Κάποιες φορές, είναι πολύ πιο όμορφο και εξίσου αποτελεσματικό, να μαθαίνουμε κάποιες ενδιαφέρουσες ιστορίες που είναι και αληθινές. Μέσα από αυτές, δεν παίρνουμε ένα συγκεκριμένο δίδαγμα αλλά πολλά και διαφορετικά. Στο τέλος, κάνουμε κάτι ακόμη πιο δίκαιο και καλύτερο. Παίρνουμε εκείνο το «μάθημα» που εμείς χρειαζόμαστε. Σαν εκείνα τα παιχνίδια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και σε προκαλούν να βρεις 5 λέξεις που υπάρχουν «κρυμμένες» σε ένα τετράγωνο γεμάτο λέξεις ανακατεμένες και η πρώτη που θα διακρίνεις, είναι αυτή που σε χαρακτηρίζει… Ας προσέξουμε ένα ευτράπελο στο οποίο συμμετείχαν ο Πλάτωνας και ο Διογένης και το οποίο μπορεί να είναι η αρχή μιας σημαντικής μας βελτίωσης.
Όταν πείραξε ο Πλάτωνας τον Διογένη…
Ναι! Μιλάμε για εκείνον τον Διογένη που ζούσε σε πιθάρι και ήθελε να τον αντιμετωπίζουν ως «σκύλο». Είναι εκείνος ο Διογένης που θαύμασε ο Μέγας Αλέξανδρος και κάποτε, πειράζοντάς τον, του έστειλε κόκκαλα… για δώρο. Ένα παρεμφερές πείραγμα, έκανε και ο Πλάτωνας στον Διογένη, ένα πείραγμα που κατέληξε να είναι χρήσιμο για μας και μάλλον δυσάρεστο για τον πρώτο…
Λέγεται λοιπόν, πως κάποτε ο Πλάτωνας (θαύμαζε και σεβόταν πολύ τον Διογένη) αποφάσισε να πειράξει τον Διογένη, ο οποίος τον ειρωνευόταν συνεχώς. Αφού τον είδε να τρώει ψωμί και ελιές του είπε: «Διογένη, αν πήγαινες στον Διονύσιο, δε θα έτρωγες τώρα ψωμί και ελιές». Βέβαια, ο Διονύσιος ήταν ο τύραννος των Συρακουσών, ο οποίος φιλοξένησε τον Πλάτωνα για αρκετό καιρό. Ο Διογένης, έχοντας πάντα κάτι… καλό να πει για τον Πλάτωνα, του απάντησε: «Αν έτρωγες ελιές και ψωμί, δε θα χρειαζόταν να πας στον Διονύσιο».
Ο Πλάτωνας με αυτό του το πείραγμα, ήθελε να δει πόσο σίγουρος ήταν ο Διογένης για τη ζωή που είχε επιλέξει να ζει. Τελικά, ίσως να ήταν ο Πλάτωνας εκείνος που έφυγε από την κουβέντα γεμάτος απορίες…
Φίλος ο Πλάτων αλλά…
Και ο ίδιος ο Πλάτωνας θα συμφωνούσε πως ο Διογένης, τον έκανε… με τα κρεμμυδάκια. Όχι πως έκανε άσχημα ο Πλάτωνας να πάει στον Διονύσιο για να μελετήσει και να συμβουλέψει. Όπως δεν θα έκανες άσχημα και εσύ αν σου πρότειναν μια καλή δουλειά ή μια καλή ευκαιρία για πλούσια ζωή και εσύ πήγαινες. Ναι, δεν ξεχνάμε πως ήταν ένα πείραγμα, όμως πιστέψτε το… οι δύο άνθρωποι είχαν πολύ μεγάλη διάσταση απόψεων στα της ζωής. Η ζωή του Διογένη, μπορεί να χαρακτηριστεί ακραία, όμως μας θυμίζει και κάποια άλλα πράγματα, πολύ χρήσιμα που είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, ξεχνάμε. Μπορεί η έννοια «λιτότητα» να μας τρομάζει με όσα ζούμε, όμως το νόημά της είναι εντελώς διαφορετικό.Όσα λιγότερα κατέχει κανείς, από τόσα λιγότερα κατέχεται…Τί νομίζετε πως «ζήλεψε» ο Μέγας Αλέξανδρος στον Διογένη; Το πιθάρι…; Μάλλον, την ελευθερία και την αυτάρκεια.
Αυτή είναι βελτίωση! Να είσαι παντός καιρού…
Αυτή η μικρή και «κυνική» απάντηση, μπορεί να μας βοηθήσει. Από τέτοια μυαλά, δεν πρέπει να αφήνουμε τίποτε χαμένο! Όχι, δεν πρόκειται να προσπαθήσουμε να προάγουμε πωλήσεις πιθαριών… Ούτε να φτάσουμε στο σημείο να μπαίνουμε σε πλούσια σπίτια και να τα λερώνουμε φωνάζοντας «λερώνουμε την ματαιοδοξία του ιδιοκτήτη», όπως έκανε ο Διογένης στο σπίτι του Πλάτωνα… Βεβαίως, και ούτε φανάρια χρειαζόμαστε ούτε άλλες αστείες, μολονότι σοφές σκηνές στις οποίες έγινε πρωταγωνιστής ο Διογένης. Αυτό που πρέπει να κρατάμε, είναι πως η βελτίωσή μας, περνά και μέσα από την ελευθερία. Ας προσέχουμε και να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας, αλλά… να είναι ανάγκες. Επίσης, να μην «κρεμόμαστε» σε κανέναν «Διονύσιο» πόσο μάλλον να τον κάνουμε «άγαλμα» άμα μας παρέχει ουρανό και άστρα… Τέλος, να προσέχουμε ποιόν πειράζουμε! Μην μας τύχει… κανένας «Διογένης»!
Φωτό από: Thomas Quine
