Είναι μια κρύα Κυριακή, πολύ νωρίς το πρωί, κάθομαι και χαζεύω τη θάλασσα, κάπου στη Νότια Εύβοια. Είμαι εγώ, μια αχνιστή κούπα καφέ και η απόλυτη ησυχία. Μονάχα κάποια φύλλα σαλεύουν και το κουδουνάκι του γάτου μου ακούγεται κοντά ειδοποιώντας με ότι μάλλον πεινάει.
Ζούμε σε μια εποχή που η σιωπή είναι σπάνιο αγαθό. Για ένα καφέ πάμε και αναγκαστικά μας σερβίρουν και ένα απροσδιόριστο μουσικό πολτό, ανοίγουμε την τηλεόραση για λίγη συντροφιά και ταλαιπωρούμε τα αυτιά μας με απίστευτες αρλούμπες και κακή μουσική, στην παραλία το μπαρ αισθάνεται την υποχρέωση ότι πρέπει να μας ανεβάσει.
Δεν ξέρω αν έχω γίνει γέρο-παράξενος αλλά αυτό τις πιο πολλές φορές με κουράζει και με αποδιοργανώνει. Όλο αυτό μοιάζει σαν ένας συνεχής βόμβος μέσα στο κεφάλι μου που το συνειδητοποιώ μοναχά όταν το συγκρίνω με την σιωπή.
Δεν τη γλύτωσα και σηκώθηκα να βάλω φαγητό στη Μήτση τη γάτα μας γιατί η επιμονή της όταν θέλει κάτι είναι παροιμιώδης…….
Βάζω στο CD το Touts de la matins du monde / όλα τα πρωινά του κόσμου. Το έχω ακούσει πάμπολλες φορές όλες τις ώρες της ημέρας και πάντα δρα καταλυτικά είτε στο να με προετοιμάσει για την μέρα που ξεκινάει είτε να με αποφορτίσει το βράδυ από την ένταση.
Είναι μια συλλογή από κομμάτια διάφορων συνθετών προκλασικής μουσικής όπως οι Jean Baptiste Lully, Francois Couperin, Marin Marais και αποτελεί το soundtrack της ομώνυμης ταινίας. Απλά εξαιρετικό, όπως η ταινία με τον Depardieu.
Μην φοβάστε την κλασική μουσική. Υπάρχει ένας τεράστιος όγκος επιλογών που συναισθηματικά μπορεί να μας αγγίξει χωρίς στην πραγματικότητα να χρειάζεται κανενός είδους ειδική παιδεία παρά μονάχα η επιλογή μας. Μύθος αυτά που ακούτε για δύσκολη μουσική. Η μόνη αλήθεια είναι η δυσκολία να ξεπεράσουμε τις συνήθειές μας και τα “νομίζω” μας.
Η μουσική είναι συναίσθημα και δεν έχει όρια. Ο καθένας ευχαριστιέται αυτό που του αρέσει και αυτό που του ταιριάζει μια συγκεκριμένη στιγμή.
Το να δίνουμε όμως την ευκαιρία στον εαυτό μας να ακούει μουσική από πολλές πηγές μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε, και να εξερευνούμε και όχι να μένουμε στατικά προσηλωμένοι σε αυτά που ξέρουμε και σε αυτά που μας σερβίρουν.
Λέω να ξεκινήσω καμιά δουλειά στον κήπο, αλλά, τελικά, αποφασίζω να συνεχίσω με ένα δεύτερο καφέ και τις χιλιοπαιγμένες 4 Εποχές του Vivaldi αλλά σε μία εξαιρετική ηχογράφηση της βιολονίστριας Janine Jansen με μικρή ορχήστρα.
Θα σας δώσω μια μικρή συμβουλή. Κάντε δώρο στον εαυτό σας ένα αξιοπρεπές στερεοφωνικό. Με πολύ πιο κάτω από € 1.000, θα εκπλαγείτε πόσο διαφορετικά προς το καλύτερο θα ακούτε τη μουσική σας φτάνει να μην το ταΐζετε με MP3 εγγραφές γιατί garbage in/ garbage out που λένε και οι φίλοι μας οι καποτήδες.
Το κουδουνάκι της Μήτσης (η Μήτση – της Μήτσης, έτσι κλίνεται) ξανακούγεται σηματοδοτώντας τη λήξη του γεύματος και την απαίτησή της για την άμεση απελευθέρωσή της από τα δεσμά του σπιτιού.
Η κόρη μου έχει ξυπνήσει, αλλάζει το CD χωρίς να με ρωτήσει – αυτό έλειπε – και βάζει τους Coldplay. Το Fix you ακούγεται δυνατά και μου αρέσει αυτή η αλλαγή. Μου αρέσει επίσης που και αυτή την ψάχνει με την μουσική, με ρωτάει, διαφωνεί, ακούει τα παλιά. Μαθαίνω πολλά. Έγιναν πασίγνωστοι με το In a vida loca και το This sex on fire αλλά φροντίστε να ακούσετε τα άλμπουμ τους που είναι εξαιρετικά.
Ώρα να ασχοληθώ με τον κήπο. Πίνω την τελευταία γουλιά καφέ και πάω. Η Μήτση μπλέκει μες τα πόδια μου κάνοντάς μου παρέα. Το βράδυ ήμουν πιασμένος – πάλι – όπως λέει και η γυναίκα μου.
Άραξα στον καναπέ και άκουσα Sigur Ros το διπλό Hvarf και Heim με κάτι απίστευτους τίτλους γλωσσοδέτες στα Ισλανδικά αλλά και μια μαγευτική μουσική που ξεκινάει από την αρχή του κόσμου και σε πάει αλλού. Την άλλη φορά θα πούμε πιο πολλά για μουσική.
ΥΓ: στο Youtube υπάρχουν όλα ή σχεδόν όλα. Για χαθείτε λίγο και αναζητήστε αυτά που σας αρέσουν. Μπορείτε και να κατεβάστε ότι θέλετε, μουσική και βίντεο, κλπ. Κάποια άλλη φορά θα σας πω πώς. Αν βιάζεστε ζητήστε βοήθεια από ειδικούς κάτω των 17, που και τα ξέρουν όλα και με λίγη ευγένεια θα σας κάνουν τη χάρη χωρίς πολύ κριτική έστω κι αν σας αντιμετωπίσουν σαν εξωγήινους.
Καλημέρα και καλά ακούσματα.
