Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που θα έλεγα τον νεότερο εαυτό μου, αν είχα την ευκαιρία. Αν διατηρείς σε καλή κατάσταση το σώμα σου, αποδίδεις στη ζωή, στις σχέσεις σου, στη δουλειά σου. Μπορείς να το χρησιμοποιείς χωρίς να το κακομεταχειρίζεσαι.
Το φαγητό δεν σου φέρνει ευτυχία, ούτε αντικαθιστά το κενό μέσα σου. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Los Angeles έχουν ανακαλύψει το 2007, ότι η σιγουρότερη πρόβλεψη για να κερδίσεις κιλά είναι να έχεις στα προηγούμενα χρόνια χάσει κιλά από δίαιτα. Από αυτούς που παρακολουθήθηκαν, το 83% ξανακέρδισε όχι μόνο τα κιλά του αλλά και παραπάνω από όσα έχασε μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια μετά τη δίαιτα.
Αν όταν ήμουν μικρή κάποιος στο περιβάλλον μου, μου έδινε το παράδειγμα και μου εξηγούσε τη σημασία και τους κανόνες του φαγητού, ίσως να μην το χρησιμοποιούσα για ψυχολογικούς λόγους. Γιατί ωραία είναι να ξέρεις τι να μην κάνεις αλλά σημαντικότερο είναι να ξέρεις ΠΩΣ να τρως σωστά.
Οι κανόνες του να τρώμε για να φάμε σωστά και όχι για να αναπληρώσουμε κάποιο κενό (ασφάλειας, ενδιαφέροντος, αγάπης, αυτοπεποίθησης, αποφασιστικότητας) ή για να αποφεύγουμε δυσάρεστα συναισθήματα είναι πιστεύω οι παρακάτω και μακάρι να τους ήξερα από μικρή.
1. Τρώγε μόνο όταν πεινάς. Όχι όταν αρχίζει μια λιγούρα, αλλά όταν νιώσεις ότι πείνασες και θέλεις να φας. Το σώμα μας έχει τους μηχανισμούς του για να μας προειδοποιεί.
2. Αφοσιώσου στο φαγητό σου. Μην τρως αφηρημένα ενώ ταυτόχρονα κάνεις και κάτι άλλο, ας πούμε γράφεις, διαβάζεις, βλέπεις τηλεόραση, και ό,τι άλλο σε αποπροσανατολίζει από τις μπουκιές σου. Συγκεντρώσου στη κάθε σου μπουκιά.
3. Μάσησε καλά. Αργά και συνειδητά. Διευκολύνεις το στομάχι σου όταν καταπίνεις φαγητό επεξεργασμένο προσεκτικά από τα δόντια και το σάλιο σου.
4. Μόλις νιώσεις ότι χόρτασες, παράτα τα μαχαιροπίρουνα κάτω. Το μυαλό, για να πάρει το ερέθισμα από το στομάχι ότι είναι χορτάτο, χρειάζεται 10 λεπτά. Μην περιμένεις να σκάσεις για να αφήσεις κάτω το πιρούνι.
5. Μην τρως μετά τις 9 και οπωσδήποτε με τίποτα μετά τις 10.
Αυτοί οι κανόνες είναι καθαρά φυσικοί και καθαρά πρακτικοί και δεν έχουν συναισθηματικές συναρτήσεις. Πεινάμε και γι’ αυτό θα φάμε.
Τρώμε όταν χρειάζεται για να προσφέρουμε ενέργεια στο σώμα μας. Το να τρώμε ασυναίσθητα ή ανεξέλεγκτα αποφεύγοντας ή αντιστεκόμενοι σε παλιές πληγές, ψυχικό κενό ή δυσάρεστα συναισθήματα, μας κάνει να νιώθουμε άσχημα μέσα στο ίδιο μας το σώμα. Και μετά, έχουμε και τύψεις.
Φράσεις του τύπου «θέλω κάτι αλμυρό τώρα», «α, δεν γίνεται, θα φάω ένα γλυκό», «μια πίτσα είναι ό,τι μου χρειάζεται τώρα» και «να είχαμε και κανένα ξηρό καρπό» είναι περισσότερο συναισθηματικές (ανία, άγχος, θλίψη, απογοήτευση) παρά έχουν τη φυσική αιτία της πείνας.
Μόνο η καλοσύνη μας και η αποδοχή του σώματός μας, η αγάπη στον εαυτό μας είναι η υγιής στάση του μυαλού μας. Το σώμα μας είναι το μικρό κομμάτι του σύμπαντος που μας έχει εμπιστευθεί.
Οι δίαιτες είναι η εξωτερίκευση της πεποίθησής μας ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας για να αξίζουμε την ύπαρξή μας.
Ανάπτυξη του άρθρου μου που είχε δημοσιευθεί συνοπτικά στις 14/01/2012. 60+1 πράγματα που θα έλεγα στο νεότερο εαυτό μου
