Ένα από τα συναισθήματα που φέρνουν την ψυχή μας σε μεγαλείο, είναι η συγχώρεση. Ίσως είναι η πιο δύσκολη δοκιμασία της ψυχής μας. Πολύ σπάνια και πολύ δύσκολα συγχωρούμε. Όσο πιο μεγάλο κακό έχουμε πάθει, τόσο πιο δύσκολη και η απόφασή μας να συγχωρήσουμε εκείνον που μας το προξένησε. Το φορτίο που έχουμε να κουβαλήσουμε για να φτάσουμε στο μεγαλείο της κατάκτησης της συγχώρεσης, γίνεται ακόμη πιο βαρύ, όταν υπεραπλουστεύουμε τη συγχώρεση και προτρέπουμε τον καθένα «Συγχώρεσέ την/τον!». Δεν είναι εύκολο. Για να γίνει, περνά από στάδια! Έτσι αποκαλύπτεται και η ίδια η δύναμη της συγχώρεσης.
Παίρνει χρόνο.
Αν θέλουμε να πορευόμαστε με ακέραια και συνειδητά συναισθήματα, τότε δεν έχουμε παρά να αποδεχτούμε πως δεν είναι εύκολο να νιώσουμε τα πιο ισχυρά συναισθήματα. Όπως είναι δύσκολο να αγαπήσουμε, να κάνουμε φίλους, να νιώσουμε κοντά με συντρόφους, έτσι είναι δύσκολο και να συγχωρήσουμε. Ας υποθέσουμε πως κάποιος κοντινός μας άνθρωπος μας έβλαψε και μάλιστα, συνειδητά. Εκείνη τη στιγμή, νιώθουμε προδομένοι, νιώθουμε απογοητευμένοι και βέβαια, ο θυμός και η οργή μας έχουν κυριεύσει. Πόσο εύκολο είναι όταν έχουμε μέσα μας όλα αυτά τα -δικαιολογημένα- συναισθήματα να γυρίσουμε ξαφνικά και να πούμε «Ας συγχωρέσω»; Καθόλου εύκολο. Ο χρόνος είναι «γιατρός» και έτσι χρειάζεται μια σεβαστή περίοδος συναισθηματικής αποφόρτισης για να αρχίσουμε να «δουλεύουμε» μέσα μας την συγχώρεση.
Συγχωρούμε για την ψυχική μας υγεία.
Όταν συγχωρούμε, αποδεικνύουμε πως είμαστε τα «αφεντικά» του εαυτού μας. Κανένα πάθος για κανέναν άλλον άνθρωπο, κανένα μίσος, δεν μπορούν να μας κυριεύσουν. Έρευνες που έχουν γίνει πρόσφατα στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, έχουν δείξει πως οι άνθρωποι που μπορούν να συγχωρέσουν, έχουν την τάση να νιώθουν πολύ πιο χαρούμενοι και να διατηρούν αισιόδοξη στάση στη ζωή τους. Νιώθουν μεγαλύτερη και πιο συνειδητή ευεξία, όπως και άλλα θετικά συναισθήματα. Αντίθετα, οι άνθρωποι που δεν συγχωρούν, δεν «ελευθερώνονται» από τα βάρη της πικρίας (πολλές φορές τέτοια τοξικά συναισθήματα επιζητούν εκδίκηση) και έτσι οδηγούνται στο να αποκτήσουν εχθρότητα. Το πιο σημαντικό όμως, – δείχνει η έρευνα – είναι ότι η έλλειψη της δύναμης της συγχώρεσης μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη. Πέραν από αυτά, η συγχώρεση μάς αυξάνει τη διάθεση του να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Στη συγχώρεση σκεφτόμαστε όχι μόνο στο να δικαιολογήσουμε κάποιον που μας έκανε κακό, αλλά και ότι και εμείς στο παρελθόν, μπορεί να είχαμε κάνει κακό σε κάποιον άλλον άνθρωπο. Η δύναμη της συγχώρεσης μπορεί να μάς οδηγήσει στην αυτογνωσία και στην βαθύτερη γνώση της ανθρώπινης ψυχής και του ανθρώπινου μυαλού!
Τα στάδια για να φτάσουμε στη συγχώρεση.
Κάποιος μπορεί να περάσει πιο αργά τα στάδια, κάποιος άλλος πιο γρήγορα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δε γίνεται να ελαφρύνει η ψυχή μας από τη μία μέρα στην άλλη. Αυτό σημαίνει ότι: Πρώτον, δεν πρέπει να πιέζουμε τον εαυτό μας γιατί τα αποτελέσματα θα είναι αντίθετα από αυτά που θέλουμε. Η πίεση θα μας οδηγήσει στο να αντιπαθήσουμε εκείνον που μας έβλαψε. Το ίδιο συμβαίνει και για την πίεση που έρχεται από φίλους μας, στο να συγχωρήσουμε κάποιον άνθρωπο. Δεύτερον, καλό είναι να αφήσουμε όλα μας τα συναισθήματα να κάνουν τον κύκλο τους. Στην αρχή θα αφήσουμε να κάνει τον κύκλο της η στεναχώρια, μετά η αίσθηση προδοσίας ή απογοήτευσης, μετά ο κύκλος του θυμού. Σιγά-σιγά, με τις κατάλληλες σκέψεις, μπορούμε να δούμε ότι έχουμε στο παρελθόν και εμείς τα δικά μας λάθη και πως ούτε εμείς είμαστε τέλειοι εμείς, δεν είναι και οι άλλοι τέλειοι. Πάνω από όλα όμως, η συγχώρεση θέλει αληθινή θέληση! Θέληση να πετάξουμε από πάνω μας τα τοξικά βάρη!
Φωτό από: Eventbrite
