Ο χρόνος τρέχει απίστευτα γρήγορα. Ιδίως όταν εσύ τρέχεις πίσω από ένα πιτσιρίκι ή από δραστηριότητα σε δραστηριότητα με τα παιδιά σου, αυτός τρέχει ακόμα πιο γρήγορα.
Πότε ήταν μωρό, πότε πήγε ήδη παιδικό και την επόμενη στιγμή τελειώνει το Πανεπιστήμιο.
Και αναπολείς στιγμές που σε κάνουν να γελάς, να χαζογελάς και να νοσταλγείς.
- Ο φόβος που είχες να πιάσεις αυτό το τόσο μικρό και εύθραυστο πλασματάκι. Το πρώτο μπάνιο ήταν πολεμική εκστρατεία.
- Το να συνειδητοποιείς ότι μόλις έκανε τσίσα στην πετσέτα που το τύλιξες φρεσκομπανιαρισμένο.
- Πόσες φορές αναποδογύρισε το πιάτο με την κρέμα ή το φαγητό του.
- Όταν ξυπνήσατε πανικόβλητοι επειδή σας πήρε ο ύπνος στον καναπέ με το μωρό ξύπνιο να μπουσουλάει στο χαλί.
- Πόσες φορές παίρνατε τον παιδίατρο για ψύλλου πήδημα, για κάθε φτέρνισμα, βήχα, σπυράκι, κλπ, κλπ αφού φυσικά το είχατε googlάρει και πανικοβληθεί με την διάγνωση που κάνατε.
- Όταν πλέον έκανα δεύτερο παιδί, συνειδητοποίησα πόσα άχρηστα πράγματα είχα πάρει στο πρώτο. Κάθε συσκευούλα, εξάρτημα, κουβερτούλες σε 3 διαφορετικά μεγέθη, ρουχαλάκια, μπιμπερό, πιπίλες, καθαριστές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Τελικά χρειάζεστε πολύ πολύ λιγότερα από όσα νομίζετε.
- Με τον αριθμό των φωτογραφιών και video με το μωρό να κάνει «τίποτα» ξανά και ξανά που έχω στα συρτάρια μου.
- Κάθε τι που κάνει ο μικρός μπόμπιρας αξίζει τουλάχιστον Νόμπελ. Κάθε έκφραση, κάθε λέξη, κάθε βήμα είναι κοσμοϊστορικό γεγονός και φυσικά είναι το πιο έξυπνο μωρό του κόσμου.
- Κάθε φορά που πηγαίναμε παιδίατρο είχα έτοιμη λίστα με ερωτήσεις και απορίες για ό,τι πιο τρελό θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει.
- Για να βγούμε από το σπίτι, χρειαζόμασταν τουλάχιστον μία μεγάλη τσάντα με διάφορα είδη «πρώτης ανάγκης»: 2η αλλαξιά, πάνες, πιπίλες, σελτεδάκι, πετσετούλα, κρέμα, σαπουνάκι, κουνουπιέρα, αντικουνουπικό, κρέμα για τα τσιμπήματα, σκουφάκι, γαντάκια, κλπ, κλπ.
- Την αγωνία για το αν ακολουθείς τη σωστή μέθοδο για να βγάλει την πάνα, για να πει την πρώτη λέξη, για να πιάσει το κουτάλι, για να κόψει με το μαχαίρι, για να μάθει αριθμούς, την αλφαβήτα, για να κοιμηθεί μόνο του. Ακολουθείς τη σωστή διαπαιδαγώγηση για να λέει ευχαριστώ και παρακαλώ, να έχει καλούς τρόπους;
- Ανυπομονείς για τις φορές που θα μπορέσεις να βγεις μια έξοδο με τον άντρα ή με τις φίλες σου χωρίς τα παιδιά, φιλάς κατουρημένες ποδιές για να το καταφέρεις και στο τέλος καταλήγεις να μιλάς όλη την ώρα για το παιδί σου και τα κατορθώματά του και στο τέλος ανυπομονείς και να γυρίσεις γιατί σου λείπει το μικρό τερατάκι σου.
Φωτό από: www.magicmum.com
