Ο νέος χρόνος έρχεται και αφού οι γιορτές που τον συνοδεύουν στο κατώφλι μας τελειώνουν, είναι ώρα να σκεφτούμε τους τρόπους με τους οποίους θα τον κάνουμε συνοδοιπόρο μας. Τί καλύτερο από το να έχουμε να σκεφτούμε όλα αυτά, πάνω σε φράση του μεγάλου Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Το πώς εκμεταλλευόμαστε ένα έτος, έχει να κάνει με το πώς εκμεταλλευόμαστε το χρόνο μας γενικά. Από τις ώρες που διαθέτουμε μέχρι και τους μήνες μας. Πώς θα διαχειριστούμε αυτή τη χρονιά; Πώς θα πάψουμε να λέμε το ”άλλος ένας χρόνος στην πλάτη μας”;
Το δώρο των Ελβετών στον Καποδίστρια.
Είναι γνωστό, πως ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ίδρυσε και το κράτος των Ελβετών, όπως είναι σήμερα. Απεσταλμένος του Τσάρου της Ρωσίας στην Ελβετία, ο Καποδίστριας έδωσε λύση σε ένα τεράστιο πρόβλημα διχόνοιας μεταξύ λαού και αρχόντων της Ελβετίας. Όταν ολοκλήρωσε το έργο του, οι Ελβετοί του χάρισαν ένα ρολόϊ το οποίο είχε χαραγμένη μια φράση “Αυτοί που ξέρουν να μετρούν καλά τον χρόνο, σε αυτόν που ξέρει να τον αξιοποιεί”. Με αυτήν την αφιέρωση, οι Ελβετοί τίμησαν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Τί μπορεί να μας δώσει αυτή η φράση; Μια αφετηρία σκέψεων για το πώς πρέπει να κοιτάμε το χρόνο. Δε χρειάζεται να φοβόμαστε το χρόνο, ούτε να αγχωνόμαστε για το οτι τρέχει γρήγορα, πολύ πιο γρήγορα από μας. Αυτό που πρέπει να μας νοιάζει είναι το πώς τον αξιοποιούμε. Να μην χάνουμε τον χρόνο μας και κάθε στιγμή, να έχουμε κάτι να δώσουμε και να πάρουμε. Να έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε πυκνό χρόνο! Ας είναι έτσι αυτό το έτος.
Όχι λόγια, δράση. Όχι αναβολές, πράξεις.
Αφού είπαμε ότι δεν πρέπει να χάνουμε το χρόνο μας, χρειάζεται να πούμε και τί θεωρείται χάσιμο χρόνου. Όχι, δεν είναι χάσιμο χρόνου μια περίοδος στην οποία έχουμε κάνει ”κοιλιά” στην απόδοσή μας και ξεκουραζόμαστε. Δεν είναι χάσιμο χρόνου, γιατί η ξεκούραση θα μας κάνει να αποδίδουμε όλο και περισσότερο, μόλις συνέλθουμε. Χάσιμο χρόνου είναι το να ασχολούμαστε με οτιδήποτε είναι μάταιο. Μάταιο -για παράδειγμα- είναι το να κάνουμε πολλές σκέψεις χωρίς να κάνουμε πράξεις. Το να λέμε λόγια και να μην υλοποιούμε τίποτε από αυτά. Μεγαλύτερος εχθρός του χρόνου μας, είναι η αδράνεια και η αναβλητικότητα. Αντίθετα, ο φίλος μας και σύμμαχός μας στο πώς διαχειριζόμαστε το χρόνο, είναι η δράση. Οι άνθρωποι που γεμίζουν το χρόνο τους με χρήσιμες για τη ζωή τους πράξεις, βλέπουν πολύ ευχάριστα, τον χρόνο να κυλά υπέρ τους. Δεν τον αφήνουν να φύγει ανεκμετάλλευτος.
Χρόνο για πράξεις, αλλά και για απόλαυση.
Καλή η δράση και ο αγώνας, με οργάνωση του χρόνου μας και τήρηση ενός ευέλικτου προγράμματος, με αρχή, μέση και τέλος. Χωρίς απόλαυση όμως, είμαστε μονοδιάστατοι. Κακά τα ψέματα, το κίνητρό μας για οτιδήποτε, έχει μέσα του την επιδίωξη απόλαυσης. Ο χρόνος φαίνεται να κυλάει γρήγορα και όμορφα, χωρίς να νιώθουμε την ταχύτητά του ως απειλή, όχι μόνο όταν είμαστε δραστήριοι, αλλά και όταν είμαστε σε θέση να απολαύσουμε τους καρπούς των κόπων μας. Ας μην το βλέπουμε απλό και εύκολο. Αρκεί να σκεφτούμε πολλούς ανθρώπους που έχουν καρπούς, αλλά για κάποιον λόγο, δεν τους χαίρονται. Ο χρόνος χωρίς κάποιες στιγμές ξεγνοιασιάς και απόλαυσης, ρέει βασανιστικά. Αυτό δε σημαίνει ότι σε υποχρεώσεις θα είμαστε αναβλητικοί και θα τους γυρνάμε την πλάτη. Οι ώρες όμως που θα αφιερώνουμε σε πράγματα που μάς αρέσουν, να είναι αρκετές και παράλληλα, ας μη νιώθουμε ενοχές όταν απομακρύνουμε πρόσωπα, καταστάσεις και δραστηριότητες που μάς φέρνουν άσχημα συναισθήματα, γιατί και αυτήν τη χρονιά, τη θέλουμε να κυλήσει υπέρ μας!
Φωτό από: Freepik
