Η Σάρα Μαρκίς είναι η 42χρονη Ελβετίδα που ταξίδεψε στον κόσμο περπατώντας 10.000 μίλια μέσα σε 3 χρόνια.
Μεγάλωσε στο Μοντσεβελιέ ένα χωριό με μόλις 500 κατοίκους. Η οικογένειά της ήταν πολυμελής αλλά εκείνη δεν συμπαθούσε τόσο τους ανθρώπους. Στα 8 της κρύφτηκε σε μια σπηλιά στο δάσος όπου και έμεινε όλη τη νύχτα με συντροφιά το σκύλο της.
Στα 16 βρήκε μια δουλειά με την οποία θα μπορούσε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο αλλά την εγκατέλειψε σύντομα μιας και έτυχε άσχημης αντιμετώπισης από τους συναδέλφους της.
Αργότερα αποφάσισε να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο μόνη της, με τα πόδια. Από τη Σιβηρία στην Κίνα, την Ταϋλάνδη, το Λάος, για να καταλήξει στην Αυστραλία.
Η περιπέτειά της ξεκίνησε από Την Τουρκία. Έτρωγε βερίκοκα από τα δέντρα και γάλα κατσίκας. Οι πρώτες δυσκολίες δεν άργησαν να έρθουν και το όνειρο του ιδανικού ταξιδιού άρχισε να καταρρίπτεται.
Στα 20 της ταξίδεψε στη Νέα Ζηλανδία έχοντας μαζί της μόνο 3 βιβλία και μακαρόνια. Δεν ήξερε να στήνει την τέντα της, κρύωνε και είχε γίνει μούσκεμα από τη βροχή.
Τον επόμενο χειμώνα δούλεψε σε ένα μπαρ στις Άλπεις για να βγάλει χρήματα για να συνεχίσει τα περιπετειώδη ταξίδια της.
Έτσι επέστρεψε στην Νέα Ζηλανδία, αυτή τη φορά χωρίς φαγητό, θέλοντας να δοκιμάσει τον εαυτό της εάν μπορεί να ζήσει για 30 ημέρες χωρίς φαγητό. Απέτυχε να ψαρέψει με ψαροντούφεκο και έχασε 20 κιλά. Τότε ήταν που συνειδητοποίησε ότι το φαγητό δεν είναι εν τέλει και τόσο σημαντικό.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στο Λάος προσβλήθηκε από Δάγκειο πυρετό αλλά αποδείχθηκε αρκετά δυνατή για να επιβιώσει.
Προσπαθούσε να κρύβει ότι είναι γυναίκα για να προστατευθεί, φορώντας φαρδιά ρούχα και καπέλα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε δεχθεί επιθέσεις για να της κλέψουν τα λιγοστά αντικείμενα που είχε καθώς και τη σκηνή της.
Έσκαβε για νερό ή μάζευε νερό βροχής μέσα στην ομπρέλα της και έπινε αίμα φιδιού. Στα τελευταία της ταξίδια δε μπορούσε πλέον να σκοτώσει κάποιο ζώο ή ερπετό καθώς τα θεωρούσε φίλους της για αυτό το λόγο έπαιρνε μαζί της ρύζι και μπισκότα. Στο τελευταίο ταξίδι της είχε μαζί της μόνο εσώρουχα, ένα μαχαίρι, αντιβιοτικά, τηλέφωνο και μια πυξίδα.
Ο ψυχικός και σωματικός πόνος στα ταξίδια ήταν πολύ έντονος. Έφτανε σε σημείο να μην μπορεί να κινηθεί από τους πόνους. Παρόλα αυτά σκοπεύει να ξαναγυρίσει το 2016 στην Αυστραλία παίρνοντας μαζί της μόνο ένα μαχαίρι, για να ζήσει την απόλυτη εμπειρία επιβίωσης.
Φωτό από: www.hebdo.ch
