*Ταινία με τον Paul Newman και την Joanne Woodward βασισμένη σε βιβλίο.
Φέτος ήταν πραγματικά ένα μακρύ ζεστό καλοκαίρι.
Τα καλοκαίρια συνήθως μουσικολογικά ληθαργώ…Δεν με πολυνοιάζει να ψάχνω και να ανακαλύπτω.
Ακούω και σκέφτομαι παλιά, γνώριμα τραγούδια και μουσικές και εμπεδώνω θέλοντας και μη τις επιτυχίες της χρονιάς.
Στα μπαράκια, στις παραλίες, χωρίς εκπλήξεις, η συνηθισμένη, ντε και καλά, ανεβαστική μουσική και σπάνια κάτι καλό.
Σε συναυλίες δεν πήγα και μετάνιωσα που δεν είδα τον Morrissey http://www.youtube.com/watch?v=KKoS5X4SMrY και τους Kasabian http://www.youtube.com/watch?v=pBsQVP-Olmw.
Περίμενα και εγώ φέτος, ίσως, μια κάποια γενική καλλιτεχνική ανάταση, γιατί έτσι μας έλεγαν οι εναπομείναντες διανοούμενοι αυτού του τόπου, ότι οι δυσκολίες θα φέρουν την αναγέννηση, αλλά, φευ, λίγα πράγματα…
Εκτιμώ οτι έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας για καλύτερες μέρες.
Και καλά όσον αφορά άλλες μορφές τέχνης όπως το βιβλίο, ο κινηματογράφος, το θέατρο, η ζωγραφική, εκεί έχεις την εναλλακτική να διαβάσεις, να δεις κάτι πιο παλιό, χωρίς ο χρόνος να το έχει φθείρει σημαντικά ή ίσως και καθόλου…Στην μουσική, όμως, θέλεις και ζητάς το καινούργιο. Ακούμε τόση πολλή μουσική από παντού που γρήγορα αναζητάμε νέα και φρέσκα ακούσματα.
Φέτος ένοιωσα μια νοσταλγία και μια επιθυμία να ακούω παλιά και λιγότερο παλιά Ελληνικά τραγούδια. Κοντά στη θάλασσα, με τον ήλιο να σε χτυπάει αλύπητα, την μυρωδιά από τα σκίνα και τα τζιτζίκια να σηκώνουν τον κόσμο, αυτή η μουσική έρχεται και δένει αρμονικά, συμπληρώνοντας τις αισθήσεις.
Χωρίς συστηματικά ακούσματα ένοιωθα μεγάλη ικανοποίηση όταν, είτε από το ράδιο, είτε σε κάποιο ταβερνάκι, ακουγόταν κάποιο τραγούδι του Μαρκόπουλου, του Χατζηδάκη, του Ξαρχάκου και αρκετών άλλων.
Ήταν μια πραγματικά εξαιρετικά καλή χρονική συγκυρία τόσο μεγάλοι μουσικοί να συμπέσουν με μεγάλους ποιητές, στιχουργούς και ερμηνευτές. Μια σύγκριση με το σήμερα δυστυχώς σε τρομάζε
Σε κάποιες συζητήσεις με την μεγάλη παρέα της παραλίας, με χαρά, άκουσα αρκετά νέα παιδιά να λένε το ίδιο. Δεν εννοούσαν βέβαια τους ίδιους ακριβώς, με τους οποίους και λογικά δεν έχουν μεγάλη εξοικείωση, αλλά μου ανάφεραν τον Αγγελάκα, τα Ξύλινα Σπαθιά, τους Κατσιμιχαίους, κλασσικά τους Πύξ Λάξ, τον Παπάζογλου, τη Μόνικα και άλλους.
‘Εχω την αίσθηση ότι όλη αυτή η αναμπουμπούλα του τόπου έχει διεγείρει ένα κομμάτι της νεολαίας που ψάχνεται πιο πολύ και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Ίσως εκεί έξω ανδρώνεται μια νέα γενιά πολύ καλύτερη.
Παρέα με την μουσική, το διάβασμα απέσπασε μεγάλο κομμάτι του καλοκαιρινού μου χρόνου και μπαίνω στον πειρασμό να σας προτείνω κάποια από τα βιβλία που χάρηκα.
Απόλαυσα πραγματικά το: «Ταξίδια με τον Tσάρλυ – αναζητώντας την Αμερική», του John Steinbeck σε εξαιρετική μετάφραση της Σώτης Τριανταφύλλου και ξαναδιαβάζω το «Δέρμα», του Curzio Malaparte, απλά αριστούργημα.
Κάτω από την ομπρέλα και τα αλμυρίκια, ο Joe Nesbo με τα αστυνομικά του μυθιστορήματα με συντρόφευσαν, κρατώντας μου για αρκετές ώρες αμείωτο το ενδιαφέρον.
Ηχητικά τώρα το καλοκαιρινό μου κόλλημα είναι το «Give it a whirl», του Sivert Hoyem, http://www.youtube.com/watch?v=gkCLBJEUF5Q.
Ακούγεται δυνατά και έχει έναν σχεδόν υπνωτικό κυκλικό επαναλαμβανόμενο μοτίβο που δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ. Το κάνεις μόλις κάποιος σου βάλει τις φωνές. Έλεος πια όχι πάλι αυτό το κομμάτι.
Επίσης το «We are young», των FUN. Έχει μια ξεσηκωτική δύναμη και ένα ενδιαφέρον videoclip, http://www.youtube.com/watch?v=Sv6dMFF_yts.
Μας συντρόφεψαν, επίσης, έτσι χωρίς σειρά και προτεραιότητα.
Ο Μ.Χατζηδάκης με την Νανά Μούσχουρη, στο «Πέλαγος» http://www.youtube.com/watch?v=2Lp6f_T1z_o.
Η Βίκυ Μοσχολιού, στο «Πέρα από τη θάλασσα», του Μαρκόπουλου www.youtube.com/watch?v=IOIqjlsRiTc.
Τα Ξύλινα Σπαθιά http://www.youtube.com/watch?v=eqUIGqD_fJk&feature=fvst.
Ο Γιάννης Αγγελάκας http://www.youtube.com/watch?v=bS-l3DTIGAI.
Οι Πυξ Λαξ σε στίχους της Μάρως Βαμβουνάκη http://www.youtube.com/watch?v=Mn97O73CnXo&feature=related.
Οι Κατσιμίχα http://www.youtube.com/watch?v=Xne56w40X0g.
Ο, δυστυχώς πολύ πρόωρα φευγάτος, Νίκος Παπάζογλου http://www.youtube.com/watch?v=SVZFD4LwQSM.
Και, τέλος, απολαύστε το «Δίχτυ», του Ξαρχάκου με την Μόνικα και το Μαραβέγια http://www.youtube.com/watch?v=3q-iJy5XRqI&playnext=1&list=PL897CB41125943B89&feature=results_video.
Καλά ακούσματα.
