Διανύοντας την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, παρατηρείται μια ισχνή κίνηση των ομάδων, απόρροια της οικονομικής κρίσης που μαστίζει (και) το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι περισσότεροι σύλλογοι αποκτούν δανεικούς ποδοσφαιριστές, ενώ η κινητικότητα είναι περιορισμένη. Στην παρούσα φάση, η παρακολούθηση του ελληνικού ποδοσφαίρου βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό, κυρίως λόγω της έλλειψης ανταγωνιστικότητας στις υψηλές θέσεις αλλά και της πολύ περιορισμένης ποιότητας των ποδοσφαιριστών.
Μοιραία, το ποδόσφαιρο ζει από τις αναμνήσεις για τους φιλάθλους των περισσότερων ομάδων και έτσι αποφάσισα να σας θυμίσω 3 ποδοσφαιριστές που άφησαν εποχή στα ελληνικά γήπεδα, πηγαίνοντας στις ομάδες τους κατά την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Τρεις ποδοσφαιριστές που διακρίθηκαν τόσο για το ήθος τους, όσο και για την απαράμιλλη ποδοσφαιρική τους κλάση. Όλοι τους ήταν ξένοι, άλλα στην πορεία έγιναν Έλληνες.
ΣΙΝΙΣΑ ΓΚΟΓΚΙΤΣ
Απέκτησε κατευθείαν το προσωνύμιο «παππούς». Αιτία, η περασμένη ποδοσφαιρικά ηλικία στην οποία μετεγγράφηκε στον Ολυμπιακό. Όντας 34, είχε πραγματοποιήσει μεγάλη καριέρα στο κυπριακό ποδόσφαιρο αγωνιζόμενος σε ΑΠΟΕΛ και Ανόρθωση Αμμοχώστου. Σκόραρε κατά ρυπάς και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς εισηγήθηκε τον Γενάρη του 1997 την απόκτησή του θεωρώντας πως θα προσφέρει πολύ λόγω της εμπειρίας του.
Κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1998, και υπήρξε πρωταγωνιστής την σαιζόν 1998-1999 στην καλύτερη ομάδα που έχει παρατάξει ο Ολυμπιακός την τελευταία 20ετία. Η «σπεσιαλιτέ» του ήταν οι αγώνες του Τσάμπιονς Λίγκ στις οποίες ο «Γκόγκα» μάγευε τους ποδοσφαιρόφιλους και κοίμιζε τους αντιπάλους του. Η ποιότητα αρθογράφων και αναγνωστών του www.tsemperlidou.gr, δεν μου επιτρέπει να αναπαράγω το σύνθημα που εφηύραν οι οπαδοί του ΟΣΦΠ αναγνωρίζοντας την κλάση του Σέρβου επιθετικού, ωστόσο θα αναφέρω πως περιείχε ευρηματικότητα και… απαγορευμένες ουσίες. Έπαιξε 82 παιχνίδια με τον Ολυμπιακό σκοράροντας 13 φορές με κάθε πιθανό τρόπο.
ΤΟΝΙ ΣΑΒΕΦΣΚΙ
Οι φίλοι της ΑΕΚ πίνουν νερό στο όνομα του Σκοπιανού άσσου που τίμησε όσο πολύ λίγοι την φανέλα με τον Δικέφαλο. Δώδεκα χρόνια παρουσίας στην ομάδα είναι πάρα πολλά και καταγράφουν τον Σαβέφσκι ως τον μακροβιότερο αλλοδαπό ποδοσφαιριστή που έπαιξε για την ΑΕΚ. Έχει αγωνιστεί με σπασμένη μύτη, βγαλμένο ώμο, ραγισμένα πλευρά, ματωμένο πρόσωπο και το γεγονός αυτό έκανε τον ποδοσφαιριστή αξιαγάπητο στις τάξεις των φίλων της ομάδας.
Έχει σκοράρει το πρώτο γκολ ελληνικής ομάδας στο Τσάμπιονς Λίγκ κόντρα στον μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης Άγιαξ και κύριο χαρακτηριστικό του ήταν πως δεν πανηγύριζε σχεδόν ποτέ τα γκολ του.
Αρνήθηκε πεισματικά να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού λέγοντας πως είναι πιστός στρατιώτης της ομάδας αδιαφορώντας για τους τίτλους. Το έκανε μόνον στο τελευταίο ματς του Στέλιου Μανωλά ο οποίος το πέρασε στο χέρι του. Κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 2 Σουπερ Καπ, 1 Λίγκ Καπ, συμμετείχε στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά κυρίως κατέκτησε το σεβασμό φίλων και ποδοσφαιρικών αντιπάλων. Έπαιξε 358 φορές με τα χρώματα της ΑΕΚ.
ΚΡΙΣΤΟΦ ΒΑΖΕΧΑ
Τα λόγια είναι περιττά για να περιγραφεί το ποδοσφαιρικό μεγαλείο του ποδοσφαιριστή-συνώνυμο του γκολ. Του ανθρώπου που κατάφερε να πλησιάσει όσο κανείς άλλος τον Θωμά Μαύρο στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ στην Ελλάδα. Ο Παναθηναϊκός είναι το σπίτι του όπως δήλωνε ανέκαθεν και η ομάδα του χρωστά πολλά για τις μεγαλειώδεις ευρωπαϊκές πορείες αλλά και τις κατακτήσεις των πρωταθλημάτων.
Ποδοσφαιριστής με σπάνια έφεση στο σκοράρισμα με κάθε δυνατό τρόπο, απίθανη αντίληψη της φάσης και της θέσης και κυρίως «παρών» στις μεγάλες συναντήσεις. Ήρθε με μουστάκι το οποίο στην πορεία έκοψε και αν και ντροπαλός έγινε ιδιαιτέρως αγαπητός σε όλους τους Έλληνες ποδοσφαιρόφιλους. Δεν προκάλεσε ποτέ με την συμπεριφορά του και σκόραρε 244 φορές για λογαριασμό των πράσινων σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Φωτό από: www.google.gr
