Αν νομίζεις πως ο τρόπος που έφτιαχνες τη βαλίτσα σου πριν χρόνια είναι ο ίδιος με το σημερινό, γελιέσαι.
Θα σου θυμίσω πόσο έχει εξελιχτεί η επιλογή των αντικειμένων με την πάροδο των χρόνων και πόσο το σήμερα δεν έχει καμία σχέση με κάποια χρόνια πριν.
Εποχή “ό,τι να ‘ναι”
Όσο είσαι νέα έχεις τα μυαλά πάνω από το κεφάλι. Φεύγεις “στο φτερό” για μίνι ή κανονικές διακοπές, Σαββατοκύριακα στις Σπέτσες, μικρά ταξίδια στη φίλη σου στο Ξυλόκαστρο, μακρινά ταξίδια στο Βιετνάμ. Άλλοτε μόνη, άλλοτε με μια παρέα, άλλοτε με το φλερτ σου. Είναι η εποχή που, κυριολεκτικά, πετάς στη βαλίτσα σου χωρίς πολλή σκέψη πέντε πράγματα.
Είσαι τυχερή αν έχεις πάρει μαζί τα βασικά και αναγκαία. Σαγιονάρες, μαγιό, σαμπουάν, καλλυντικά, δύο παρεό, πέδιλα, δύο παντελόνια για το βράδυ. Μπορεί να θυμήθηκες πολλά, αλλά να ξέχασες την τσατσάρα σου, το σφουγγάρι (ενώ πήρες αφρόλουτρο), ένα κλάμερ για το ντους, το νυχτικό σου. Τι πειράζει, διακοπές πας για να γελάσεις, κάποιο ψιλικατζίδικο θα βρεις στο νησί ή στο χωριό που να πουλάει τσατσάρες.
Εποχή “τα πάντα-όλα”
Η δεύτερη φάση της ζωής σου. Εργάζεσαι, αγοράζεις κομψά ρούχα, αξεσουάρ, είδη πλαζ, μαγιό…. και θέλεις να τα δείξεις.
Άλλωστε, είσαι αναποφάσιστη. Θα φυσάει ή θα κάνει καύσωνα; Η παρέα θα ντύνεται καλά το βράδυ ή σπορ; Θα περπατάς μεγάλη απόσταση από το ξενοδοχείο ή μόνο λίγα μέτρα; Το σπίτι που σε φιλοξενεί για το Σαββατοκύριακο είναι “ανοιχτό” και κοινωνικό ή δεν κουνιούνται από τη βεράντα του σπιτιού; Με αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα στο μυαλό καταλήγεις να τα πάρεις όλα. Αν βρέξει. Αν φυσάει. Αν έχει λιοπύρι και καύσωνα. Αν η παρέα είναι σπορ ή αν είναι κυριλέ.
Καταλήγεις με βαλίτσες, τσάντες, τσαντάκια γεμάτα γόβες, πέδιλα, τσόκαρα, σταράκια, βερμούδες, παντελόνια, αντιανεμικά, μακριά φορέματα, βιβλία, γυαλιά ηλίου, πετσέτα μπάνιου, μαγιό, τσαντάκι βραδινό, τσάντα παραλίας, δεύτερο καπέλο.
Την τελευταία στιγμή πριν ξεκινήσεις, πάντα “χώνεις” στη θήκη της βαλίτσας ένα ακόμα αντικείμενο που το σκέφτεσαι από ώρες. “Έλα, μωρέ, τι πειράζει μια μαρινιέρα. Αυτή θα κάνει τη διαφορά;” χώνεις κι ένα ακόμα μαζί με όσα έχει ήδη στριμώξει.
Θέλεις ένα φορτηγό να σε μεταφέρει και, στο τέλος, φοράς μόνο τα μισά.
Γιατί τα μισά τα κουβάλησες κάτω από τη συνθήκη “αν” που δεν συνέβη.
Εποχή “τα απαραίτητα”
Με την εμπειρία τόσων χρόνων που κουβαλάς χωρίς να φοράς, σκέφτεσαι πώς …έ! κι αν ξεχάσεις κάτι, θα το βρεις στην τοπική αγορά. Δεν πας και στη Σαχάρα!
Οπότε, με τη σοφία της εμπειρίας παίρνεις μαζί σου μόνο τα απαραίτητα. Το βολικό παπούτσι. Το αγαπημένο φόρεμα. Ένα σορτσάκι, ένα παρεό, δύο μαγιό, όχι πέντε. Ένα καπέλο. Ένα βαμβακερό πουλόβερ με φερμουάρ, χωρίς το αντιανεμικό. (Γι’ αυτό δεν υπάρχουν οι αγκαλιές; Για να μας ζεστάνουν).
Στο μεταξύ, τα ξενοδοχεία γίνονται όλο και πιο μίνιμαλ προσφέροντας όλο κι όλοένα ράφι, μισή ντουλάπα, 2 ½ κρεμάστρες! Πώς να βολέψεις τα πολλά; αδύνατον. Μόνο τα απαραίτητα βρίσκουν τη γωνίτσα τους.
Η επιλογή των απαραίτητων κάνει ανάλαφρες τις διακοπές. Travel light, travel fast. Ταξίδευε ελαφριά για να μην καθυστερείς (βαρυγκωμώντας).
Φωτό από: www.femalefirst.co.uk
