Παραμύθια με μεγάλη έκταση και με ανάλογη αξία. Οι Τόλκιν και Λιούις, κατάφεραν και ένωσαν κάθε ηλικία στο πεδίο των παραμυθιών. Τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και το «Χρονικό της Νάρνια», μπορείς να τα δεις όπως εκείνα τα παιχνίδια που έβγαιναν στη δεκαετία του 1990. Ανάλογα με το φακό που έβαζες, έβλεπες και άλλη εικόνα. Το παιδί, τρελαίνεται να βλέπει εικόνες, ο νέος να ταξιδεύει και να ακονίζει τη φαντασία του και ο ενήλικος, να διατηρεί τις ελπίδες του…Τεράστια έργα, που αναδεικνύουν την αγνή ομορφιά και μας θυμίζει ότι η ειρήνη είναι το πανανθρώπινο αγαθό.
Η ντουλάπα…της ελπίδας.
Το «Χρονικό της Νάρνια», αποτελείται από επτά βιβλία. Στον κόσμο των επτά αυτών βιβλίων, ο χρόνος, αναγκάζεται να «οπισθοχωρήσει» και να ακολουθεί τις διαταγές του Λιούις…Η ήττα του χρόνου, δίνει ως λάβαρο μία ντουλάπα, την οποία ανακαλύπτει η μικρή αδελφή των συνολικά τεσσάρων αδελφών. Πίσω από την ντουλάπα, ανοίγει ένας άλλος κόσμος. Τα παιδιά έχουν πάει στο σπίτι ενός καθηγητή για να προστατευτούν από τον Πόλεμο που έχει ξεσπάσει στην πραγματική ζωή. Ο Λιούις, δεν κρύβεται. Προσπαθεί να μετατοπίσει το αγνό βλέμμα του παιδιού. Να φτιάξει έναν πόλεμο στα δικά του μέτρα και σταθμά για να μπορεί να αντέξει τη θηριωδία του πραγματικού.
Φαύνοι, ζώα που μιλάνε και δέντρα που συμβουλεύουν, και μια λευκή μάγισσα που κρατάει παγωμένο το άλλοτε χαρούμενο και ζωντανό Βασίλειο της Νάρνια, πλέκουν την περιπέτεια των τριών παιδιών. Πρώτη που πιστεύει στην ύπαρξη αυτής της χώρας, είναι η μικρότερη σε ηλικία. Όσο πιο μικρός, τόσο πιο πιστός…Μια προφητεία-υπόσχεση για ένα καλύτερο μέλλον, θέλει τον Άσλαν, ένα λιοντάρι που φέρεται σαν κανονικός άνθρωπος να έρχεται για να απελευθερώσει τη Νάρνια. Με πολλές θυσίες και με τα παιδιά να γίνονται πρωταγωνιστές σε αυτόν τον πόλεμο, βοηθιούνται από όλη την πλάση για να κερδηθεί και πάλι η ελευθερία. Ο ενήλικος που αγαπάει την ιστορία, θα δει πολλές μεταφορές για τους μεγάλους πολέμους που κατέστρεψαν την Ευρώπη κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Προσπάθησε να διαβάσεις τη Νάρνια, θα σε κάνει να κοιτάξεις με τα μάτια του παιδιού, τον πόλεμο, στο τέλος, ο διαρκής πόλεμος μεταξύ καλού και κακού, δικαιώνει πάντα την ελπίδα νίκης για το πρώτο…
Το δαχτυλίδι…στα κατάλληλα δάχτυλα.
Τί να πει κανείς για το αριστούργημα του Τόλκιν; Έχετε ξαναδεί γονείς να περιμένουν πώς και πώς τα επόμενα μέρη της τριλογίας για να πάνε τα παιδιά τους στο σινεμά για να δουν και εκείνοι τα έργα; Ξέρετε πολλά τέτοια βιβλία που να τα αγόρασαν μαζικά τόσοι ενήλικοι; Δεν είναι ο Φρόντο, δεν είναι τα ξωτικά, δεν είναι το Γκόλουμ , η Μόρντορ και οι επικές μάχες. Δεν είναι καν ο μαγικός κόσμος και οι εμπνευσμένες περιγραφές. Είναι τα μηνύματα που καθηλώνουν τον άνθρωπο. Είναι ο τρόπος που οι αλήθειες αυτού του τεράστιου έργου, εισέρχονται όχι στο μυαλό, αλλά στην ψυχή. Η δύναμη, η εξουσία και ο έλεγχος της μοίρας των ανθρώπων, πρέπει να γίνεται από τους «εκλεκτούς». Ποιοί είναι όμως οι εκλεκτοί; Εκείνοι που έχουν ελλιπή γνώση και πληροφόρηση για το τί είναι κακό…Ξέρουν αυθόρμητα, να κάνουν μόνο το καλό.
Τον κόσμο δεν το σώζει το μυαλό, ούτε η δύναμη. Τον κόσμο θα τον σώσει η αγάπη για το καλό της ίδιας της ζωής! Κάθε τέτοιο βιβλίο, κάθε τέτοιο «παραμύθι», σου δίνει κίνητρο να βρεις τους δικούς σου συμβολισμούς. Ο Φρόντο δε νιώθει έτοιμος, αναρωτιέται γιατί να πέσει η ευθύνη σε αυτόν. Αν ήξερε, πιθανόν να μην ήταν ο εκλεκτός. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, μπορεί να κατανοηθεί με το μοναδικό τρόπο του Τόλκιν. Μέσα από τις σελίδες του Τόλκιν, τα αίτια των πολέμων βρίσκονται στην ανθρώπινη ψυχή και στην θέλησή του να επιβάλλει το κακό. Τί και αν εμφανίζεται ανίκητο και έχει πολλούς τρόπους για να επικρατήσει, στο τέλος του λείπουν οι «καλοί» τρόποι και ηττάται. Ευκαιρία να ξαναμπούμε στις σελίδες αυτών των φανταστικών έργων. Και αυτές τις γιορτές, μπορούμε να βρούμε τροφή για τη ψυχή μας παντού…
Φωτό από: ian-luke.com
