Θέλοντας και μη, δύσκολα θα υπάρξει μέρα, -καλή ή κακή- που να έχει περάσει χωρίς κάποιου είδους αγώνα ή χωρίς προσπάθεια. Τέτοιες μέρες, είναι μόνο οι διακοπές. Η κόπωση, είναι η βασική αιτία για την οποία, πολλές φορές αρνούμαστε να προσπαθήσουμε. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι, φοβούνται την αποτυχία, ακριβώς επειδή θεωρούν επικίνδυνο να δαπανήσουν ενέργεια η οποία στο τέλος, έχει αρκετές πιθανότητες να μην αποφέρει αποτέλεσμα. Είναι δυνατόν να κάνουμε κάτι άλλο;
Θέλει τρόπο, όχι κόπο. Κι όμως, ισχύει…
Πολλά πράγματα που μας λείπουν, είναι δίπλα μας και είναι πολύ απλά και βεβαίως, «δωρεάν». Την ώρα που παιδεύουμε το κεφάλι μας για να βρούμε τι έφταιξε και αποτύχαμε, μπορούμε να ψάξουμε τη σειρά που ακολούθησε η προσπάθειά μας. Με άλλα λόγια, τις τακτικές μας και τη στρατηγική που ακολουθήσαμε για να πετύχουμε έναν στόχο. Ο κόπος και η προσπάθεια, είναι το ένα σκέλος μόνο. Ας το πούμε ψυχρά αλλά ειλικρινά. Πόσοι άνθρωποι προσπαθούν στον κόσμο; Πάμπολλοι. Πόσοι άνθρωποι πετυχαίνουν αυτό που ακριβώς ήθελαν εξ’ αρχής; Πολύ λιγότεροι.
Τέσσερις υπενθυμίσεις…
Ο τρόπος με τον οποίον προσπαθούμε να πετύχουμε το ευκταίο, είναι πολύ σημαντικός. Ναι, αλλά ποιός τρόπος; Ποιός άλλος; Ο δικός σου. Τι πρέπει να προσέχουμε επομένως;
- Οι τακτικές που πρέπει να ακολουθούμε, πρέπει να αντιστοιχούν στις ικανότητές μας.
- Ο τρόπος που προσπαθούμε, πρέπει να είναι «έξυπνος» και «οικονομικός». Αυτό σημαίνει πως πρέπει να μη σπαταλάμε πολλή ενέργεια, να έχουμε κάθε μέρα «αποθέματα».
- Στην αρχή, πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή. Στην αρχή, μπαίνουν οι βάσεις των προσπαθειών μας. Ό,τι χτιστεί στην εκκίνηση θα «σηκώσει» όλα τα υπόλοιπα. Το μέλλον της προσπάθειας, θα πάρει σε πολύ μεγάλο βαθμό, τη μορφή της εκκίνησής μας.
- Ο ενθουσιασμός, πρέπει να ελέγχεται το ίδιο με την απογοήτευση. Έντονα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της προσπάθειας, οφείλουμε να τα αποφεύγουμε. Χρειαζόμαστε κουράγιο αλλά όχι πανηγύρια ή καταστροφολογίες.
Επιλογή «μαχών».
Για να προστατεύσουμε αυτό που με προσπάθεια «χτίζουμε», χρειάζεται να κάνουμε σωστή διαχείριση δυνάμεων. Ένας από τους σημαντικότερους στρατηγικούς αναλυτές, ήταν ο Κινέζος Σουν Τσου. Ο συγκεκριμένος στρατηγιστής, ενθαρρύνει τους στρατηγούς και τους αρχηγούς να δεχθούν πως ο θρίαμβος, δε βρίσκεται στο πεδίο της μάχης και στην ισοπέδωση του αντιπάλου, αλλά στο να κερδίζεις το διακύβευμα χωρίς να χρειαστεί να δώσεις μάχη.
Η πολύ σπουδαία αυτή ιδέα, μπορεί να εφαρμοστεί σαν φιλοσοφία σε κάθε πράγμα που θέτουμε ως στόχο. Βεβαίως, ο Σουν Τσου, δεν ήταν αφελής! Δεν πίστευε οτι μπορεί κάποιος να κερδίζει συνεχώς χωρίς μάχες. Αυτό που θέλει να περάσει ως μήνυμα, είναι να προσέχει ο λήπτης απόφασης τις μάχες που πάει να δώσει. Όπως επιλέγουμε φίλους, έτσι επιλέγουμε και «εχθρούς» ή καλύτερα εδώ, μάχες. Αν έχεις κάνει καλή «χαρτογράφηση» της διαδρομής που καλείσαι να καλύψεις για να πετύχεις το στόχο σου, τότε πρέπει να είσαι έτοιμος για τα «milestones» της διαδρομής. Με άλλα λόγια, για τις σημαντικές μάχες που ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσεις.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, δεν πρέπει να ξεχνάμε μια απίστευτη ατάκα που είχε πει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Αν σε κάθε σκυλί που σου γαβγίζει σκύβεις για να του πετάξεις μια πέτρα καθώς ανεβαίνεις την ανηφόρα, μην περιμένεις να την ανέβεις ποτέ.» Επομένως, αν έχουμε αποτύχει σε κάποια πράγματα, τώρα με καθαρό μυαλό μπορούμε να θυμηθούμε αν όντως δώσαμε τις μάχες που έπρεπε να δώσουμε, ή αρκετές φορές κάναμε ό,τι και στο διάδρομο του γυμναστηρίου. Δηλαδή, μολονότι τρέξαμε, μέναμε στον ίδιο τόπο. Σημασία, έχει στο τέλος να πετύχουμε αυτό που θέσαμε εξ αρχής και όχι να κερδίζουμε όλες τις μάχες, πράγμα που γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να γίνει! Στο δάσος λοιπόν, και στα δέντρα, μόνο για τη σκιά τους…
Φωτό από: hdwallpapersfactory.com
