Πόσες φορές δεν θα θέλατε να είχατε τη μηχανή του χρόνου ή το τηλεκοντρόλ από την ταινία με τον Άνταμ Σάντλερ και να κάνετε rewind τη σκηνή που λέτε κάτι άσχημο ή ξεσπάτε στα παιδιά σας; Το πληγωμένο βλέμμα, τα χείλη που σουφρώνουν, το τρεμάμενο πιγούνι σας κάνουν να νιώθετε τόσο άσχημα που ξεσπάσατε χωρίς να φταίνε ή που είπατε τη λάθος φράση. Έχει συμβεί όμως σε όλους μας.
Ποιες όμως είναι οι φράσεις που πρέπει να αποφεύγουμε να λέμε στα παιδιά μας;
-
Κάτσε να έρθει ο μπαμπάς σου και θα δεις. Το έχουμε κάνει όλοι. Μεταφέρουμε την ευθύνη της τιμωρίας σε κάποιον άλλο. Όταν όμως καθυστερούμε και αναβάλλουμε την πειθαρχία ή την τιμωρία για μετά, χάνουμε την ουσία. Το παιδί θα έχει ξεχάσει περί τίνος πρόκειται. Εμείς του δίνουμε την εντύπωση ότι δεν μπορούμε να χειριστούμε την κατάσταση και κάνουμε και τον άλλο γονιό τον κακό της υπόθεσης. Για να είμαστε αποτελεσματικοί, πρέπει να χειριστούμε την κατάσταση άμεσα.
-
Γιατί δεν μπορείς και εσύ να είσαι σαν τον /την… Ασυναίσθητα συγκρίνουμε το ένα μας παιδί με το άλλο, με ένα φίλο, με τον ξάδελφό του. Το κάθε παιδί όμως είναι διαφορετικό. Όταν κάνουμε συγκρίσεις, τους δίνουμε την εντύπωση ότι θα θέλαμε να είναι κάποιος άλλος. Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση τους. Πόσο θα σας άρεσε να σας συγκρίνουν με μια φίλη σας, την κουμπάρα σας ή τη ξαδέλφη σας.
-
Μπράβο! Καλό παιδί! Παρόλο που ο έπαινος και η επιβράβευση είναι σημαντικά για την εξέλιξη των παιδιών μας, πρέπει να είναι συγκεκριμένος, να αφορά συμπεριφορές και όχι το ίδιο το παιδί και να αφορά σημαντικές προσπάθειες. Εάν είναι συνεχής και με την παραμικρή αφορμή, χάνει την αξία του και την αποτελεσματικότητά του.
-
Μην κλαις! Μην είσαι μωρό! Μη στενοχωριέσαι! Όλα αυτά τα συναισθήματα και άλλα πολλά είναι απόλυτα φυσιολογικά για τα παιδιά μας. Αντί όμως να τα αρνούμαστε ή να τα δασκαλεύουμε να τα κρύβουν, είναι σημαντικό να τους πούμε ότι είναι φυσιολογικά και να τους δείξουμε πώς να χειρίζονται. Όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά γιατί υπάρχουν στη ζωή και πρέπει να τα εκφράζουμε. Δεν είναι κακό να κλαίμε, δεν ντρεπόμαστε επειδή φοβόμαστε.
-
Είσαι τόσο… και βάλτε ό,τι χαρακτηρισμό ή ταμπέλα θέλετε. Τα μικρά παιδιά πιστεύουν ό,τι ακούνε χωρίς να το φιλτράρουν. Εάν τους βάλουμε την ταμπέλα του τεμπέλη, του ντροπαλού, του άτακτου, του έξυπνου, του πονηρού θα προσπαθούν με τις πράξεις τους να αποδείξουν την ταμπέλα αυτή.
-
Μην με ενοχλείς! Έχω δουλειά! Άσε με! Ενώ όλοι μας έχουμε επανειλημμένα χρειαστεί να πούμε αυτές τις φράσεις στα παιδιά μας, καλό είναι να τις αποφεύγουμε. Όταν τα παιδιά μας βλέπουν ότι είμαστε συνέχεια απασχολημένοι, ότι τα αγνοούμε και δεν τους δίνουμε σημασία, παίρνουν το μήνυμα ότι είναι άσκοπο να μας μιλήσουν ή να μας πλησιάσουν, αφού συνέχεια δεν έχουμε χρόνο. Αυτό όμως είναι κάτι που θα κρατήσουν και μεγαλώνοντας και θα αποφεύγουν να μας λένε και να μοιράζονται μαζί μας τα προβλήματα και τις σκέψεις τους. Φροντίστε να παίρνετε χρόνο για τον εαυτό σας και να μη φτάνετε στα όρια σας.
Φωτό από: dynamomagazine.com
