρίσκο. Υπολογισμένο βέβαια. Αυτό έκανε και ο Τζεφ Μπέζος. Άρχισε με το βιβλίο γιατί μεταφέρεται εύκολα. Το βιβλίο, ήταν το προϊόν «Χ». Εξυπηρέτησε το ευρύτερο πλάνο, να γίνει ένα διαδικτυακό κατάστημα λιανεμπορίου. Επίσης, «τσέκαρε» και το εργαλείο του στην πράξη. Την τεχνολογία. Θα μπορούσε να έχει αποτύχει. Το ζήτημα είναι το πόσο πιστός μπορείς να μείνεις στο πλάνο σου. Όχι μόνο στις επιχειρηματικές σου φιλοδοξίες. Σε όλες τις πτυχές της ζωής σου. Η «πίστη στο πλάνο», δεν είναι εγωιστική, πεισματική ή μια ελπίδα. Έχει λογική. Μένεις εσύ σταθερός, ενώ όλα αλλάζουν. Γίνεσαι «κινούμενος στόχος». Δε σε χτυπάνε βέλη, αλλά ευκαιρίες. Αν είναι καλά δουλεμένο το πλάνο σου, τότε οι πιθανότητες είναι κάτι παραπάνω από υπέρ σου.
Έβαλε στους άλλους τα γυαλιά, φορώντας…κυάλια.
Δεν είναι ώρα να γκρινιάζουμε, ούτε να βγάζουμε μιζέρια για την κοινωνία μας. Το μόνο που θα πούμε, είναι ότι πέραν ελαχίστων τομέων και εξαιρέσεων, η «επιχειρηματική κουλτούρα», είναι απούσα στην Ελλάδα. Το μακροπρόθεσμο, είναι ένα αβέβαιο «μακροβούτι» για τις περισσότερες εταιρείες, που αρκούνται να κάνουν το σίγουρο και το βραχυπρόθεσμο. Για να διεκδικήσεις ένα καλό μερίδιο σε μια αγορά, για να δεις την επιχείρησή σου να εξελίσσεται και να ανακαλύψεις τις δυνατότητές της, οφείλεις να κοιτάς ψηλά και κυρίως, μακρυά… Για να δεις αυτά τα ύψη και αυτά τα μήκη και πλάτη, δε γίνεται να τα δεις με γυμνό μάτι. Χρειάζεσαι έναν μεγεθυντικό φακό. Κάτι να στο φέρει προσωρινά πιο κοντά. Χρειάζεται τόλμη και φαντασία. Γιατί να μην τολμούσε ο Τζεφ Μπέζος; Βρισκόταν σε περιοχή με μεγάλη επιχειρηματική κουλτούρα, είχε βρει το μέσο που θα στήριζε την επένδυσή του, είχε πίστη στο καλό του πλάνο και η φαντασία του, ήταν απλά ο ειδικός συντελεστής επιτυχίας του. Ας το κοιτάξουμε και πέραν από τις επιχειρήσεις, ας το κοιτάξουμε ευρύτερα για όλη μας τη ζωή.
Φωτό από: www.businessinsider.com
