Το πριν και το μετά γίνεις γονιός, είναι από τις πιο κλασικές περιπτώσεις του πόσο απέχει η θεωρία από την πράξη. Ενώ πίστευα ακράδαντα όσα έλεγα και διαλαλούσα πριν κάνω παιδιά, τόσο δύσκολο ήταν να τα εφαρμόσω όταν τελικά απέκτησα παιδιά.
-
Τα παιδιά μου θα με σέβονται. Συνειδητοποίησα έμπρακτα ότι ο σεβασμός κερδίζεται και δεν μπορεί να απαιτείται ή να εκβιάζεται. Για να με σέβονται τα παιδιά μου προσπαθώ να λέω αλήθειες, να είμαι πιστή στις υποσχέσεις μου, να τηρώ και με πράξεις όσα λέω με λόγια. Υπάρχουν σίγουρα φορές που τα πράγματα ξεφεύγουν λίγο αλλά μια σχέση αλληλοσεβασμού ιδίως με τα παιδιά σου θέλει χρόνο.
-
Η πειθαρχεία δεν είναι και τόσο δύσκολη. Αυτό και αν ήταν αστείο! Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από το να πειθαρχήσεις ένα δίχρονο ζωηρό, περίεργο για τα πάντα αγόρι. Χρειάζεται να παλέψεις για αυτό, να δώσεις μάχες, να τηρήσεις κανόνες και όρια. Πολλές φορές είσαι τόσο κουρασμένος ή νευριασμένος που δεν μπορείς να τηρήσεις τίποτα από τα πρέπει και τους κανόνες. Και εκεί ίσως χάνεις την μάχη, όχι όμως και τον πόλεμο.
-
Δεν θα κυνηγάω τα παιδιά μου για να φάνε. Ή θα τρώνε το φαγητό της ημέρας ή τίποτα. Παρόλο που προσπαθώ να το τηρήσω, υπάρχουν φορές που αθετώ και αυτήν την υπόσχεση. Όταν δεν έχει φάει τίποτα άλλο όλη μέρα, θα γίνω αυστηρή μαμά που απειλεί με το κουτάλι πάνω από το κεφάλι του, που δωροδοκεί, που τάζει. Το μετανιώνω αμέσως. Ή αν δεν θέλει τις φακές, μπορεί και να φτιάξω καμιά πατάτα ή να του δώσω ελιές με ντοματίνια που τρελαίνεται!!
-
Δεν θα αφήνω σε καμία περίπτωση το παιδί μου μπροστά στην τηλεόραση! Κι όμως νομίζω ότι δεν υπάρχει μητέρα, ιδίως εργαζόμενη μητέρα που δεν έχει χρησιμοποιήσει την τηλεόραση – μπέιμπι σίτερ! Αν και υπάρχει, της βγάζω το καπέλο. Έρχεται κάποια στιγμή που απλά θέλεις να πας στην τουαλέτα χωρίς να σέρνεις ένα δίχρονο μαζί σου από το χέρι, που θέλεις να απλώσεις τα ρούχα, να βάψεις τα νύχια, να τσεκάρεις το φαγητό στο φούρνο. Μια στιγμή που πρέπει να στείλεις ένα mail ή να ξεφυλλίσεις ένα περιοδικό.
-
Δείξε μου ένα παιδί και την συμπεριφορά του για να σου πω για τους γονείς του! Πόσο δεν ισχύει αυτό! Τα παιδιά μας έχουν τη δική τους προσωπικότητα και τα δικά τους χαρακτηριστικά, ελαττώματα ή προτερήματα που δεν επηρεάζονται από τα δικά μας πιστεύω ή την διαπαιδαγώγησή τους. Όσο και αν τα επηρεάζουμε, συνεχίζουν να είναι ξεχωριστές προσωπικότητες, αυτόνομα όντα. Έτσι, μπορεί να έχουμε δώσει τα καλύτερα παραδείγματα και όμως κάπου να ξέφυγαν λίγο ή να έχουμε κάνει λάθη και να μην τα έχουμε επηρεάσει.
Φωτό από: communikidsllc.com, blog.novakdjokovicfoundation.org
