«Απέτυχα; Δεν έχω αποτύχει ποτέ μέχρι σήμερα στη ζωή μου. Απλώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ξέρω εικοσιπέντε τρόπους για να μη φτιάξω μία μπαταρία.» Αυτή είναι η απόλυτη, ρεαλιστική και δημιουργική απάντηση που έδωσε ο Τόμας Έντισον στο δημοσιογράφο που επιτιμητικά τον ρώτησε πώς νιώθει που έχει ήδη αποτύχει εικοσιπέντε φορές στο μεγαλεπήβολο σχέδιό του να εφεύρει μία μπαταρία.
Αυτός είναι ακριβώς ο ίδιος άνθρωπος που αργότερα εφηύρε το μικρόφωνο, τo φωνόγραφο και τον ηλεκτρικό λαμπτήρα. Δημιούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που τροφοδότησε με ηλεκτρισμό τη Νέα Υόρκη και εξελίχθηκε στη γνωστή γιγαντιαία εταιρία General Electric. Η ανακάλυψή του για την εκπομπή ηλεκτρονίων από πυρακτωμένα μέταλλα, το «φαινόμενο Edison», απετέλεσε προϋπόθεση για την κατασκευή της ηλεκτρονικής λυχνίας και την απαρχή της ηλεκτρονικής τεχνολογίας.
Όταν πέθανε ο Έντισον σε ηλικία 84 ετών, είχε αποκτήσει περισσότερα από 1000 διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ανάμεσά τους ένα για μία μέθοδο διαχωρισμού μεταλλευμάτων και ένα για την επεξεργασία και χύτευση του μπετόν, το οποίο απετέλεσε τη βάση για την κατασκευή προκατασκευασμένων οικιών.
Όλα αυτά συνέβησαν γιατί ο Έντισον ήξερε και αξιοποιούσε για την πρόοδο και την εξέλιξή του μια μεγάλη αλήθεια. Ο άνθρωπος είναι προγραμματισμένος από τη φύση του να πετυχαίνει και ο σπουδαίος εφευρέτης είχε σκίσει από το λεξικό του τη σελίδα με το λήμμα «αποτυχία».
Ας αναλογιστούμε για λίγο πώς μας έχει προγραμματίσει η φύση, επιστρέφοντας και εξετάζοντας τη συμπεριφορά μας και τα επιτεύγματά μας στη βρεφική ηλικία. Εκεί όπου η φύση μάς προγραμμάτισε τέλεια για να μάθουμε πώς να περπατάμε. Μέχρι να το πετύχουμε αυτό περάσαμε από διάφορα στάδια. Στην αρχή μπορούσαμε μόνο να ξαπλώσουμε, μετά η φύση μάς έδωσε σε πολύ σύντομο χρόνο διαδοχικές εντολές: «Κάθισε, μπουσούλησε, σήκω, ισορρόπησε στα δύο σου πόδια και περπάτησε». Κι εμείς υπακούσαμε.
Τις πρώτες φορές που επιχειρήσαμε να περπατήσουμε, πέσαμε κάτω και επιστρέψαμε στην κίνηση με τα τέσσερα άκρα. Όμως, δεν ήμασταν ικανοποιημένοι, μετρήσαμε τις δυνάμεις μας, αγνοήσαμε το φόβο της πτώσης και σηκωθήκαμε ξανά. Και τελικά η φύση μας κέρδισε και περπατήσαμε. Γιατί έτσι είμαστε προγραμματισμένοι.
Ο Dr. Wayne W. Dyer έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για το πώς να αντιμετωπίζουμε την αποτυχία. Να συμφωνήσουμε όλοι ότι δεν υπάρχει. Η αποτυχία είναι μια κρίση, μια εκτίμηση που κάνουν οι άνθρωποι για μία συγκεκριμένη ενέργεια. Αντί όμως για αυτή την κρίση, μπορούμε να κάνουμε μια ισχυρή παραδοχή: Δεν μπορούμε να αποτύχουμε, μπορούμε μόνο να παράγουμε αποτελέσματα. Και το σπουδαίο για την εξέλιξή μας είναι να αξιολογήσουμε και να αξιοποιήσουμε αυτά τα αποτελέσματα για να προοδεύσουμε και να πετύχουμε.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, μπορούμε να αντιμετωπίζουμε με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, να αρπάζουμε και να πετυχαίνουμε σε όλες τις μικρές ή μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζονται στη ζωή μας. Γιατί τελικά, το μόνο που μπορεί να μας εμποδίσει για να δοκιμάσουμε είναι ο φόβος της αποτυχίας και ο ενδοιασμός της αλλαγής. Αν όμως το καλοσκεφτείτε, θα συμφωνήσετε ότι όλες οι επιτυχίες σας είχαν ως προϋπόθεση μια αλλαγή.
Ας αρνηθούμε να χρησιμοποιούμε τον όρο «αποτυχία». Αν τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχαμε σχεδιάσει, απλώς παραγάγαμε ένα αποτέλεσμα, που μας έκανε πιο σοφούς, πιο δυνατούς και πιο έμπειρους για να πετύχουμε σύντομα στον ίδιο ή σε κάποιο άλλο στόχο μας. Έτσι, η ζωή έχει μόνο εμπειρίες και επιτυχίες. Ας την απολαύσουμε!
