Το χάρτινο ημερολόγιο που συνήθως έχει σχήμα σπιτιού και στα μικρά πορτοπαράθυρα κρύβεται ένα σοκολατάκι, το ακολούθησες ευλαβικά και αυτόν τον Δεκέμβρη. Το παραθυράκι που άνοιξες σήμερα – μιας και λατρεύεις όλες τις χριστουγεννιάτικες τελετές – γράφει 24 Δεκεμβρίου. Είναι η μέρα που σαν παιδί, έβγαινες έξω με τους φίλους σου και με τα τρίγωνα στα χέρια, χτυπούσες τις πόρτες για να πεις τα κάλαντα. Είναι η πιο χαρούμενη μέρα, πρίν…την επόμενη.
Η μέρα που θέλουμε συντροφιά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, θεωρούν πως οι γιορτές των Χριστουγέννων, είναι μελαγχολικές. Μήπως δεν ακούμε το ίδιο και για τις πασχαλινές; Γιορτές που χαρίζουν πανανθρώπινα μηνύματα, είναι «πλήρεις ιδεών» και όχι μελαγχολικές. Είναι μέρες θετικές που σκεφτόμαστε το πόσο ζεστά επιθυμούμε να νιώσουμε, είτε στο στολισμένο μας σπίτι, είτε κάνοντας μια βόλτα που καταλήγει σε ένα φιλήσυχο μπαρ απολαμβάνοντας τη συντροφιά της παρέας μας. Η Παραμονή Χριστουγέννων έχει αυτήν την πληρότητα συναισθημάτων! Πλημμυρίζεις χαρά και επιθυμίες, θέλεις να χαρείς και θέλεις και να σκεφτείς. Θα κάτσεις στο σπίτι και θα μιλήσεις με τους δικούς σου ανθρώπους, θα φας μαζί τους, θα μπορέσεις να κάνεις μια βόλτα στα μαγαζιά. Το πιο σημαντικό, είναι ότι αυτή η μέρα μας ζητά να έρθουμε κοντά με τους ανθρώπους. Όχι «πολύ» κοντά, αληθινά κοντά. Θέλουμε να νιώσουμε πως είμαστε δίπλα σε ανθρώπους και δεν είμαστε μόνοι μας. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ αυτή τη μέρα έχουμε αρκετούς γνωστούς που θα μας προτείνουν να τους επισκεφθούμε ή να βγούμε μαζί τους, επιλέγουμε αυτούς που νιώθουμε ότι είμαστε πιό κοντά…
Σήμερα, νιώθουμε όλοι τυχεροί…
Η παραμονή Χριστουγέννων, μας κάνει να στρέφουμε την ψυχή μας εδώ και εκεί. Ξέρεις πού φαίνεται ότι είμαστε «άνθρωποι»; Όταν τα μάτια μας, δεν πάνε μόνο στα φωτάκια και στο δικαιολογημένο κλίμα χαράς που όλοι προσπαθούμε να φτιάξουμε. Ο νους μας πηγαίνει και σε εκείνους που δεν είναι το ίδιο τυχεροί με μας. Πολλοί λένε ότι είναι υποκρισία να σκεφτόμαστε τους συνανθρώπους που είναι δυστυχισμένοι εκείνες τις μέρες. Δεν είναι ακριβώς έτσι…Είναι πολύ ανθρώπινο, να περιορίζεις την ευκαιρία που σου παρέχουν οι γιορτές και να νιώσεις ανέμελος και να εκμεταλλευτείς την τύχη που πολύ απλά σε φέρνει να έχεις την επιλογή της ζέστης του σπιτιού σου, της βόλτας σε ένα καφέ για ένα ρόφημα. Είπαμε, η Παραμονή των Χριστουγέννων, μας φέρνει κοντά στους ανθρώπους και φυσικά αλλά και νοερά. Υποκρισία και ένδειξη παρακμής της συναισθηματικής μας νοημοσύνης, θα ήταν αν δεν σκεφτόμασταν πέρα από τα φωτάκια…
Παραμονή… της Ζωής.
Η πιο μεγάλη μέρα της Χριστιανοσύνης, έχει φτάσει. Ο κόσμος, γιορτάζει τη θύμηση της γέννησης του Χριστού. Συμβολικά, γιορτάζουμε τη Γέννηση. Τη στιγμή που ερχόμαστε στη ζωή και να γίνουμε μέλη της. Η πιθανότητα και μόνο της γέννησής μας, είναι τεράστια τύχη. Η Γέννηση του Χριστού, ήταν ένα θαύμα. Η γιορτή αυτή μας διδάσκει πως οτιδήποτε γεννιέται, εξελίσσεται και αναγεννιέται, είναι εξίσου θαύμα. Μην ξεχνάς ότι δε χρειάζονται τυμπανοκρουσίες και παλάτια για να γιορταστεί ένα μεγάλο γεγονός, πόσο μάλλον, για να γίνει ένα θαύμα. Τέτοια μέρα, υμνούμε τη Ζωή. Γιορτάζει η ίδια η Ζωή και το θαύμα της. Δεν μπορεί να σε κερδίσει η μιζέρια σκεπτόμενος τα μηνύματα της Παραμονής των Χριστουγέννων. Πρώτα τα σκέφτεσαι και μετά τα βιώνεις. Παραμονή Χριστουγέννων, και περιμένουμε τη γιορτή της Γέννησης του Χριστού και παράλληλα, γιορτάζουμε τα δικά μας «γενέθλια». Τα γενέθλια της δικής μας ανα-γέννησης. Χρόνια Πολλά!
Φωτό από: www.sxc.hu
